8 Δεκ 2011

Για την φασιστική επίθεση στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

Η επίθεση που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας προχτές παραπέμπει στο βαθύ παρελθόν της γένεσης του φασισμού την περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης πριν από το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο σύγχρονος κόσμος γνωρίζει αυτές τις σκηνές μέσα από πληθώρα κινηματογραφικών ταινιών που προσπαθούν να εξορκίσουν το κακό.

Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει την συνεχόμενη ανάπτυξη της ακροδεξιάς τα τελευταία χρόνια και την εγκυρότητα των πολλαπλών καταγγελιών που έγιναν για την σοβαρότητα του φαινομένου. Ευτυχώς αυτή τη φορά οι αντιδράσεις δείχνουν ότι οι πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς συνειδητοποίησαν την βαρύτητα του γεγονότος. Σε μικρότερο βαθμό αντέδρασαν έστω και υποβαθμίζοντας το γεγονός και οι πολιτικές δυνάμεις της δεξιάς.

Η αριστερά υποτίμησε αρχικά την επανεμφάνιση της ακροδεξιάς στο προσκήνιο και άργησε να αντιδράσει ενώ η δεξιά συνεχίζει ακόμα να μην αντιλαμβάνεται ότι το φασιστικό φαινόμενο απειλεί ολόκληρη την κοινωνία και τους θεσμούς της. Εδώ φαίνονται τώρα πιο καθαρά και πιο συγκεκριμένα και οι ευθύνες του αρχιεπισκόπου και άλλων πολιτικών παραγόντων της αρχιεπισκοπικής αυλής που υπέθαλψαν, κάλυψαν και στήριξαν ρατσιστικές και ακραίες εθνικιστικές συμπεριφορές.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες στην επίθεση φαίνεται να εμπλέκονται και μόνιμοι αξιωματικοί του στρατού. Ανάλογες ανησυχίες προκαλεί και το γεγονός του σαδιστικού βασανισμού κληρωτού στρατιώτη που βγήκε στην επιφάνεια πρόσφατα. Οι ενδείξεις οδηγούν στην ανάγκη διερεύνησης του ρόλου των στρατιωτικών στην αναβίωση του φασισμού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και την δεκαετία του 1970 οι φασιστικές ιδέες αναπτύχθηκαν μέσα στο στρατό.

Η επικινδυνότητα του φασιστικού φαινομένου για τη δημοκρατία πρέπει να γίνει προφανής σε ολόκληρη τη κοινωνία. Κανείς να μην κλείνει πλέον τα μάτια. Όλοι οι θεσμοί πρέπει να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα στην ρίζα του. Φαίνεται ότι χρειάζεται εγρήγορση και συστηματική αντιφασιστική δράση και ότι οι δημοκρατικές μαζικές κινητοποιήσεις είναι απαραίτητες.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η επίθεση ενάντια στο φεστιβάλ Rainbow στη Λάρνακα πέρσι και η απόπειρα δολοφονίας του Τουρκοκύπριου μουσικού ο οποίος έλαβε μέρος σε κείνο το φεστιβάλ και μετά η ανάπτυξη ενός ακροδεξιού κινήματος, καλυμμένο κάτω από την ομπρέλα ‘Αγανακτισμένοι’ μετά από τα γεγονότα στο Μαρί έχουν προετοιμάσει το έδαφος για τέτοιου είδους φασιστικές δράσεις. Και παρόλη τη φρασεολογία της δεξιάς δήθεν ενάντια στον φασισμό, η συμπεριφορά της σημερινής αντιπολίτευσης μετά τα γεγονότα στο Μαρί έδειξε την σχέση που έχουν μεταξύ τους οι διάφορες αποχρώσεις της δεξιάς, ξεκινώντας από την ήπια μέχρι την ακραία της μορφή.

arkoudas είπε...

Συμφωνώ με το προηγούμενο σχόλιο. Για να επεκτείνω...η δεξιά στην Κύπρο ακόμα δε φοβάται ότι θα χάσει ψήφους από τους νεοφασίστες, δεν πλησιάζουν βουλευτικές, το ΕΛΑΜ δεν κατεβαίνει στις δημοτικές, τζιαι ο ΔΗΣΥ ενδεχομένως να χρειαστεί τη βοήθεια της ακροδεξιάς στες προεδρικές, ιδιαίτερα αν θα ανταγωνιστεί με κάποιον του Αρχιεπισκόπου. Τούτο σημαίνει ότι η αριστερά εν πάλε μόνη της όσον αφορά στην καταπολέμηση τέθκοιων φαινομένων.
Ομως το να κάμεις τωρά μαζικές κινητοποιήσεις για έτσι θέματα, θεωρώ το λανθασμένη τακτική. Οι μαζικές κινητοποιήσεις έννεν παίξε-γέλασε. Θέλουν κόπο, ενέργεια, πόρους τζιαι σημαίνουν ότι οι διαφορές μεταξύ τζείνων στους οποίους αναπόφευκτα εννά στοχεύκουν τούτες οι κινητοποιήσεις θα επισκιαστούν που το υπερταξικό αίσθημα του αντί-φασισμού. Τωρά έννεν η ώρα. Πέραν του ότι η πολιτική αντίδραση της κοινοβουλευτικής αριστεράς στο θέμα ήταν επαρκής τούτην τη φορά (εξώφυλλο Χαραυγής εχτές, παρεμβάσεις ΑΚΕΛικών, κ.λπ) τωρά το βασικό ζήτημα/πρόβλημα εν η οικονομία τζιαι η αποδυνάμωση του πολιτικού-κοινωνικού μετώπου της εργατικής τάξης. Τζιαμαί πρέπει να εστιαστούν ενδεχόμενες κινητοποιήσεις.

Ανώνυμος είπε...

Αν ο ανώνυμος εννοεί ότι οι αγανακτισμένοι ήταν όλοι ακροδεξιοί διαφωνώ πλήρως. Η άποψη μου είναι ότι η ακροδεξιά χρησιμοποίησε τους αγανακτισμένους και κατά διαστήματα τους ηγήθηκε. Επίσης ολόκληρη η Δεξιά χρησιμοποίησε το γεγονός για να αποδυναμώσει την κυβέρνηση και να τηςεπιβάλει την πολιτική οικονομικής λιτότητας.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 2¨36
Τον τελευταίο καιρό του κινήματος των 'Αγανακτισμένων' κατέληξαν να μείνουν ακροδεξιοί γιατί πως διαφορετικά μπορεί να εξηγηθεί ότι η πολιτική κατεύθυνση ήταν απόλυτα ακροδεξιά, ενώ από την αρχή υπήρξαν ακροδεξια συνθήματα και αναλύσεις. Εκτός βέβαια αν κάποιοι ήταν τέλεια αχάπαροι τζιαιν εκαταλαβέναν.