του
Ρόνυ Μαρκουλή
της
εφημερίδας Sosyalist
İşçi
του
Επαναστατικού Σοσιαλιστικού Εργατικού
Κόμματος (DISP)
Οι
διαδηλώσεις στην Τουρκία
συνεχίζονται για όγδοη μέρα. Οι εκδηλώσεις
άρχισαν σαν μια καθιστική εκδήλωση
διαμαρτυρίας προς υπεράσπιση της
σημερινής μορφής του μικρού πάρκου Gezi
κοντά στην κεντρική πλατεία Ταξίμ της
Ινσταμπούλ.
Τα
σχέδια της κυβέρνησης για το πάρκο
προβλέπουν κόψιμο των
δέντρων του πάρκου και την δημιουργία
εμπορικού κέντρου.
Η
απάντηση της κυβέρνησης
στην εκδήλωση διαμαρτυρίας, ήταν μια
σκληρή επιδρομή της αστυνομίας ενάντια
στους διαδηλωτές, που όμως στράφηκε
εναντίον της καθώς η αντίσταση στο
κόψιμο των δέντρων μετατράπηκε σε ένα
μαζικό κίνημα ενάντια στην αστυνομική
βία.
Η
αστυνομία αναγκάστηκε
να αποσυρθεί τόσο από το πάρκο όσο και
από την πλατεία Ταξίμ που μετατράπηκε
σε ένα χώρο γιορτής από τους διαδηλωτές.
Δεκάδες χιλιάδες μαζευτήκαν σε ένα
πανηγύρι κατάληψης της πλατείας.
Οι επιθέσεις της αστυνομίας συνεχιστήκαν
ενάντια σε διαδηλώσεις, μικρές και
μεγάλες, που απλώθηκαν και σε άλλα μέρη
της Ισταμπούλ όσο και σε άλλες πόλεις
της Τουρκίας. Αυθόρμητες διαδηλώσεις
απλώθηκαν παντού καθώς απλοί άνθρωποι
βγήκαν στους δρόμους με σφυρίχτρες και
κτυπώντας κατσαρόλες και με συνθήματα
που ζητούσαν την παραίτηση του
πρωθυπουργού.
Το
ξέσπασμα του απλού κόσμου
δεν ήταν οργανωμένο από καμιά μεγάλη
πολιτική οργάνωση. Ο σιωπηλός θυμός που
σιγόβραζε ενάντια στα σχέδια της
κυβέρνησης για αναδόμηση της πλατείας
Ταξίμ και η αντίσταση στην βάναυση
επίθεση της αστυνομίας, μετατράπηκε σε
ένα μαζικό κίνημα που απλώθηκε στην
Πόλη και άλλες πόλεις της Τουρκίας.
Η
κυβέρνηση βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη
έκπληξη καθώς διάφορα πολιτικά ρεύματα
παρεμβαίνουν και συμμετέχουν πια
στην μαζική αντίσταση ανάμεσα τους και
οι εθνικιστές με τουρκικές σημαίες,
τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο και με
συνθήματα όπως «Είμαστε ο στρατός του
Ατατούρκ». Ωστόσο δεν κατάφεραν να
πάρουν την ηγεσία του μαζικού κινήματος.
Η
αντίσταση στο πάρκο Gezi
μετατράπηκε στην πρώτη μεγάλη ήττα της
κυβέρνησης του Ερτογάν που υποτίμησε
το θυμό για την αστυνομική βία και την
αποφασιστικότητα του κόσμου και πληρώνει
τώρα βαρύ τίμημα.
Αν το κίνημα κρατήσει τον συμμετοχικό
του χαρακτήρα και την αποδοχή στην
διαφορετικότητα των διαφόρων κομματιών
που υπερασπιστήκαν το πάρκο, αν καταφέρει
να τραβήξει μαζί του κομμάτια από την
βάση του κυβερνητικού κόμματος, αν
συνεχίσει την αποφασιστική αντίσταση
τότε θα καταφέρει και άλλες ήττες στην
κυβέρνηση.
Είναι καθαρό ότι το μαζικό κίνημα
επηρέασε και κινητοποίησε κομμάτια από
την εκλογική βάση του Ερτογάν και αυτό
μπορεί να γίνει η αρχή του τέλους της
κυβέρνησης.
Το
Επαναστατικό Σοσιαλιστικό Εργατικό
Κόμμα (DISP),
[αδελφή οργάνωση της Εργατικής Δημοκρατίας
στην Τουρκία], ήταν κομμάτι της αντίστασης
από την αρχή. Οι σύντροφοι μας παραμένουν
κομμάτι του κόσμου στην πλατεία Ταξίμ
και αλλού καθώς η αντίσταση στο πάρκο
Gezi, σηματοδοτεί
την αρχή μιας νέας περιόδου στον αγώνα
για ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου