Ο τομέας της Παιδείας και ο τομέας της
Υγείας είναι από τα πρώτα και μεγάλα
θύματα της πολιτικής λιτότητας που
επιβάλλει το Μνημόνιο. Ενώ οι πρόνοιες
του Μνημονίου δημοσιοποιούνται σιγά-σιγά,
αποσβολωμένοι ο κάθε κύπριος και η κάθε κύπρια τις τελευταίες ημέρες,
επιμετρούμε τις συνέπειες του Μνημονίου στις ζωές μας. Ανακαλύπτουμε όλοι μας
ότι από τη μια στιγμή στην άλλη, εμείς και τα παιδιά μας, ζούμε πλέον σε μια φτωχή χώρα χωρίς
οποιαδήποτε κοινωνικά κεκτημένα.
Ήδη η ανεργία στον ιδιωτικό τομέα καλπάζει πλέον σε διψήφιο αριθμό επί τις
εκατό. Τις τελευταίες μέρες παρακολουθήσαμε την έκρηξη οργής εκατοντάδων
ωρομίσθιων εργατών του Δημοσίου που χάνουν τη δουλειά τους. Θύματα της ίδιας
λογικής είναι οι χίλιοι και πλέον
συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί που οδηγούνται στην ανεργία.
Πέρα από τις δραματικές επιπτώσεις που
θα έχει στη ζωή των χιλίων αυτών
οικογενειών το συγκεκριμένο μέτρο, είναι σαφές ότι η ποιότητα της Δημόσιας
Παιδείας οδηγείται στην υποβάθμιση και ήδη εξαγγέλλεται αύξηση των μαθητών ανά
τμήμα, καθώς και αύξηση των διδακτικών ωρών.
Ως ΕΡΑΣ είμαστε πεπεισμένοι ότι ο κατήφορος στο Δημόσιο Σχολείο θα
συνεχιστεί, όπως ακριβώς συμβαίνει σε όλες τις χώρες που πλήττονται από τη
διεθνή κρίση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού . Αυτό αφορά τόσο τους μαθητές/τριες,
φοιτητές/τριες και σπουδαστές/τριες, όσο και τους εκπαιδευτικούς. Η εμπειρία
της Ελλάδας και των άλλων χωρών που πλήττονται από τα Μνημόνια, δείχνουν με
ακρίβεια τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Τονίζουμε ακόμα και προειδοποιούμε τους
εργαζόμενους, ότι το μνημόνιο δεν αποτελεί μέτρο αντιμετώπισης της κρίσης, αλλά
επιδείνωσής της, διότι οδηγεί σε περαιτέρω ύφεση και νέα μνημόνια.
Ως
εργαζόμενοι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχουν από μηχανής θεοί
και ότι οι συλλογικοί αγώνες και οι κινητοποιήσεις
μας, είναι πλέον ο μόνος τρόπος διαφύλαξης των εργατικών δικαίων. Διεκδικώντας το δικαίωμα στην εργασία με
καλές συνθήκες, θα πρέπει ταυτόχρονα να διεκδικήσουμε κρατικοποίηση και έλεγχο
των τραπεζών οι οποίες ξεπούλησαν τη χώρα, φορολόγηση του συσσωρευμένου
πλούτου, φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, επιτροπή λογιστικού ελέγχου
για να δούμε ποιοι και πώς έχασαν λεφτά στο χρηματοπιστωτικό τζόγο και τι είναι
δίκαιο να ξεπληρώσουμε. Ζητάμε να πληρώσει
ο πλούτος την κρίση του και αμφισβητούμε την θέση της κυβέρνησης και των
κομμάτων ότι το μνημόνιο είναι μονόδρομος. Αμφισβητούμε επίσης την αδράνεια των
συνδικάτων.
Στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου βλέπουμε
τις επιπτώσεις των Μνημονίων. Ταυτόχρονα όμως βλέπουμε και τις μαζικές
αντιστάσεις που αναπτύσσονται από τους εργαζόμενους. Αντιστάσεις οι οποίες
δημιουργούν νέες ελπίδες για την αναγέννηση ενός νέου διεκδικητικού κινήματος
με στόχευση την ανακοπή της ασυδοσίας των δυνάμεων του κεφαλαίου.
Γραφείο Τύπου ΕΡΑΣ
5 Δεκεμβρίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου