6 Ιαν 2012

Το πολιτικό διακύβευμα της κατάληψης της νεκρής ζώνης

Τόσο συμβολικά όσο και κυριολεκτικά, το κίνημα της κατάληψης της νεκρής ζώνης έχει καλύψει μεγάλη απόσταση από την πρώτη ημέρα που στήθηκαν κάποια αντίσκηνα στo οδόφραγμα της Λήδρας/Lokmacı. Η πρωτοβουλία αυτή επεκτάθηκε και εδραιώθηκε ως χώρος κατάληψης, διεύρυνε και συστηματοποίησε τις δραστηριότητες της και ανέδειξε δημόσια μορφές αυτο-οργάνωσης που καταδεικνύουν τη δυνατότητα για ένα εναλλακτικό πολιτικο-κοινωνικό προβληματισμό μέσα από διαφορετικά πλαίσια ανταλλαγής ιδεών και διαμαρτυρίας. Την περασμένη βδομάδα η κατάληψη προχώρησε και στη μετατροπή κάποιων παρακείμενων καταστημάτων από εγκαταλελειμμένους και έρημους χώρους σε ανοιχτούς και χρησιμοποιήσιμους χώρους με στόχο να τους καταστήσει κέντρα δικοινοτικών εκδηλώσεων και ενεργειών. Ιδιοκτήτης των καταστημάτων είναι η μονή Κύκκου, και εκπρόσωπός της, στην παρουσία της Αστυνομίας που απείλησε με συλλήψεις, ζήτησε την άμεση έξωση από το χώρο. 

Η ΕΡΑΣ στάθηκε από την πρώτη στιγμή αλληλέγγυα στο κίνημα της κατάληψης της νεκρής ζώνης και υπογράμμισε την αξία της πρωτοβουλίας αυτής. Σήμερα, διαφαίνεται ότι οι κίνδυνοι για το κίνημα δεν έρχονται μόνο από τις δυνάμεις ασφαλείας (είτε αυτές φορούν κράνη, γαλάζια μπερέ, ή αστυνομικά πηλίκια). Η επίκληση του νόμου και του δικαιώματος ιδιοκτησίας αγνοεί το πολιτικό διακύβευμα της ενέργειας των καταληψιών, και τα μηνύματα που στέλνουν στην Κύπρο και τον κόσμο: για πρώτη φορά, μια πηγαία ενέργεια από τα κάτω έρχεται να δώσει ζωή στη νεκρή ζώνη. Η δημιουργία του χώρου δικοινοτικών εκδηλώσεων και ενεργειών δε μπορεί παρά να δίνει πνοή σε μια λωρίδα γης όπου μέχρι πριν λίγες βδομάδες οι άνθρωποι απλά περνούσαν βιαστικοί για να περάσουν στην άλλη πλευρά, και κανείς δε σταματούσε να αναλογιστεί τη σημασία του χώρου. Πόσο μάλλον πριν λίγα χρόνια, όταν η περιοχή εκείνη ήταν κυριολεκτικά νεκρή. 

Η θέση της ΕΡΑΣ είναι ότι με δεδομένες τις συνθήκες στη Λήδρας και τη σημασία του κινήματος της κατάληψης της νεκρής ζώνης, η διεκδίκηση του δικαιώματος ιδιοκτησίας σε ένα κτήριο το οποίο είναι σε κατάσταση αχρησίας από το 1974 ουσιαστικά αποκόπτει την πνοή που εμφυσήθηκε στην περιοχή. Η επαναφορά της νεκρής κατάστασης στη νεκρή ζώνη δεν μπορεί παρά να είναι το πολιτικό ζητούμενο όσων ονειρεύονται τη διχοτόμηση. Ο Κύκκου Νικηφόρος καλλιεργεί ένα προφίλ διαφορετικό από αυτό της πλειοψηφίας των μελών της Ιεράς Συνόδου. Αν αυτό ισχύει, δεν μπορεί παρά να το δείξει έμπρακτα. 

Υπενθυμίζουμε απλά τη στάση του Αρχιεπισκόπου του Κάντεμπερι στην Αγγλία: όταν η αντίστοιχη κατάληψη χώρου κοντά στα Χρηματιστήριο του Λονδίνου γινόταν σε πάρκο ιδιοκτησίας της Αρχιεπισκοπής, η αστυνομία χρειαζόταν την καταγγελία του ιδιοκτήτη για να παρέμβει. Ο Αρχιεπίσκοπος όχι μόνο αρνήθηκε να καταγγείλει τους καταληψίες, αλλά δήλωσε αλληλέγγυος στην καταδίκη του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος που διευρύνει την πόλωση του εισοδήματος έξω από κάθε ηθικό φραγμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: