Του Σωτήρη Βλάχου.
Η ιστορία του εθνικού ζητήματος στην Κύπρο είναι σε μεγάλο βαθμό ιστορία αντιπαράθεσης του εθνικισμού των δύο κοινοτήτων, που όσο πιο ακραίοι γίνονταν, τόσο στήριζαν και συμπλήρωναν ο ένας τον άλλο.
Αυτής της ιστορίας επανάληψη ήταν η επίθεση των παλληκαριών του ΕΛΑΜ σε χώρους που μίλησε ο Ταλάτ, που σαν σύμμαχοι των γκρίζων λύκων και του τουρκοκυπριακού εθνικισμού γενικά, έδωσαν ξανά επιχειρήματα σε όλους αυτούς για να κατακεραυνώσουν τις τουρκοκυπριακές δυνάμεις της λύσης.
Μέσα στην ίδια λογική των τρικλοποδιών στην διαδικασία, εντάσσονται και οι φημολογούμενες προθέσεις του Έρογλου για πολιτογράφηση 40 χιλιάδων εποίκων. Σε μια εποχή που είναι γενικά αποδεκτό, στα λόγια τουλάχιστον, από τους διαπραγματευτές των δυο κοινοτήτων αλλά και από τα ΗΕ, ότι ο αριθμός των εποίκων μετά την λύση θα κυμανθεί γύρω στους 50 χιλιάδες- και ήδη υπάρχουν πολιτογραφημένοι πολύ περισσότεροι- μια τέτοια κίνηση Έρογλου στοχεύει μόνο στο να δώσει φωνή στους ελληνοκύπριους εθνικιστές, να ενισχύσει την καχυποψία και να ανατρέψει την διαδικασία. Για αυτό δεν πρέπει αυτή η κίνηση Έρογλου να προβάλλεται δημόσια, από τις δυνάμεις της λύσης, σαν ζήτημα αντιπαράθεσης των δύο κοινοτήτων, αλλά σαν προσπάθεια του εθνικισμού να εκτροχιάσει την πορεία ειρήνης.
Πρέπει η διαδικασία επίλυσης που βρίσκεται σε εξέλιξη να διαφυλαχτεί με αποφασιστικότητα. Αποδίδοντας τις ευθύνες σε όλους όσους με τις ενέργειες τους, και στις δύο κοινότητες, την υποσκάπτουν.
Η υστερική αντιμετώπιση των επιτευγμάτων Χριστόφια- Ταλάτ, η δαιμονοποίηση της σταθμισμένης ψήφου και της εκ περιτροπής προεδρίας στην προσπάθεια ανάδειξης Αναστασιάδη στην εξουσία, έχουν σήμερα το τίμημα τους. Και επιτρέπουν στον Έρογλου, την ίδια ώρα που δεν χάνει ευκαιρία να δημιουργεί προβλήματα, να παρουσιάζεται σαν σταθερός υποστηρικτής της λύσης μέσα από δηλώσεις όπως, η ε/κ πλευρά θέλει να απορρίψει τις συγκλίσεις που έχουν επιτευχθεί… αυτό μπορεί να κλονίσει την πίστη των δύο “λαών” για μια συμφωνία… εάν τις απορρίπτεις αυτές σημαίνει μεγάλο χάσιμο χρόνου. με αυτά τα παιχνίδια με τον χρόνο, μπορεί να κλονιστεί η πίστη των λαών σε μια συμφωνία. Η ελπίδα για λύση μπορεί να μετατραπεί σε απαισιοδοξία”.
Δημιουργείται σήμερα ξανά μια νέα δυναμική για λύση. Μέσα από ενέργειες και δηλώσεις πολλών από τους παίκτες στο κυπριακό ζήτημα. Όπως τις πολύ πρόσφατες του Τούρκου Υπουργού ΕΕ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που είπε ότι περιμένουμε λύση στο Κυπριακό μέσα στη χρονιά αυτή… και ότι υπάρχει μια σοβαρή επιθυμία και αποφασιστικότητα στην κοινότητα( την τουρκοκυπριακή για λύση).
Όσο και αν κάποιος αντιμετωπίζει με δυσπιστία τις δηλώσεις και προθέσεις, πρέπει να σταθεί πάνω σε αυτές και να τις πάρει ένα βήμα πάρα κάτω. Να αντισταθεί στους εθνικιστές και στις δύο κοινότητες και να στηρίξει την διαδικασία μέσα από κοινές εκδηλώσεις των δυνάμεων της λύσης των δύο κοινοτήτων. Όπως την πρωτομαγιάτικη που ΠΕΟ, Devis και μια σειρά άλλες τουρκοκυπριακές και ελληνοκυπριακές οργανώσεις προγραμματίζουν.
Η προοπτική της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας δεν αποτελεί υποχώρηση για καμιά από τις δυο κοινότητες. Αποτελεί το μοναδικό παράθυρο στο μέλλον, την μοναδική πορεία έξω από το σκοτάδι στο οποίο η βαρβαρότητα του εθνικισμού, από την δεκαετία του 1950 τουλάχιστον, έχει ρίξει τις κοινότητες της Κύπρου. Πρέπει να στηριχθεί με τον πιο αποφασιστικό και ενεργό τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου