23 Ιαν 2012

Είναι το ΚΚΕ πρότυπο για την κυπριακή Αριστερά;

 στα πλαίσια της καπιταλιστικής κρίσης αλλά και της κρίσης της Αριστεράς είναι σημαντικό να συζητήσουμε και για το που στεκόμαστε και για το που μπορούμε να πάμε. Ο διάλογος εντός της αριστεράς είναι πάντα χρήσιμος - σήμερα πιο αναγκαίος παρά ποτέ. Δημοσιεύουμε ένα κείμενο του σύντροφου Μάριου Θρασυβούλου που μας στάληκε με ήμεηλ

....................................
Η διακυβέρνηση του τόπου από την Αριστερά για πρώτη φορά στην Κύπρο, συνέπεσε με τη μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση. Και αφού ήταν δεδομένο από την αρχή ότι το ΑΚΕΛ και ο Χριστόφιας θα κυβερνούσαν μέσα σε καπιταλιστικά πλαίσια, αναπόφευκτα, αυτή η κρίση του συστήματος σημάδεψε και τους αριστερούς διαχειριστές του. Πέραν των περιορισμών που έχει, έτσι κι’ αλλιώς, η Αριστερά όσον αφορά την οικονομική πολιτική της, έχουμε και τη Βουλή που στην πλειοψηφία της παίζει το ρόλο του υπερασπιστή του κεφαλαίου και σπρώχνει για περαιτέρω αντιλαϊκά μέτρα.
Η ανεργία, οι μειώσεις των μισθών, η αμφισβήτηση των εργατικών κατακτήσεων, οι απεργίες, δημιουργούν μια κατάσταση δύσκολη και νεοφανή, τουλάχιστον για τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτή η σύγκρουση κινητοποίησε σε μεγάλο βαθμό τα ταξικά ένστικτα. Μια σειρά ανθρώπων της Αριστεράς, μέσα και έξω από το ΑΚΕΛ, δείχνουν πλέον τη δυσαρέσκειά τους στην πολιτική Χριστόφια. Κατηγορούν τον Πρόεδρο και το ΑΚΕΛ ότι συμβιβάστηκαν με τη λογική του κεφαλαίου. Η κριτική είναι βάσιμη και δικαιολογημένη. Το πρόβλημα  φυσικά δεν είναι η κριτική ως τέτοια. Το πρόβλημα είναι, ίσως λόγω έλλειψης συζήτησης για εναλλακτικές πολιτικές επιλογές, η εμφάνιση λογικών και στάσεων που παραπέμπουν στο ΚΚΕ: Αγώνας στο δρόμο, απεργιακές κινητοποιήσεις, επαναστατική ρητορεία, μοναχική πολιτική πορεία μακριά  από συνεργασίες με εκπροσώπους του συστήματος. Αυτό το “ηρωικό” πρότυπο του ΚΚΕ  ξεπροβάλλει σιγά σιγά , σε αντιπαραβολή  με  το “συμβιβασμένο” ΑΚΕΛ. Είναι όμως το ΚΚΕ το κατάλληλο πρότυπο;
ΚΚΕ και σταλινισμός

Ο καπιταλισμός ως σύστημα έφτασε στα όριά του. Και ενώ στην οικονομική του διάσταση δείχνει ολοένα και πιο πολύ την οπισθοδρομική του πορεία, είναι ακόμα πολιτικά αποδεκτός (ή ανεχτός) από τον κόσμο. Ο κύριος λόγος είναι η ζημιά που έκανε η παραμόρφωση του σοσιαλισμού στη αν. Ευρώπη και η αναπόφευκτη καχυποψία για το σύστημα αυτό. Είναι φανερό ότι η κατάρρευση προήλθε από τις εσωτερικές αδυναμίες και αντιφάσεις, τη γραφειοκρατικοποίησή τους και όχι από τη δύναμη του καπιταλισμού.

Σε μια Σοβ. Ένωση που ήταν σε έκτακτη ανάγκη και με σοβαρές ελλείψεις, κάποια μέτρα που πάρθηκαν σε προσωρινή βάση, μονιμοποιήθηκαν από τον Στάλιν και την υπόλοιπη ηγετική ομάδα που αναδύθηκε μέσα από τη δύσκολη εποχή. Απαγόρευση κομμάτων, επιβολή του κόμματος πάνω στο κράτος. Μια γραφειοκρατία από εγκάθετους απλώνεται παντού, καταπατώντας τη δημοκρατία και εμποδίζοντας τον έλεγχο στη διοίκηση και στην παραγωγή. Οι καιροσκόποι έχουν νικήσει και οι πιο αγνοί και ανιδιοτελείς κομμουνιστές εξολοθρεύτηκαν. Όλες οι βάσεις του σοσιαλισμού που έδωσαν ανάπτυξη και πρόοδο για πολλά χρόνια, σταδιακά εξασθενίζουν και φθίνουν κάτω από το βάρος του γραφειοκρατικού εναγκαλισμού της κάστας που κυβερνά. Και ενώ ο Στάλιν με το “σοσιαλισμό σε μια χώρα” ισχυροποίησε το καθεστώς του, στο έξω κόσμο μια σειρά επαναστάσεων υπονομεύονται από τη Μόσχα. Η “ τάξη” έχει αποκατασταθεί, η επανάσταση χάθηκε, οι σταλινικοί είναι ασφαλείς.
Δύο δεκαετίες μετά την κατάρρευση των καθεστώτων της αν. Ευρώπης, το ΚΚΕ δεν είπε λέξη, επί της ουσίας, για τις αιτίες αυτής της ανατροπής. Ούτε φυσικά αποκήρυξε ποτέ τον Στάλιν. Αν καταδίκαζε το σταλινισμό, θάταν σαν να απαρνιόταν την  ιστορική του συνέχεια, τον εαυτό του. Θάπρεπε να βγει από το φρούριο του Περισσού και να δοκιμαστεί έξω στον αληθινό κόσμο. Να τολμήσει, να πειραματιστεί, να ψάξει και άλλους δρόμους, να συμμαχήσει, να κάνει λάθη, να βελτιωθεί, να τραβήξει μπροστά. Προτιμούν, η ηγεσία του ΚΚΕ και ο έμμισθος μηχανισμός, τη βολική στασιμότητα. Δεν διεκδικούν την εξουσία, δεν απειλούν το σύστημα. Το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που απορροφά σε μεγάλο βαθμό την οργή και την απελπισία των εργαζομένων και του μέσου πολίτη, αλλά στην πράξη, δεν προτείνει κάτι χειροπιαστό, μια ρεαλιστική προοπτική.
ΚΚΕ και συνδικαλισμός

Ο συνδικαλισμός και οι απεργιακοί αγώνες είναι τα κύρια πεδία δράσης του ΚΚΕ. Η αντικειμενική κατάσταση στην Ελλάδα ευνοεί αυτή τη δράση, η οποία δίνει στο κόμμα ένα αγωνιστικό προφίλ και μια σχετική αποδοχή. Μια απεργία ή ένας συνδικαλιστικός αγώνας έχουν τη σημασία τους στην υπεράσπιση των κατακτήσεων των εργαζομένων και στο στόχο της άμυνας έναντι  των επιβουλών του κεφαλαίου. Δεν ρίχνουν όμως τον καπιταλισμό. Ακόμα και η ανώτερη μορφή συνδικαλιστικού ή απεργιακού αγώνα, δεν παύει να έχει τους περιορισμούς του. Πρέπει να συνδυάζεται με ξεκάθαρους στόχους και στρατηγική εξουσίας. Να κάνεις, ως εργατικό-κομμουνιστικό κόμμα, πολιτική ζύμωση μέσα στην κοινωνία, να διαπαιδαγωγείς, να πλάθεις συνειδήσεις.
Ένα βασικό αξίωμα είναι ο αγώνας για τη ενότητα των εργαζομένων. Όχι λεκτικά μόνο, αλλά στην πράξη, στο δρόμο, στις συγκεντρώσεις. Η ηγεσία του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Κάνοντας επίκληση τον προδοτικό ρόλο των ηγεσιών των άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων, ενεργούν διασπαστικά στις κινητοποιήσεις, κάνοντας τις δικές τους, ξέχωρα από τις άλλες, σπέρνοντας τη διαμάχη και τη σύγχυση ανάμεσα στους εργαζόμενους.

Ο Λένιν θα χαμογελούσε πικρά με τις δικαιολογίες τους… Τα συνδικάτα είναι κληρονομιά του εργατικού κινήματος και δεν χαρίζονται στις ηγεσίες τους. Δεν απαξιώνεις μαζικά συνδικάτα, μόνο και μόνο, γιατί στην ηγεσία τους βρίσκονται πουλημένοι και διεφθαρμένοι άνθρωποι. Δουλεύεις μέσα σ’ αυτά με ενωτικό τρόπο, έχοντας την αυτονομία σου και προβάλλοντας τη δική σου γραμμή στο σύνολο των εργαζομένων. Ακολουθώντας αυτή τη διασπαστική πολιτική, το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, ισχυροποιούν  ακόμα πιο πολύ τους διεφθαρμένους ηγέτες των συνδικάτων.
ΚΚΕ και εθνικισμός

Αυτή η περιχαράκωση γύρω από τον εαυτό του επεκτείνεται σε όλα τα επίπεδα επηρεάζοντας την ιδεολογική φυσιογνωμία του. Στα διεθνή και εθνικά ζητήματα, κεντρική θέση έχει ο “ ιμπεριαλισμός”. Με αφετηρία την προσπάθεια της ηγεσίας του ΚΚΕ, είτε να συντηρήσει την ιδεολογική ταύτισή της με τη Σοβ. Ένωση, είτε  να δικαιολογήσει την άρνησή της να συμμαχήσει με τις άλλες αριστερές δυνάμεις ενάντια στον ντόπιο καπιταλισμό, είτε ακόμα να αγωνιστεί ενάντια στον εθνικισμό στα Βαλκάνια και στην Κύπρο, επικαλείται τον μπαμπούλα του ιμπεριαλισμού. Προβάλλεται ότι ο ιμπεριαλισμός συνωμοτεί ενάντια στους λαούς της περιοχής και ευθύνεται για τα δεινά τους. Είναι το τέλειο άλλοθι για την ηγεσία του ΚΚΕ, να δίνει δηλαδή  μια υπερβολική διάσταση στη δύναμη και στις επιδιώξεις του ιμπεριαλισμού, σαν κάτι ανεξάρτητο από το κάθε ντόπιο κεφάλαιο και αστική τάξη.

Στον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας ταυτίστηκε καθαρά με το σέρβικο εθνικισμό. Οι σφαγές και οι βιασμοί των Βόσνιων του Σεράγεβο και της Σρεμπρένιτσα από τα καθάρματα του Μιλόσεβιτς, του Κάραζιτς και του Μλάντιτς, αποκαλέστηκαν σαν  “λαϊκή αντίσταση του σέρβικου λαού”… Και οι γέριμοι οι μουσουλμάνοι έγιναν όλοι … πράκτορες των Αμερικανών. Στη λογική της ηγεσίας του ΚΚΕ δεν διακρίνεται η ηγεσία ενός έθνους από το λαό. Είτε είναι όλοι εχθροί, είτε είναι όλοι φίλοι. Ούτε διακρίνεται ο εθνικισμός του δυνατού έθνους από τον εθνικισμό του αδύνατου. Αυτός είναι ο μαρξισμός τους…

Στο Σκοπιανό, καλυπτόμενη η ηγεσία του ΚΚΕ από το μανδύα τής δήθεν πάλης της ενάντια στην κυριαρχία των δυτικών στην περιοχή, σύρθηκε σ’ ένα πατριωτικό παραλήρημα, κατηγορώντας  τον αγώνα του γειτονικού λαού για εθνικό προσδιορισμό, σαν συνωμοσία με τον ιμπεριαλισμό. Το δικαίωμα του Θεσσαλονικιού να αυτοαποκαλείται Μακεδόνας είναι ιερό, αλλά του Σκοπιανού είναι προφανώς κατάρα…

Το 2004 πολέμησε το σχέδιο Ανάν σαν κατασκεύασμα των ιμπεριαλιστών. Το ότι αυτό το σχέδιο, με όλες τις αδυναμίες του, αν εφαρμοζόταν, θα ένωνε τις δύο εθνικές κοινότητες, θα έφερνε κοντά τη μια με την άλλη, στη δουλειά , στους αγώνες, στη ζωή, θα έμπαινε στη γωνιά ο εθνικισμός και η στρατοκρατία κάτω από το βάρος της δυναμικής και θα ανάτελλε ένα μέλλον συνεργασίας και ειρήνης για τους λαούς της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου, αυτά όλα τα παράβλεψε η ηγεσία του ΚΚΕ. Είδε μόνο… ιμπεριαλιστικά σχέδια!

Και πάλι ο Λένιν θα δυσανασχετούσε μαζί τους… Με βάση τη λογική τους, θάπρεπε οι Μπολσεβίκοι να ακούσουν τους στενοκέφαλους του κόμματός τους (Τι σύμπτωση! Σ’ αυτούς και ο Στάλιν…) που ήθελαν συνέχιση του πολέμου και να μην συνομιλήσουν με τον ιμπεριαλισμό για υπογραφή Συνθήκης Ειρήνης το Μάρτη του 1918. Τότε στα σίγουρα, η Επανάσταση θα κατέρρεε πριν το τέλος του χρόνου κάτω από το βάρος του πολέμου.

Ο πατριωτισμός (ίσως και λανθάνων εθνικισμός) της ηγεσίας του ΚΚΕ, είναι ένας από τους δρόμους που διάλεξε ώστε να μην ξεφύγουν τα πράγματα, να μην υπάρχει δυναμική εξέλιξη στη Ελλάδα και στις γύρω χώρες, να διατηρηθεί το κόμμα στη συνειδητή και συμφέρουσα μοναξιά του στο αστικό τοπίο.

Δεν έδωσε, όπως όφειλε, ποτέ έμφαση στην προσέγγιση των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας, δεν αγωνίστηκε για μείωση των εξοπλισμών στην περιοχή. Ακόμα και για τις παρελάσεις δεν έχει ξεκάθαρη θέση! Ναι μεν, αλλά… Ούτε εθνικισμός, αλλά ούτε κοσμοπολιτισμός… “ Να  γίνονται  παρελάσεις με το σωστό περιεχόμενο” …..!
Θεωρία των σταδίων, ΕΑΜ και επανάσταση

Στο Ριζοσπάστη (Disdaim.block 15/1/12) σ’ ένα απόσπασμα ενός άρθρου στελέχους του ΚΚΕ, γίνεται παραδοχή για τη λανθασμένη υιοθέτηση από το κόμμα του ενδιάμεσου στόχου εξουσίας πριν το σοσιαλισμό, δηλαδή του αστικοδημοκρατικού σταδίου. Είναι όμως μια καθαρά θεωρητική τοποθέτηση, χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις για την ίδια την πολιτική του ΚΚΕ, η οποία βασίστηκε στη θεωρία των σταδίων τα τελευταία ογδόντα χρόνια. Αυτό που παραδέχεται ως λάθος, ο συντάκτης του άρθρου, ήταν αυτονόητο ζήτημα για το Μαρξισμό και για χιλιάδες Έλληνες αριστερούς, οι οποίοι πλήρωσαν με κατατρεγμό από το ΚΚΕ για τις απόψεις τους. Τι έχει να πει γι’ αυτό η ηγεσία του ΚΚΕ;

Η θεωρία αυτή είναι σταλινική έμπνευση. Όταν η αστική τάξη σε ένα καθυστερημένο καπιταλισμό, αδυνατεί να επιλύσει βασικά αστικοδημοκρατικά καθήκοντα, όπως η κατάργηση της βασιλείας και των φεουδαρχικών δομών, το μοίρασμα της εκκλησιαστικής γης και περιουσίας, η διασφάλιση του κοινοβουλευτισμού και των εκλογών κλπ, τότε η Αριστερά οφείλει να συμμαχήσει με τη φιλελεύθερη-δημοκρατική Δεξιά για λύση αυτών των ζητημάτων, ώσπου να ωριμάσουν οι συνθήκες για τον επαναστατικό αγώνα. Με αυτή τη θεωρία υπονομεύτηκαν επαναστάσεις και έδωσαν ανάσα στον καπιταλισμό. Στηρίχτηκαν ανίκανες αστικές τάξεις ενώ έπρεπε να πρωτοπορούσε η Αριστερά και να επέβαλλε το πρόγραμμά της. Πιστή η ηγεσία του ΚΚΕ στη θεωρία αυτή, στάθηκε φραγμός σε επαναστατικές εξελίξεις που θα άλλαζαν την Ελλάδα, με αποκορύφωμα το 1944.
Στην πραγματικότητα ,η ηγεσία του ΚΚΕ δεν αποκήρυξε τη θεωρία αυτή. Ρητορεύει και θεωρητικολογεί εκ του ασφαλούς. Ξέρουν ότι τώρα η επανάσταση αργεί. Λένε τώρα για τα στάδια που δεν υπάρχουν, άρα πάμε για λαϊκή εξουσία… Κούφια λόγια! Τώρα που η επανάσταση γύρισε την πλάτη, μιλούν!

Εξάγγειλε  το ΚΚΕ, τη σύσταση του Αντιιμπεριαλιστικού-Αντιμονοπωλιακού-Δημοκρατικού Μετώπου (ΑΑΔΜ). Στην ουσία, αυτό το Μέτωπο είναι ο ορισμός της θεωρίας των σταδίων! Η λογική του είναι να περάσει η χώρα ένα στάδιο , όπου θα κτυπηθούν τα μονοπώλια(τράπεζες, επιχειρήσεις και εμπόριο), θα αντιμετωπιστεί η ιμπεριαλιστική διείσδυση και θα υλοποιηθούν δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. Αυτά όλα (μονοπώλια, ιμπεριαλισμός, δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις), είναι χαρακτηριστικά του καπιταλισμού και μάλιστα του παρακμασμένου, του όψιμου. Είτε ενεργείς μέσα στα καπιταλιστικά πλαίσια και το λέεις καθαρά και τίμια(θεωρία των σταδίων), είτε παλεύεις για επαναστατική αλλαγή. Μέσες λύσεις ή μάλλον μέσα στάδια δεν υπάρχουν! Δεν είναι αυτό που λένε και οι ίδιοι;

Το στέλεχος του ΚΚΕ Μ. Μαΐλης (Ριζοσπ. 8/1/12) ξεκαθαρίζει τα πράγματα. Αναφερόμενος σε εκτίμηση του Ζαχαριάδη το 1945 για την ορθότητα της δημιουργίας του Πολιτικού Συνασπισμού των Κομμάτων του ΕΑΜ(1941) ώστε να φέρει σε πέρας το καθήκον για μια ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα, αφού η αστική τάξη αδυνατούσε , παραδέχεται το λάθος αυτής της εκτίμησης. Δηλαδή ήταν λάθος η ίδρυση του ΕΑΜ! Παράξενα πράγματα… Τι άλλο θα μηχανευτούν; Το κρίσιμο στοιχείο εδώ είναι η προσπάθεια του στελέχους του ΚΚΕ να περιλάβει τη δημιουργία του ΕΑΜ μέσα στη λάθος υιοθέτηση της θεωρίας των σταδίων. Βάζει στην ίδια μοίρα δηλαδή, για παράδειγμα, το ξεπούλημα στο Βενιζέλο το 1935, που είχε σαν αποτέλεσμα  τα αδιέξοδα των δεξιών να φέρουν τη δικτατορία του Μεταξά  ή πιο πολύ το ξεπούλημα στη Δεξιά το 1944, με τη δημιουργία του ΕΑΜ που ήταν ένας αριστερός συνασπισμός.

Το ΕΑΜ δεν ήταν ένα Λαϊκό Μέτωπο του ΚΚΕ με τη Δεξιά, αλλά μια μορφή Ενιαίου Μετώπου της Αριστεράς. Και αυτός ήταν ο λόγος που πέτυχε. Απελευθέρωσε την Ελλάδα, έδωσε γη στους χωρικούς, απαλλοτρίωσε εκκλησιαστική περιουσία, οργάνωσε τις τοπικές κοινωνίες(παιδεία, εκλογές κλπ). Στην πράξη, έχουμε δηλαδή, λύση αστικοδημοκρατικών καθηκόντων από την επαναστατική Αριστερά. Το ΕΑΜ είχε ενάμιση εκατομμύριο μέλη και το ένοπλο τμήμα του, ο ΕΛΑΣ, κοντά στις ενενήντα χιλιάδες. Και θα μπορούσαμε να παραλληλίσουμε την πορεία του ΕΑΜ με αυτή των Μπολσεβίκων, αν υπήρχε ξεκάθαρη ιδεολογική και πολιτική ατζέντα και φυσικά, αν δεν υποχωρούσε και συμβιβαζόταν η ηγεσία του ΚΚΕ με τη Δεξιά. Η σταλινική θεωρία των σταδίων εφαρμόστηκε, όχι το 1941 με τη δημιουργία του ΕΑΜ, αλλά το 1944 με την προδοσία του αγώνα του ΕΑΜ.

Αυτή η  ανειλικρινής μετατόπιση του ΚΚΕ στο ζήτημα των σταδίων, είναι το προκάλυμμα καπνού για να καλυφτεί η πραγματική επιδίωξη της ηγεσίας του. Θέλει να αποφύγει οποιαδήποτε εμπλοκή σε ενιαίο μέτωπο της Αριστεράς. Η ελληνική κοινωνία ψάχνει λύσεις και διεξόδους και η συνεργασία της Αριστεράς προβάλλει συχνά πυκνά ως αναγκαία προοπτική. Απαξιώνοντας την αναγκαιότητα για ίδρυση του ΕΑΜ τότε,  απαξιώνει η ηγεσία του ΚΚΕ την προοπτική συνεργασίας της Αριστεράς σήμερα. Ο Περισσός θέλει να διατηρήσει τη φυσιογνωμία του, ως ένα κόμμα του δρόμου, της δράσης, της απεργίας, των εύηχων συνθημάτων, της φωνής, της οργής, του μίσους. Αλλά και του ελεγχόμενου αγώνα, της απομόνωσης, της περιχαράκωσης γύρω από θέσεις ξένες με την πραγματικότητα.

Μάριος Θρασυβούλου
20/1/2012

48 σχόλια:

Disdaimona είπε...

1.ενοτητα της αριστεράς στην ελλαδα υπαρχει. Ο συν και ο Κουβέλης και η αριστερή πτερυγα του Πασοκ είναι αρκετή ενότητα για να διεκδικήσουν αυτά που επαγγέλονται.

γιατί πρεπει να ειναι και το κκε μέσα δηλαδή;

εξάλλου οι τελευταιες δημοσκοπήσεις ανεβαζουν τον Κουβέλη πανω από το κκε.

η αριστερά ενώθηκε και θα διεκδικήσει τον αριστερο φιλελευθερισμό.

το προβλημα με το κκε ποιό είναι; πως δεν επιθυμεί να ενωθεί σ΄αυτή τη βάση;

ποιο είναι το ΤΕΛΙΚΟ ζητούμενο; ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΟΥΝ από την πολιτική ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΝΕΟ-ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ;

και κατηγορειται το ΚΚΕ ότι είναι ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟ από διαφορους και όχι όσοι καθονται και τα ψηνουν;!

επιπλέον εαν ο στοχος του άρθρου είναι να μας πεισει πως ο ΣΥΝ είναι το σωστό προτυπο για το ακελ, προς τι η κούραση; αυτός ο στόχος εχει επιτευχθεί.

Κληθηκε και το ΠΑΜΕ από την ΠΕΟ για να παρουμε τη συγκαταθεση του επισης αρχισταλινα Σιφωνιού.

φανταζομαι η ΕΡΑΣ θα τιμήσει την εκδήλωση!

Disdaimona είπε...

επίσης εκτος Αριστερής Φιλελευθερης Ενοτητας δεν είναι μόνο το ΚΚΕ.

Είναι και ο Ανταρσύα καθώς και η Περιεκτική Δημοκρατία του Φωτόπουλου.

Προς το παρόν καταδιώκεται το ΚΚΕ και ο Φωτόπουλος.

Σε λίγο θα έρθει η σειρά του Ανταρσύα.

Αρα δεν είναι η Αριστερα από τη μια και από την άλλη το ΚΚΕ.

Είναι η φιλελευθερη αριστερα απο τη μια και η αντισυστημική αριστερά από την άλλη.

Τρεις βέρσους τριών.

για να αποφευγουμε και τις μαθηματικές απλοποιήσεις.

Ανώνυμος είπε...

Εμενα μου φαινεται μια σωστη και δικαιη κριτικη στο κκε. Μαλλον δειχνει να έιναι μια μαρξιστικη κριτικη. που ειναι το κακο? δεν αναφερθηκε ο συριζα παντως σαν παραδειγμα

Ανώνυμος είπε...

Εμενα μου φαινεται μια σωστη και δικαιη κριτικη στο κκε. Μαλλον δειχνει να έιναι μια μαρξιστικη κριτικη. που ειναι το κακο? δεν αναφερθηκε ο συν παντως σαν παραδειγμα

gregoris είπε...

δυσδαιμόνα μπορείς νομίζω κάπως πιο νηφάλια να καταθέσεις την διαφωνία σου με το κείμενο τζιαι να βάλεις κάτω επιχειρήματα.

τζιαι εγώ προσωπικά έχω διαφωνίες με το κείμενο (θεωρώ ότι έσιει ανακρίβειες τζιαι αποφεύγει κάποια ζητήματα) αλλά συμφωνώ με τη γενική θέση που βάλλει κάτω. το ΚΚΕ δεν μπορεί να αποτελέσει μοντέλο για την κυπριακή αριστερά. εκτιμώ τους ταξικούς αγώνες που διεξάγει τζιαι γενικά τον ριζοσπαστισμό που εκφράζει. αλλά εν μπορούμεν να κλείουμεν τα μάθκια μας τζιαι μπροστά στες σημαντικές αδυναμίες τζιαι προβλήματα τζιαι σε ιδεολογικό τζιαι σε πολιτικό τζιαι σε οργανωτικό επίπεδο τζιαι νομίζω έννεν σωστό όποιος κριτικάρει το ΚΚΕ (ειδικά μάλιστα άμαν εν τζιαι που μακριά που τες μικροπολιτικές τζιαι εσωτερικές κόντρες της ελληνικής αριστεράς) να χαρακτηρίζεται συνασπισμένος, αντι-κομμουνιστής, φιλελεύθερος κλπ κλπ.

καταλαβαίνω την ιστορική σύγκρουση στην ελλάδα τζιαι μεταξύ ΚΚΕ σύριζα τζιαι μεταξύ ΚΚΕ τζιαι αντιεξουσιαστών η οποία εντάθηκεν άγρια (δυστυχώς λαλώ εγώ) το τελευταίο διάστημα. αλλά εν τζιαι χρειάζεται να την αναπαράγουμεν δαμέ. να βάλουμεν κάτω πολιτικές θέσεις, να μπουν οι προτάσεις τζιαι να φανούν οι διαφωνίες.

προσωπικά ναι καταλαβαίνω ότι το δημαρ τζιαι μέρος του σύριζα φλερτάρει με την σοσιαλδημοκρατία τζιαι καταλαβαίνω ότι μέρος των αναρχικών εν ισοπεδωτιστές τζιαι στην κοσμάρα τους. αλλά εν σημαίνει τούτον ότι ξεγράφουμεν τζιαι χαρίζουμεν στην σοσιαλδημοκρατία τζιαι στους μπάχαλους ένα σωρό κόσμο. θα έθελα τζιαι εσύ τζιαι ο Αντώνης Μπ. να τοποθετηθείτε πάνω στο κέιμενο. διότι τζιαι η εποχή εν άσσιημη τζιαι το θέμα σημαντικό. να συζητήσουμεν - με κριτική διάθεση αλλά τζιαι κάπως πιο πρακτικό προσανατολισμό.

συντροφικά

Anef_Oriwn είπε...

DIS,

Εγώ εσχημάτισα την εντύπωση ότι στόχος του άρθρου ήταν «να μας πεισει» για την αναγκαιότητα μιας Αριστερής συμμαχίας στην Ελλάδα [κάτι επιτακτικό γι’ αυτούς τους καιρούς] που θα μπορούσε να προβάλει μιαν πραγματικά Αριστερή υπαλλακτική πρόταση εξουσίας, η οποία να βασίζεται σ’ ένα minimum πρόγραμμα συγκλήσεων! Το ΚΚΕ θα μπορούσε να ηγηθεί μιας τέτοιας πρωτοβουλίας! Έχω την αίσθηση ότι φοβάται να το πράξει!!! Έκτός κι αν προετοιμάζεται για την Επανάσταση!

Disdaimona είπε...

Μια απαντηση Γρηγόρη.

Η κυπριακή αριστερά δηλαδή το ακελ ψαχνει καποιο μοντέλο;!

απο ποτε; εγινε κατι που δεν το αντιληφθηκα;

απο που προεκυψε η αναγκαιοτητα ενος κειμενου με τιτλο "το κκε δεν ειναι προτυπο για το ακελ"

υπαρχει καμια διαφοροποίηση στο ακελ που δεν την αντιλήφθηκα και ανοιξε καποιος διαλογος εσωκομματικος για το ακελ;

να με παραπεμψεται πληζ για να καταλαβω τις ιδεολογικές αναγκαιότητες το κομματος.

το κειμενο του συντροφου είναι γεματο ανακριβειες τοσο πολιτικές όσο και ιδεολογικές.

Αντωνης είπε...

Εύχομαι στον συγγραφέα καλή καριέρα στην αριστερή απεργοσπασία. Πρέπει να έχει κανείς βαθιά άγνοια για το τι συμβαίνει με την "αριστερά" του διαλόγου με τον εργοδότη και τους πουλημένους εργατικούς αγώνες για να περιμένει νηφαλιότητα με τέτοια κείμενα, Γρηγόρη.

Και εσύ ειδικά δεν έχεις τέτοια άγνοια. Το αντίθετο.

Αναλυτικότερα απ' το μπλογκ μου.

Disdaimona είπε...

Ανευ,

το πως αντιλαμβανονται οι ΚΚΕδες την ενοτητα στην οποία καλούνται ΕΔΩ

http://e-globbing.blogspot.com/2012/01/blog-post_23.html

η ενότητα σημαινει συγκεριμένα πραγματα.

απο που κι ως που θα εξαναγκασουμε εμεις τους κκεδες τι πορεία θα κρατησουν για τη χωρα τους;

κι απο που ως που θα καμνουμε πλατες σε όσους ριχνουν αντι-κκε λάσπη;

αυτο σημαινει πως είμαστε ακριτοι προς το κκε;

το κκε δεν επιθυμεί να ηγηθεί μιας ενότητας που θα ξανα-ξεπουλησει τη χωρα στην Ε.Ε ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΜΝΕΙ!

για ποιο λογο πρεπει το κκε να προβαλεται ως κακό παραδειγμα προς αποφυγήν ΣΗΜΕΡΑ; για να δικαιολογησουμε τις δικές μας αδυναμίες και αδιέξοδα;

ζήτησα και προσωπικά από τον Μαριο ενα αρθρο με τίτλο "είναι ο ΣΥΝ δεν είναι προτυπο για το ακελ"

αν μιλουμε έτσι για το κκε, για τον Καστρο τι πρεπει να λεμε διερωτούμαι; ή εν της παπαθκιάς τα ξύλα!

gregoris είπε...

δυσδαιμόνα
όπως ξέρεις καλά
ΑΚΕΛ τζιαι αριστερά δεν είναι ταυτόσημες έννοιες
τζιαι ούτε κομμουνισμός τζιαι ΚΚΕ είναι ταυτόσημες έννοιες.

αν θέλεις την δική μου άποψη, όπως ξέρεις (τζιαι νομίζω συμφωνείς) θεωρώ ότι το ΑΚΕΛ σοσιαλδημοκρατικοποιείται με πολλά γοργούς ρυθμούς πλέον. όι εννεν σημερινή διαδικασία. αλλά σήμερα κορυφώνεται. που τούτον προκύπτουν ζητήματα για την αριστερά. τζιαι εντός τζιαι εκτός του ακελ.
θεωρώ ότι εν τούτη η αφετηρία του συγγραφέα. αλλά ας εξηγήσει ο ίδιος το σκεπτικό του.

αντώνη δεν παρακολουθώ στενά την κατάσταση στην ελλάδα. αλλά ναι για την Κύπρο ξέρω τι σημαίνει αριστερή δυσφήμιση κινητοποιήσεων εργαζομένων. η νηφαλιότητα εν δύσκολη, αλλά αναγκαία. ειδικά όταν τα θέματα εν συνολικά που τίθονται τζιαι χωρίς ατζέντες εξουσίας ή διαχείρισης.

TRASH είπε...

Κείμενο που αγνοεί πως το 1/3 του κόσμου πέρασε στον σοσιαλισμό επί Στάλιν, και θεωρεί πως ο Β'Παγκόσμιος πόλεμος δεν συνιστούσε κατάσταση "έκτακτης ανάγκης", δεν αντέχει σε καμμία άλλη σοβαρή κριτική. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να προσπαθεί να γράψει πολιτικό κείμενο και να στερείται(;) ιστορικών γνώσεων παιδιών του δημοτικού.
Εκτός εάν ψευδολογεί εσκεμένα, οπότε και πάλι το πόνημα δεν αντέχει σε καμμία παραπάνω κριτική.
Ζητώ συγνώμη για το ύφος μου, αλλά θεωρώ πως οι όποιες διαφωνίες μπορούν να συζητηθούν μόνο επί πραγματικών περιστατικών, σε κάθε άλλη περίπτωση μιλάμε για κακόπιστη προπαγάνδα.

Disdaimona είπε...

Γρηγόρη

το ΚΚΕ ηγείται ΣΗΜΕΡΑ μιας σημαντικής προσπαθειας με επικεντρο την απεργία των Χαλυβουργών.

δεν θα σου καμω εγω μαθηματα για το σημαινει αυτή η απεργία.

εχει ξεκινήσει ενας συντεταγμενος πολεμος εναντίον του ΚΚΕ λογω ακριβως της διαθεσης που εξεδίλωσε το ΚΚΕ να ηγηθεί μιας ανατρεπτικής πορείας.

όταν θεωρούμε πως θελουμε να παρεμβουμε πρεπει να ξερουμε και ποτε το καμνουμε τζαι για ποιους ακριβείς λογους.

δεν εξύπνησα μιαν καλή μερα τζαι να την δω καργα του κκε!

όχι κομμουνισμός δεν σημαινει κκε αλλά ουτε αντι-κκε σημαινει αυτό τζαι αν εν βέβαιο ειδικά σημερα!

με τον Μαριο δεν εχω κατι, ο ιδιος ξερει το αλλα το κειμενο είναι εκτός και ιδεολογικά αλλά πολύ περισσότερο πολιτικά.

Disdaimona είπε...

εξιχασα τζαι τους συντροφους τους Τροτσιστες που εν εκτός Ενοτητας της Αριστερας. τζαι ενα σωρό αναρχικες ομαδες. σόρυ!

Μάριος είπε...

Θα πω μόνο με ποιο σκεφτικό έγραψα αυτό το άρθρο.Το περιεχόμενό του είναι εκεί και όποιος είναι καλοπροαίρετος μπορεί να το δει με νηφαλιότητα και να βγάλει τα συμπεράσματά του.Είναι φανερό ότι η οικονομική κρίση,η αναπόφευκτη ταξική σύγκρουση, αλλά καιτα αδιέξοδα του Κυπριακού,θα ανοίξουν πιο έντονα το διάλογο για την Αριστερά στην Κύπρο και το ΑΚΕΛ φυσικά.Ειδικά το ΑΚΕΛ,λόγω διακυβέρνησης,λόγω του ότι είναι το μοναδικό αριστερό κόμμα, λόγω πολεμικής που δέχεται από τη δεξιά και κυρίως λόγω έλλειψης σωστής πολιτικής στην οικονομία και στο κυπριακό,θα απορροφήσει τους κραδασμούς των εξελίξεων.Το ότι γίνεται τώρα αυτή η συζήτηση είναι ένδειξη αγωνίας και προβληματισμού.Υπάρχουν και άλλα πολλά.Η βάση του ΑΚΕΛ είναι αλλαγμένη και λόγω των γεγονότων του Μαρί. Πιο ψαγμένη!Δύσπιστη σε συνεργασίες με δεξιές δήθεν προοδευτικές δυνάμεις.Το ότι η πλειοψηφία της βάσης του ΑΚΕΛ προκρίνει αυτόνομη κάθοδο, αυτό από μόνο του είναι εξέλιξη! Βάση αυτών των δεδομένων προσπάθησα να δείξω ότι το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα βαθιά περιχαρακωμένο, με εμμονές και πολλά ιδεολογικά προβλήματα. Γιατί ασχολούμαι με το ΚΚΕ;Γιατί ΄παρουσιάζεται καλώς ή κακώς σαν ένα καλό παράδειγμα για την κυπριακή αριστερά.Έχω άποψη για το ΚΚΕ θα τη λέω.
Είναι εκπληκτικό ότι η Disdaimona δεν έθιξε κανένα ιδεολογικό σημείο του άρθρου.Πιο πολύ αυθαιρετεί για τις προθέσεις του άρθρου και πλάθει σενάρια που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.Να είμαστε ψύχραιμοι νομίζω, περάσαμε όλοι και χειρότερα.Ο TRASH βάζει ένα ζήτημα, είναι σεβαστή η θέση του,ανκαι άφησε κάποιες αχρείαστες αιχμές.Ο Γρηγόρης και ο Ανεφ δείχνουν τη σύνεση και τη λογική που χρειάζεται.Του Αντώνη δεν θα του απαντήσω.Με βρίζει χωρίς να ξέρει τίποτε για μένα.Τον παρακαλώ να μην μου απευθύνει ξανά το λόγο.
Αν χρειαστεί θα επανέλθω πολύ αργότερα λόγω...οικογενείας

Anef_Oriwn είπε...

DIS,

Επίτρεψε μου, αφού μελετάω τα του ΚΚΕ [και βασική πηγή πληροφόρησης μου είναι ο “Ριζοσπάστης” και η ΚΟΜΕΠ] να έχω άποψη και να την εκφράζω. Και δη όταν γίνονται παραλληλισμοί με τα της Κύπρου [και την κυπριακή Αριστερά]... Δεν είσαι ΕΣΥ που τις προάλλες έβαλες [στο Blog σου] ένα ζήτημα ιδεολογικό [με το οποίο καταπιάστηκε τελευταία το ΚΚΕ] κι έλεγες πως ρέπει να συζητηθεί;
Κι αν επιτρέπεται [και καλοπροαίρετα θα ρωτήσω] σε τι συνίσταται αυτή η «...ανατρεπτική πορεία ... [που] ... το ΚΚΕ εξεδίλωσε τη διάθεση να ηγηθεί»;

marios είπε...

Από χθες μού καταλογίζουν πράγματα που δεν είπα (και ούτε εννοούσα).Και αυτό είναι κτύπημα κάτω από τη μέση.Συντροφικό μάλιστα! Ποτέ δεν είπα ότι ευνοώ να μείνει το ΑΚΕΛ ως έχει.Αν έκατσα να γράψω αυτό το άρθρο, είναι γιατί νιώθω ότι πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για το τι αριστερά θέλουμε, τι ΑΚΕΛ θέλουμε.Ποτέ δεν είπα ότι θέλω το ΑΚΕΛ ένα νέο ΣΥΝ. Ποτέ δεν είπα ότι υποστηρίζω τις παλινδρομήσεις και τη σοσιαλδημοκρατική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ.Ποιος μίλησε για αριστερή φιλελευθερη ενότητα;Ποιος απαίτησε από το ΚΚΕ να ενταχθεί σε ένα μέτωπο αριστερού φιλελευθερισμού;Το άρθρο είναι εκεί. Ας μου πουν έστω και ΕΝΑ σημείο που αφήνω να εννοηθεί ότι προκρίνω ΔΕΞΙΑ στροφή του ΚΚΕ!

marios είπε...

Φίλε Ανεφ, η αλήθεια είναι ότι γράφοντας αυτό το άρθρο, πρώτα είχα υπόψην μου το μέλλον της κυπριακής αριστεράς και μετά τα της Ελλάδας. Ήθελα να πω τη θέση μου για το ποια αριστερά ΔΕΝ θέλω. Και δεν θέλω ένα άλλο ΚΚΕ!Αφορμή(και δεν το έθιξε κανένας)ήταν το άρθρο στο Ριζοσπάστη όπου,έφτασαν στο σημείο να αναιρούν παραδοσιακές θέσεις τους(στάδια)και να καταλογίζουν λάθος εκτίμηση ακόμα και στον Ζαχαριάδη(τον αδιαμφισβήτητο για αυτούς)για την αναγκαιότητα ίδρυσης του ...ΕΑΜ! Πρόσεξε:δεν αναιρούν τις πάμπολλες συνεργασίες και μέτωπα που έκαναν με τη δεξιά ΑΛΛΑ την ίδρυση του ΕΑΜ! Τάχα ήταν λάθος, ήταν ένας συμβιβασμός αστικός,ότι τάχα έπρεπε να τραβήσουμε μόνοι το δρόμο της επανάστασης κλπ.Αυτό είναι αθλιότητα.Αυτοί πούλησαν τη επανάσταση το '44 και όχι το ΕΑΜ. Το πρόβλημα με το ΕΑΜ όπως το αντιλαμβάνομαι,προφανώς θα τους είπε ο ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιος άλλος:ελάτε να συνεργαστούμε , να κάνουμε ένα νέο ΕΑΜ.Και πως να το αποφύγουν αυτό, δηλαδή τη συνεργασία με τις άλλες αριστερές δυνάμεις;Απαξιώνοντας το ΕΑΜ και την αναγκαιότητα τότε για ένα σχετικό μέτωπο αριστερών κομμάτων(με όλες τις αδυναμίες)απαξιώνουν τη συνεργασία σήμερα.Προφανώς, όπως το είπες και συ, μάλλον ετοιμάζονται για επανάσταση...

marios είπε...

Κάτι ξανά για το ΚΚΕ,γιατί μάλλον η αλήθεια δεινοπαθεί.Είπα ποτέ ότι το πρόβλημα του ΚΚΕ είναι ότι δεν υποκύπτει στη συνεργασία για ένα αριστερό φιλελευθερισμό;Ποτέ δεν το είπα και κάποιοι ας ηρεμήσουν! Το πρόβλημα με το ΚΚΕ είναι ότι δεν επιδιώκει καμιά συνεργασία στα πλαίσια της αριστεράς.Αν ήθελε, άπειρες φορές τού δόθηκε η ευκαιρία να ηγηθεί μιας αριστεράς που κόχλαζε μέσα από την ανικανότητα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ να της δώσει προοπτική.Γιατί δεν μπήκε μπροστά να ηγηθεί του κινήματος μπροστα από την αδυναμία του ΠΑΣΟΚ,αλλά και του ΣΥΝ; Έτσι ΚΚΕ θα θέλαμε και ας λένε κάποιοι ότι είμαστε αντι-ΚΚΕ...

marios είπε...

Αντιλαμβάνομαι ότι λόγω της κατάστασης στην Ελλάδα, είναι λογικό να αναβαθμίζεται η δράση του κόμματος εκείνου που είναι στο δρόμο, που ηγείται απεργιακών αγώνων κλπ.Και σε αυτό, εν μέρει ,κατανοώ κάποιους συντρόφους.Ίσως εμείς εδώ, να έχουμε την "άνεση"να αναλύουμε τα πράγματα πιο πολύ.Σέβομαι τους ανιδιοτελείς αγωνιστές που παλεύουν με τη σημαία του ΚΚΕ! Δεν μπορώ όμως να μην κρίνω αυτό το κόμμα.Το ότι είναι στους δρόμους και στις απεργίες, αυτό είναι η φύση του,η ζωή του, η φυσιογνωμία του.Είναι κομμουνιστικό κόμμα, όχι αστικό! Αυτό όμως δεν είναι απόδειξη για την ορθότητα της πολιτικής του.Είναι εκεί γιατί αν δεν ήταν εκεί δεν θα είχε λόγο ύπαρξης.Στο άρθρο μου έκρινα τη συνδικαλιστική πολιτική του ΚΚΕ, που με όρους λενινιστικούς, είναι σεκταριστική.Αλλά συγχρόνως, έθιξα θέματα όπως π.χ. τη στάση του στο Κυπριακό, στα ζητήματα του εθνικισμού στα Βαλκάνια κλπ. Αυτά γιατί τα αφήνουμε έξω;Ο αγώνας ο απεργιακός(όπως και ναναι)δίνει στο ΚΚΕ το διαβατήριο για τον παράδεισο...;

marios είπε...

Πρέπει να το πω αυτό και κλείνω.Τα γεγονότα του καλοκαιριού και η ανηλεής επίθεση της Δεξιάς, ένωσε ανθρώπους εδώ στη Λεμεσό,αριστερούς, από 20 χρονών μέχρι 50,με διαφορετικές απόψεις σε πολλά ζητήματα."Τα παιδιά της πλύστρας".Κάναμε πάμπολλες συνελεύσεις, με έντονη συζήτηση, διαφωνίες.Κυριαρχούσε πάντοτε όμως το ήθος και ο σεβασμός!Ο καθένας,είτε πιτσιρικάς, είτε μεσήλικας, κουβαλούσε μια ιστορία στο χώρο.Κανείς δεν πρόσβαλε κανένα!
Είμαι χρόνια στο χώρο της μαρξιστικής-εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Ποτέ,όχι μόνο δεν τόλμησα, δεν διανοήθηκα να σπιλώσω σύντροφο αριστερό, για τις θέσεις του, τις απόψεις του, τους προβληματισμούς του, τις διαφωνίες του μαζί μου.Έστω και αν ήμουν σίγουρος ότι είχα εγώ δίκαιο και όχι εκείνος...
Τι αριστερός είναι κάποιος που ελαφρά τη καρδία αποκαλεί έναν άνθρωπο απεργοσπάστη, επειδή έγραψε ένα άρθρο που δεν του άρεσε;Ti σόι άνθρωπος είναι κάποιος που προσπάθησε να σπιλώσει το χαρακτήρα ενός ανθρώπου, μόνο και μόνο γιατί δεν του άρεσαν οι θέσεις του,χωρίς να ξέρει κάτι γι'αυτόν, τη ζωή του, τη δράση του...;
Απόψε, το έμαθα και αυτό:μέσα στην ανεργία κάποιος, μπορεί να είναι και ...απεργοσπάστης!
Καληνύκτα στους τίμιους συντρόφους...

νεος είπε...

Τελευταίως έχω εισπράξει κι εγώ στο δικό μου ιστολόγιο τη «μήνη» αρκετών που έχουν επιτεθεί εδώ τόσο άκομψα στον Μάριο, κολλώντας μου την ταπέλλα του σοσιαλδημοκράτη με συνοπτικές διαδικασίες, του «απεργοσπάστη» κ.ο.κ…

Κάτι πρέπει να σημαίνει αυτή η επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά από σημαντικούς μπλόγκερς του αριστερού χώρου που κινούμαστε… «Απαξιώ, δεν σε υπολογίζω, εν σου μιλώ, γράφεις πελλάρες» κ.ο.κ.

Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει μια σίγουρη μέθοδος ανατροπής του συστήματος και της απεμπλοκής μιας χώρας από το ιμπεριαλιστικό παιχνίδι, ούτε και σχέδιο υπεράσπισης του όποιου εγχειρήματος για λαϊκή εξουσία από εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς.

Χρειάζεται παγκόσμια αλληλεγγύη και συντονισμός. Σε κάθε χώρα και σε κάθε εποχή είναι διαφοροποιημένες οι συνθήκες. Νομίζω πως δεν είναι απόλυτα ορθές οι μεταφορές είτε στον χρόνο, είτε στον χώρο.

Ο Μάριος έβαλε πολλά θέματα στη σωστή τους βάση. Σε γενικές γραμμές έκαμε καλή προσπάθεια να ψηλαφίσει τη κατάσταση και να προωθήσει τη σημασία της ενότητας των αριστερών δυνάμεων.

Μιας ενότητας όμως που προϋποθέτει πάνω απ όλα σεβασμό! Σεβασμό και διάκριση.
Αλλά κυρίως κοινούς άμεσους στόχους αν μη τι άλλο.

Αν η απάντηση της αριστεράς στη χούντα των Αθηνών ή το πραξικόπημα της Λευκωσίας ήταν η «λαϊκή εξουσία» και όχι η αστική δημοκρατία, αμφιβάλλω αν θα έπεφταν ποτέ οι δικτατορίες.

Τα στάδια δεν είναι εφεύρημα κανενός, είναι η φυσιολογική εξέλιξη των αγώνων, τα επαναφέρει η ίδια η πραγματικότητα.

gregoris είπε...

άλλον τζιείνα που λαλείς εσύ Νέε (αριστερά=μικτή οικονομία τζιαι μετριοπάθεια για να αναφέρω το τελευταίο μαργαριτάρι) τζιαι άλλα τζείνα που ο Θρασυβούλου...

να μεν τα ισοπεδώνουμεν ούλλα...

νεος είπε...

Έτσι α, έκαμα εξίσωση αριστεράς τζιαι μικτής οικονομίας...

Ε, η διαστρέβλωση έσιει κάποια όρια. Τζιαι δείχνει μάλιστα εκτός που την μηδενική διάθεση για ένα σωστό τζιαι τίμιο διάλογο, τζιαι άλλα βαθύτερα ζητήματα.

gregoris είπε...

νεε,
σε παρακαλώ, εν τζιαι είμαστεν σημερινοί...

εξάλλου εν τζιαι εν μόνο η στάση σου το τελευταίο δίμηνο (που ντάξει εν θέλω καν να την χαρακτηρίσω)
εγώ εν σε πιο ανύποπτο χρόνο που σου είπα ότι οι θέσεις σου τείνουν σε αριστεροφιλελεύθερισμό (τζιαι σε παλιό άρθρο σου για τη ΕΣΣΔ τζιαι σε αναφορά σου πέρσι "να παραμερίσουμε τις διαφορές μας με την δεξιά" για την επανένωση)
οπόταν θα σε παρακαλούσα να μεν πιάννεσαι που δαμέ τζιαι κυρίως να μεν θεωρείς ότι μπορεί να κουβαλήσει τες θέσεις σου ή την στάση σου η συγκεκριμένη κόντρα μεταξύ μάριου θρ. τζιαι δις-αντώνη.

Anef_Oriwn είπε...

Μάριε,

Έχω την εντύπωση ότι έχεις γίνει πέραν του δέοντος απολογητικός!!!

Πάντως στις άμεσες προθέσεις μου είναι να γράψω ένα κείμενο γι’ αυτό το νέο φρούτο που μας ξεφούρνισαν [από ΚΚΕ πλευρά] το ΕΑΜ ...
Να φανταστείς ότι το ένθετο “Ιστορία” του κυριακάτικου “Ριζοσπάστη” της 25ης του Σεπτέμβρη ήταν αφιερωμένο στο 70 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ [link: http://www2.rizospastis.gr/page.do?id=13726&publDate=25%2F9%2F2011&direction=&pageNo=2], κάτι που έρχεται σε αντίφαση με την τοποθέτηση του στελέχους του ΚΚΕ Μάκη Μαΐλη σε άρθρο στον “Ριζοσπάστης” της 7ης-8ης του Γενάρη [link: http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6628615&publDate=7/1/2012] ότι η πιο κάτω «ανάλυση [του Νίκου Ζαχαριάδη] ήταν λαθεμένη»:
«Η πολιτική του αστικοτσιφλικάδικου πολιτικού κόσμου από τότε που υπάρχει ανεξάρτητο ελληνικό κράτος μέχρι σήμερα δεν ήταν στην ουσία της ούτε εθνική ούτε ανεξάρτητη. (...) Γιατί η σύνδεση και η υποταγή μας στο ξένο κεφάλαιο εξυπηρετεί απόλυτα τα οικονομικά τους συμφέροντα σε βάρος του Λαού και του τόπου. (...) η αστική τάξη στην Ελλάδα και ο πολιτικός της κόσμος πρόδωσαν την αστικοδημοκρατική αποστολή τους, (...) να γιατί ο εργαζόμενος λαός (...) ανάλαβε αυτός το καθήκον της δημιουργίας μιας πραγματικά λεύτερης και ανεξάρτητης δημοκρατικής Ελλάδας. Η φυσική του ύπαρξη και υπόσταση είναι δεμένη αδιάσπαστα με την πραγματοποίηση του καθήκοντος αυτού που πολιτικά βρήκε τη συμπύκνωση και την έκφρασή του στον Πολιτικό Συνασπισμό των Κομμάτων του ΕΑΜ, στο πανελλήνιο παλλαϊκό εαμικό κίνημα».

νεος είπε...

Ε ναι Γρηγόρη,αν θα λύσουμε το Κυπριακό,μπροστά για παράδειγμα που ένα νέο δημοψήφισμα, εν θα πρέπει να παραμερίσουμε τις διαφορές μας με τη "νούσιμη" δεξιά τουλάχιστον;
Πως θα φτάσουμε άραγε στο 50%+έναν;

Όσο αφορά τη κριτική μου στη σοβιετική ένωση, εν η "κλασική" κριτική που συναντούμε σε όλα σχεδόν τα αντισταλινικά κείμενα.

Η στάση μου τους τελευταίους δύο μήνες σε πειράζει, το κατανοώ, αλλά πειράζει με τζιαι η δική σου, με τη διαφορά ότι τούτο δεν με κάμνει να αλλάζω τη συμπεριφορά μου απέναντί σου.

Οι διαφωνίες εν μες το πρόγραμμα. Ακόμα τζιαι οι έντονες.

Βάφτισ' με ότι θέλεις φίλε μου....

gregoris είπε...

να μεν το πολλοκουράζουμεν νέε.

σαν άθεος απεχθάνουμαι τα βαφτίσματα. αλλά σαφέστατα υπάρχουν διάφοροι τρόποι να εν κάποιος επανενωτικός τζιαι αντι-σταλινικός...

υπάρχουν διαφωνίες μέσα στην Μαρξιστική σκέψη τζιαι ζητήματα ερμηνείας, προτεραιοτήτων κλπ...
αλλά εν μπορεί ούτε να γίνεται λάστιχο η θεωρία ούτε να σβήνουνται με μια μονοκοντυλιά θεμελιώδεις θέσεις τζιαι αρχές της (πχ αντικειμενικός τζιαι υποκειμενικός ορισμός του ταξικού προσδιορισμού) τζιαι μετά να σφυρίζουμεν τζιόλας αδιάφορα...

giannis είπε...

Γιάννης,
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω ούτε το ύφος, ούτε την ουσία της κριτικής ορισμένων συντρόφων για τα γραφόμενα του σ.Μάριου σε σχέση με την πολιτική του ΚΚΕ.
Την αλλοπρόσαλη στρατηγική αυτού του κόματος την νιώσαμε πολλές γενιές Ελλήνων,δεκαετίες ολόκληρες, και μας οδηγούσε πάντα σε ολοκληρωτικές ήττες.
1. Το 1945 ελέγχαμε η δεν ελέγχαμε πλήρως όλη την Ελλάδα μέσω του ΕΑΜ
και των υπόλοιπων οργανώσεων (ΕΠΟΝ,ΠΕΕΑ,ΕΛΑΣ),γιατί παρέδωσαν με τον πιο έυκολο τρόπο την χώρα στους αντιδραστικούς
2. Λίγο αργότερα και αφού πλέον το μεγαλύτερο κομμάτι του ΕΛΛΑΣ είχε αφοπλιστεί,και η κατάσταση είχε ανατραπεί δυσβασταχτά για τις Λαικές δυνάμεις γιατί ο Ζαχαριάδης διετάξε με ολέθρια αποτελέσματα για τον ελληνικό Λαό την έναρξη του δευτερου αντάρτικου.
3.Γνωρίζετε πώς φέρθηκε η ηγεσία του ΚΚΕ στον πρωτοκαπετάνιο και ιδρυτή του ΕΛΛΑΣ, Αρη Βελουχίωτη.
4.Μήπως έχετε διαβάσει εδώ στην Κύπρο για μια κάποια οργάνωση που έδρασε στα χρόνια της Κατοχής και την έλεγαν ΟΠΛΑ
5.Γνωρίζετε τι στάση κρατούσε το ΚΚΕ απέναντι στους Γερμανούς , μέχρι που Χίτλερ επιτέθηκε στην Σοβιετική Ένωση.Γνωρίζετε για τα γεγονότα της Φυλακης της Ακροναυαπλίας και της αποτροπής εκ μέρους της ηγεσίας του ΚΚΕ, λαικών αγωνιστών να αποδράσουν τον απρίλιο του 1941 όταν το κράτος του Μεταξά είχε καταρρέυσει,λίγες μέρες πριν οι γερμανοί καταλάβουν όλη την χώρα με το σκεπτικό ότι αυτοί αποτελούσαν φίλια προ την Σοβιετική Ενωση δύναμη και μόλις καταλάμβαναν τις φυλακές θα τους ελευθέρωναν.
5.Γνωρίζετε την στάση που κράτησε το ΚΚΕ απέναντι στους νεόυς καταληψίες του πολυτεχνίου το 1973.
6.Σας προκαλεί καμία απορία άραγε η συγκυβέρνηση με τον αξιότιμο κύριο Μητσοτάκη το 1989.
7.Γιατί το ΚΚΕ αρνήτε με έναν απόλυτο τρόπο τις εκκλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την διμιουργία ενός μετώπου αριστερών δυνάμεων που στη βάση ενός μεταβατικού προγράμματος θα διεκδικήσει με αξιώσεις την εξουσία για τον λαό
8.Τι είναι το ΠΑΜΕ,και γιατί λειτουργεί χωριστά απο τα
συνδικάτα
9. Ποιός σας είπε σύντροφοι ότι ο αγώνας της Χαλυβουργικής στηρίζεται
στις δυνάμεις του ΚΚΕ
10.Γιατί το ΚΚΕ μέσω των δύναμεων του ΠΑΜΕ και της ΚΝΕ στις τελευταίες διαδήλωσεις και σε συνενόηση με την Ελληνική Αστυνομία λειτούργησε για άλλη μια φορά ως ο χωροφύλακας του χώρου της Ελληνικής Βουλής αποτρέποντας άλλους διαδηλωτές να την καταλάβουν.
11.Ας μας εξηγήσουν οι σύντροφοι ποια σημεία των πολιτικών επιλόγων του ΣΥΡΙΖΑ είναι σημεία σοσιαλδημοκρατικής διαχέίρησης,και λειτουργούν αποτρεπτικά για το ΚΚΕ.
12.Ενώ απο την μια πλευρά την προσπάθεια συνέυρεσης με την υπόλοιπη Αριστερά,την θεωρούν οπορτουνισμό και την αποφέυγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι,στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές έναντι ανταλλαγμάτων στήριξαν στο β΄γύρο υποψήφιους της ΝΔ.
Σύντροφοι, θα μπορούσα να γραφώ ολόκληρες σελίδες για το ΚΚΕ και τα πεπραγμένα του,αλλά θα γινόμουν κουραστικός ,το θέμα είναι αλλού,
στην σοσιαλοδημοκρατική διαχειριστικού τύπου πολιτικη που δυστηχώς ακολουθεί το ΑΚΕΛ και
παράγει αδιέξοδα για την κυπριακή εργατική τάξη , η λύση δεν είναι η επιστροφή στον σταλινισμό και στην ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ,αλλά η δημιουργία ενός νέου πλατιού αριστερού μετώπου συνέυρεσης πολλών δυνάμεων με πρόγραμμα που θα δίνει διέξοδο στα προβλήματα των εργαζομένων,με στρατηγική που θα νεκρώνει τον πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος και θα βάζει την προοπτική της επανένωσης του νησιού σας σε μια σοσιαλιστική κατέυθυνση, ψυχή της οποίας θα είναι οι κουμμουνιστές

TRASH είπε...

@giannis:
Γιάννη είσαι, ή παντελώς ανιστόριτος ή οπαδικά τυφλωμένος (για να μην πω και τίποτε άλλο).
-Αφήνεις υπονοούμενα για την στάση του ΚΚΕ απέναντι στον άξονα μέχρι την εισβολή στην ΕΣΣΔ. Μόνο που το πρώτο γράμμα του ΓΓ Ν.Ζαχαριάδη που καλούσε σε αντίσταση στους εισβολείς δημοσιεύθηκε στις 2/11/1940, και η εισβολή στην ΕΣΣΔ έγινε στις 22/6/1941, δηλαδή 10 μήνες μετά!
-Ποια ήταν η στάση του ΚΚΕ απέναντι στους "νέους καταληψίες" του πολυτεχνείου, όταν ικανό μέρος της "συντονιστικής" του ήταν μέλη της ΚΝΕ, η οποία μάλιστα μέτρησε νεκρούς και φυλακισμένους;
-Φυσικά ο Αρης πολύ απέχει από το είναι υδριτής του ΕΛΑΣ, που υδριθηκε με συλλογικές κομματικές αποφάσεις:
(http://www2.rizospastis.gr/storyPlain.do?id=672517&action=print)
(http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95.%CE%9B.%CE%91.%CE%A3.)
-Το ΕΑΜ δεν πήρε ένοπλα την εξουσία γιατί ήταν ένα "πλατύ δημοκρατικό μέτωπο" (σαν και αυτά που φαντασιώνονται κάποιοι), και κατά συνέπεια καμμία επαναστατική (ένοπλη) κατάληψη της εξουσίας δεν είχε στο πρόγραμμα του!
-Η αριστερά δεν ξαναπήρε τα όπλα από κάποια παραξενιά του Ζαχαριάδη το '46, αλλά επειδή οι δεξιοί έσφαζαν τους αριστερούς οικογενειακώς μέσα στα σπίτια τους. Το αντι-ΚΚΕ μένος σας φτάνει στην αθώωση της φασιστικής δεξιάς και των άγγλων για τον εμφύλιο!
-Δεν συγκυβέρνησε το ΚΚΕ το '89 με τον μητσοτάκη, αλλά ο εννιαίος ΣΥΝασπισμός. Τώρα γιατί το ΚΚΕ που την έχει κάνει την αυτοκριτική του για τότε πρέπει να απολογείται 20 χρόνια μετά, αλλά το άλλο κομμάτι που κράτησε και τον τίτλο του μοργώματος που συγκυβέρνησε (μην χάσει την δόξα), δεν έχει δώσει ποτέ λογαριασμό σε κανέναν για αυτό και καμμία αυτοκριτική δεν έχει κάνει, είναι ένα ερώτημα.
-Για το αν το σωματείο της χαλυβουργίας είναι στο ΠΑΜΕ, και αν ο Σιφωνιός είναι κομμουνιστής, άντε ρώτα τους ίδιους να τελειώνουμε. Αλλά καλό θα ήταν να μην τους επαναλάβεις όσα λες εδώ, έχουν βαρύ χέρι οι χαλυβουργοί...
-Ψεύδεσαι σε ότι αφορά τάχα συνεργασίες με την ΝΔ στις δημοτικές-Νομαρχιακές! Στον β'γύρο των δημοτικών εκλογών το ΚΚΕ έριξε άκυρο όπου δεν είχε υποψήφιο. Καμμια κολλεγια με κανέναν δεν έκανε, και μάλιστα αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, ενώ αύξησει πολύ τα ποσοστά του, να χάσει δήμους(γιατί ακριβώς δεν συνεργάστηκε με κανέναν)!Η μόνη περίεργη κολλεγιά έγινε στον β' γύρο στην Ικαρία όπου υπήρχε κοινός υποψήφιος ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΣΥΝ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ (και μάλιστα συγγενής του βουλευτή του ΛΑΟΣ Αϊβαλιώτη), ενάντια στο ΚΚΕ.
-Το νο 10 το προσπερνάω, και ρωτάω με την σειρά μου. Ποιοί ακριβώς στις 20 οκτώβρη στήριξαν πολιτικά τις δολοφονικές παρακρατικές χαφιέδικες επιθέσεις ,εναντίον απεργιακής συγκέντρωσης; (γιατί το "εμπόδισε το ΚΚΕ να καταλάβουν την βουλή" κάποιοι που είναι από τον Μάρτη(!), όλη μέρα στην πλατεία συντάγματος και δεν την κατέλαβαν ποτέ, είναι αστείο και να το κουβεντιάζουμε)

Το να κάνεις κριτική στην πολιτική του ΚΚΕ, είναι ένα πράγμα. Το να βιάζεις ολόκληρη την νεοελληνική ιστορία για να το βγάλεις σκάρτο και μάλιστα με επιχειρήματα βγαλμένα απευθείας από την φαρέτρα της φασιστικής αντίδρασης (οι κομμουνιστές δεν είναι πατριώτες, φταίνε για τον εμφύλιο) είναι ένα άλλο....
Υ.Γ. Στο αρχικό σχόλιο υπάρχει ένας υπαινιγμός και για την στάση του ΚΚΕ στο "μακεδονικό". Ενημερωτικά ήταν το μόνο κόμμα που δεν συμμετείχε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια της εποχής, και μάλιστα ο Κύρκος (στον ΣΥΝ ακόμη) το είχε εγκαλέσει με το γνωστό: "είμαστε όλοι εδώ, πλην λακεδαιμωνίων". Αλλού λοιπόν ψάχτε για τους "εθνικιστές".
Τόσο το αρχικό άρθρο, όσο και πολλά από τα σχόλια βρύθουν ανακριβειών προκριμένου να φτάσουν στο επιθυμητό συμπέρασμα.

Giannis είπε...

H Ιστορια είναι μια επιστήμη που μετρά με ένα απόλυτο και αβίαστα ορθολογικό τρόπο το παρελθόν
Για τις ΚΟΒΕΣ του ΚΚΕ ακόμα και σήμερα ο Βελουχιώτης δεν ήταν τίποτα, είτε γουστάρεις είτε όχι ο
ΆΡΗΣ υπήρξε και ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΛΑΣ και αυτός που υλοποίησε την απόφαση για την διμιουργία του ΕΛΛΑΣ,
Δέυτερον για το γράμμα που γράφεις που έστειλε ο Ζαχαριάδης στον Μεταξά και τον παρακαλούσε να τον δεχτεί και αυτόν και τα μέλη του κόμματος στον εθνικό στρατό,στο Ιταλικό Μέτωπο, ήτάν πρίν μπούνε οι γερμανοί στο κόλπο, σύμφωνα με τον Ζαχαριάδη έγινε για λόγους τακτικής, για να μήν απομονωθούν τα μέλη του κόμματος απο την κοινωνία και έχει κάνει και αυτοκριτική για το περιοχόμενο του.
Για τα γεγονότα της ΑΚΡΟΝΑΥΠΛΙΑΣ και την αποτροπή της απόδρασης - ψάξτε στο διαδύκτιο και θα την βγάλετε την άκρη σύντροφοι.
Ο Ζαχαριάδης επίσεις σύντροφοι πιάστηκε απο τους γερμανούς και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Γερμανία, όπου έβγαλε όλο τον πόλεμο κάνοντας τον γραφέα σε μια επιτροπή που κατέγραφε τα περιουσιακά στοιχεία των εβραίων κρατουμένων,και φαντάζομαι μετά απο αυτή την καταγραφή γνώρίζεις τι τέλος είχαν οι εβραίοι.
Πάντώς ένα είναι το σίγουρο τα ΕΣ-ΕΣ φέρθηκαν στον ηγέτη του ΚΚΕ πολύ καλύτερα από τον τρόπο που αντιμετώπιζαν τα απλά μέλη του SPD.
Μετα τα δεκεμβριανά μεταφέρθηκε στην Αθήνα με εγγλέζικο αεροπλάνο,
και η πρώτη πράξη που έκανε ήταν να διαγράψει, και να αποκηρύξει τον Αρη.
Έχεις δίκαιο σε αυτό που ισχυρίζεσε για την δράση των παρακρατικών δεξιών οργανώσεων
αλλά οι οργανώσεις αυτές αποθρασύνθηκαν απο τον αφοπλισμό του ΕΛΛΑΣ και μετά.Και ο ΕΛΛΑΣ είχε και όπλα και την δύναμη για να απαντήσει,ηγεσία δεν είχε.
Τι έχεις να μας πείς για τον τρόπο που αντιμετώπισε η ηγεσία τον Μπελογιάννη και τους άλλους συγκρατούμενους του.
Ο Ζαχαρίαδης ένα θέο είχε μόνο στο κεφάλι του τον Στάλιν και την λοιπή σκυλογραφειοκρατία στην Σ.Ε
μόνος του στόχος και σκοπός η εξυπηρέτηση των συμφερόντων της.
Απο την μία πλευρά κατακέραυνωνε κάθε προσέγγισης αυτόνομησης της ελληνικής μειονότητας της Β.Ηπειρου,σωστά κατα την γνώμη μου,
από την άλλη έβαζε το ζήτημα στους κύπριους αριστερούς της Ένωσης με την Ελλάδα, αγνοόντας κάθε πραγματικότητα με σκόπο μόνο και μόνο για να διμιουργήσει πρόβλημα στους δυτικούς.
Οσο για τα γεγονότα της Πλατείας Συντάγματος ,εσεις λειτουργήσατε προβοκατόρικα και χωροφυλακίστικα,
γιατί πάντά έτσι κάνετε σε οτιδήποτε δεν ελενχετε απο εσάς,
καί δεν είναι τυχαίο ότι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ επενέβει έναντια στό πληθος, όταν οι αναρχικοί σας είχαν τσακίσει,
Όσο για το Πολυτεχνείο υπάρχει μια ανακοίνωση απο τον σταθμό της ελευθερης ελλάδας για τους τρακοσιους προβοκάτορες.
Τώρα αν υπήρχαν και κάποιες εκαντοντάδες μέλη της ΚΝΕ μέσα στο Πολυτεχνείο, σίγουρα υπήρχαν και μπράβο τους.
Ο πολιτικός ηγέτης που βγήκε αμέσως και στίριξε αυτά τα γεγονότα ήταν ο ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ αρχηγός του ΠΑΚ και μάλλον η πλειοψηφία αυτής της γενιας στίριξε έπειτα το ΠΑΣΟΚ
Για τις περιφεριακές εκλογές το κάνατε κατεπανάληψη - ενώ απο την μια δύνετε γραμμή για λευκό (ωραία επιλογή και αυτή για μαρξιστές), απο την άλλη ψηφήζετε δεξιούς- πΕΡΙΦΈΡΕΙΑ θεσαλιας πιο πρόσφατα,
ΕΒΕΡΤ στην ΑΘΗΝΑ πιο παλία.
Τέλος ηγέτιδα δύναμή στον ενιαίο Συνασπισμό ποιό κόμμα ήταν - δεν ήταν το ΚΚΕ προεδρος του ΣΥΝ δεν ήταν ο Φλωράκης, αυτος δεν συγκυβέρνησε με τον Μητσοτάκη ,και ο ΣΥΡΙΖΑ ΜΈΓΑΛΕ έχει κάνει πολλές φορές αυτοκριτική για αυτό.
Για την χαλυβουργική και εκεί γενικέυεις επικίνδυνα, ο αγώνας αυτός είναι όλων των εργαζομένων και έχει την στίριξη όλης της Αριστεράς.
Τέλος επειδή εγώ δεν ντρέπομαι για τις ιδεές μου, δεν μου αρέσει να κρύβομαι, το όνομα μου είναι Γιάννης Ξύδης ,κατάγομαι απο την ΑΘΗΝΑ υπήρξα μέλος της οργάνωσης ΞΕΚΙΝΗΜΑ και της Ν.ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, και τώρα είμαι κριτικός υποστιριχτής του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΚΕΛ

Anef_Oriwn είπε...

Ρε Gianni, μα είσαι τέλεια Γιαννής;
Όλα όσα γράφεις είναι βγαλμένα από ψυχροπολεμικά αντικομμουνιστικά εγ-χοιρίδια, που φαίνεται ότι διάβαζες όταν θήτευες στην Νεολαία του ΠΑΣΟΚ!

Μόνο 2-3 ερωτήματα:
1. Τόσο εν η αχαπαροσύνη σου που αντί να γράφεις ΕΛΑΣ, γράφεις ΕΛΛΑΣ!

2. Ποιες είναι οι πρωτογενείς πηγές σου για όσα γράφεις, το διαδίκτυο;

3. Μπορείς να μας πεις τι θες να πεις πως ο Ζαχαριάδης «... από την άλλη έβαζε το ζήτημα στους κύπριους αριστερούς της Ένωσης με την Ελλάδα…» και πως αυτό θα «...δημιουργούσε πρόβλημα στους δυτικούς»;

arkoudas είπε...

Άργησα πολύ να δω το κείμενο (και τα σχόλια) λόγω υποχρεώσεων, αλλά έστω και τώρα να κάνω μια παρέμβαση.

Θεωρώ ότι συγχύζονται δύο πράγματα, τόσο στο αρχικό κείμενο, όσο και στα πλείστα σχόλια που ακολούθησαν - ο ριζοσπαστισμός και ο δογματισμός. Για μένα το ότι το ΚΚΕ είναι προκλητικό απέναντι στην υπόλοιπη αριστερά (σημ. κάποια τμήματα του ΣΥΝ αποτελούνται από Λενινιστές) τόσο σε εθνικό όσο και Ευρωπαϊκό επίπεδο είναι δογματισμός και δεν οδηγεί πουθενά. Το ότι αρνείται να συμβιβαστεί με τους όρους της αστικής τάξης είναι ριζοσπαστισμός. Φυσικά ο διαχωρισμός μεταξύ των δύο είναι λεπτός θεωρητικά και δυστυχώς δεν έχω τώρα τον χρόνο να επεκταθώ διότι θέλω να πω κι'αλλα. Το βασικό επιχείρημα είναι πως το ΚΚΕ δεν είναι ούτε το 'ιδεατό πρώτυπο ΚΚ' (άστε που αυτό δεν υπάρχει), ούτε ένα στενόμυαλο κόμμα που δεν προσφέρει τίποτε στον λαό.

Πέραν τούτων, το είπα και αλλού και θα το πω ξανά. Ο εκλογικός ανταγωνισμός - που πολλές φορές οι κοινωνιολογικές οπτικές γωνίες είτε αγνοούν είτε υποτιμούν - καθορίζει πολλά. Αλλο το παιχνίδι στην Κύπρο και άλλο στην Ελλάδα. Το ΚΚΕ είναι αυτό που είναι από τον καιρό της ίδρυσής του αλλά με πολλά 'διαλείματα'. Το τελευταίο ήταν τα τέλη της δεκαετίας του 1980όπως θα ξέρετε. Γιατί τότε και όχι τώρα; Μεταξύ άλλων (πάντοτε) διότι μετά το 1990 άλλαξε το εκλογικό σύστημα. Από το 1990 μέχρι σήμερα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν χρειάζονται το ΚΚΕ (ούτε τον ΣΥΝ) για να σχηματίσουν κυβέρνηση. Αλλωστε πλέον υπάρχει και το ΛΑΟΣ. Στα τέλη της δεκαετίας του 80 το σύστημα είχε γίνει πιο αναλογικό, κάτι για το οποίο το ΚΚΕ πάλεψε.

Τώρα το ΑΚΕΛ τι έχει να μάθει από το ΚΚΕ; Η απάντηση φυσιολογικά δεν πρέπει να περιορίζεται σε δύο επιλογές - τα πάντα ή τίποτα; Η παραγωγή θεωρίας και η ιδεολογική επιμόρφωση (έστω και σε διαφορετική κατεύθυνση, έστω και με διαφορετικούς χρωματισμούς) είναι το ένα. Το ότι ο ριζοσπαστισμός είναι θέμα αρχής και είναι απαραίτητος για την διατήρηση της κομμουνιστικής ταυτότητας, το ότι η εξωθεσμική δράση είναι τόσο απαραίτητη όσο και αποτελεσματική και δεν πρέπει να επισκιάζεται από τις αστικού τύπου εκλογικές αναμετρήσεις, κ.λπ.

Οσο για τα στάδια αγώνα, εάν το ΚΚΕ επιδέχεται κριτικής σε αυτό το μέτωπο, τότε τι να πούμε για το ΑΚΕΛ. Που σε φάσεις κάνει τα στάδια αγώνα (και το Κυπριακό) ξεσκονόπανο, για να καθαρίζει τον κάθε αδικαιολόγητο συμβιβασμό που αφήνει εκτεθιμένους πρώτα απ'όλα αυτούς που το έχουν ανάγκη.

Ανώνυμος είπε...

Είπα να μετρήσω πρόβατα διότι εν ενύσταζα.....

Ανώνυμος είπε...

Αφου το ΚΚΕ λεει ότι θελει το καλο του κοσμακη γιατι δεν ενωνεται με την υπολοιπη αριστερα για την εξουσια;και να τους πιεσει ολους(συριζα κ Κουβελη) για να μπουν κατω σωστες θεσεις και προγραμμα.

Ανώνυμος είπε...

Οσες απεργιες και εργατικους αγωνες και να καθοδηγησεις, χωρις προγραμμα εξουσιας δεν αγγιζεις την εργατια.οταν βλεπει ο κοσμος το ΚΚΕ να απορριπτει την συνεργασια με τους αλλους αριστερους και να διασπα τους εργαζομενους τοτε στρεφεται αλλου.

Ανώνυμος είπε...

Η αριστερα για να προχωρησει θελει ενοτητα και πανω απο ολα διαλογο και ανοχη στην αλλη αποψη.σεβασμο στις θεσεις του αλλου.το ΚΚΕ ειναι εγκλωβισμενο στον κοσμο του και δεν μιλα με κανενα.ουτε με τους οπαδους του δεν μιλα.δεν εχει δημοκρατια μεσε στο κομμα του ΚΚΕ

Γιάννης είπε...

Καταρχην να απολογηθω για το ΕΛΛΑΣ,
και όχι το ΕΛΑΣ,έγινε εκ παραδρομής.Χέρομαι πάντως ΄'ΑΝΕΥ ΟΡΙΩΝ΄' ,γιατί είσαι Τσάκος στην
Νεώτερη Ελληνική Ιστορία,γιαυτό λοιπόν δεν δικαιολογήσε στο να λες ότι γράφω ψυχροπολεμικά αντικουμουνιστικά εγ-χοιρίδια, και μια και είσαι κουμπάρος και όχι καλαμαράς όπως εγώ, επέτρεψε μου να σου εξηγήσω κάποια πραγματάκια που μάλλον δεν γνωρίζεις.
1,Στην Ν.ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον τον καιρό που είμουν εγώ (17χρόνια πριν), αλλά μάλλον και τώρα τιμούσαμε το ΕΑΜ την ΕΠΟΝ και τον ΕΛΑΣ με τον ίδιο τρόπο που τους τιμούσε και η ΚΝΕ.
2.Η ιστορική αλήθεια είναι,ότι το ΠΑΣΟΚ ως νεοκλεγμένη κυβέρνηση το 1981 αναγνώρησε τις οργανώσεις αυτές επίσημα,καθιέρωσε γιορτές μνήμης για την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στα σχολεία,τίμησε τους αγωνηστές δίνοντας τους μέχρι και συντάξεις για να ζούν πιο αξιοπρεπώς.
3.Αναφέρεσε στις πηγές μου, με ειρωνικό τρόπο, σήμερα το 2012 όλοι οι άνθρωποι χρισημοποιούν το internet για να ερευνούν,κάντο και εσύ λοιπόν ευγενικέ τσάκε, και αν δε τα καταφέρεις , ο Γιαννής είναι εδω για να σε βοηθήσει,
επειδή όμως εσύ μου φαίνεσαι ορεξάτος θα σου αναφέρω μερικές απο τις πηγές μου - Δηδώ Σωτηριού,
Χρόνης Μισσιος,Γρηγοριάδης,Σπυρος Λιρναδάτος,Ελλη Παπα,Μανώλης Γλεζος,Χαριτόπουλος,όλοι αυτοί οι παθιασμένοι αντικουμμουνιστές.
4,Τώρα βέβαια ρε λεβέντη μου, μην μου ζητήσεις να σου αποδέιξω ότι ο
Πλουμπίδης εκτελέστηκε,γιατί υπάρχουν ακόμα κάποιοι γέροντες στην Ελλαδα που πιστέυουν ότι Πλουμπίδης ζει ακόμα στην αμερική.
5,Για το Κυπριακό τι ερώτηση είναι αυτή, δεν γνωρίζεις ότι ιστορικά είναι απο τα μεγαλύτερα προβλήμα που είχαι να αντιμετωπίσει η Δύση,
γιατί αρκετές φορές όξυνε τις σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Είναι απόλυτα γνώστο σε πολύ κόσμο ότι τους τελευταίους μήνες του Εμφυλίου, ο Ζαχαριάδης είχαι συνάντηση στο Βουνό με μέλη της ηγεσίας του ΑΚΕΛ ,και λίγο πριν την ολοκληρωτική ήττα του ΔΣΕ,
έβαλε επιτακτικα το ζήτημα της ΕΝΩΣΗΣ.Με το σκεπτικο ότι η επαναστάση στην Ελλάδα θα θριάμβευε. Το έκανε γιά δυο λόγους ή ηταν ψυχασθενης και είχε χάσει την πραγματικότητα, η γιατί ήθελε να διμιουργήσει προβλήματα στους Αγγλους, αγνοόντας ότι στη Κύπρο υπάρχουν και Τούρκοι.

Αντωνης είπε...

Λοιπόν,

τώρα που έγινε εκδήλωση στην ΠΕΟ και είχαμε τον χρόνο να ηρεμήσουμε λίγο:

Κατ' αρχάς, θέλω να απολογηθώ για το απότομο ύφος μου. Βρισκόμαστε σε μια διαρκή ένταση λόγω και των εξελίξεων και διαφόρων που συμβαίνουν και μπορεί να ξεσπάμε κάποιες φορές σε λάθος ανθρώπους, που ίσως δεν έχουν την σωστή πληροφόρηση ή δεν έχουν παρακολουθήσει τις εξελίξεις αρκετά προσεκτικά.

Δεν θα μπω στο ζήτημα του περιεχομένου του κειμένου -- αυτό μπορούμε να το κάνουμε αργότερα. Προκαταρκτικά, να πω ότι θεωρώ προβληματική και στρεβλωτική την ανάγνωση του κειμένου για τον Β' τόμο του Δοκιμίου Ιστορίας. Επίσης, θεωρώ (ή ελπίζω) ότι ο συγγραφέας δεν έχει αφουγκραστεί ακόμη τις αλλαγές και μετατοπίσεις που έχει φέρει η κρίση στο ΚΚΕ, κατά την άποψή μου προς το πολύ ορθότερο και γονιμότερο. Μπορούμε να μιλήσουμε για αυτό σε διαφορετική στιγμή.

Εδώ θα περιοριστώ σε δύο μόνο διαστάσεις του κειμένου που μού δημιούργησαν θυμό, και ελπίζω εξηγώντας τη θέση μου ο θυμός αυτός να ιδωθεί ως κάτι άλλο από προσωπικό βίτσιο.

Η πρώτη διάσταση αφορά τον τίτλο του κειμένου και τον προσανατολισμό του περιεχομένου του γύρω από τον τίτλο αυτό.

Γνωρίζουμε πως το ΑΚΕΛ δεν είναι ένα ιδεολογικά ομοιογενές κόμμα. Πως περιλαμβάνει ένα ιδεολογικό φάσμα που στην Ελλάδα εκφράζεται από διαφορετικά, και όλο και πιο συγκρουόμενα κόμματα. Σχηματικά, ας πούμε ότι στο ΑΚΕΛ υπάρχει μια τάση στη βάση αρκετά κοντινή στο ΚΚΕ, και μια άλλη, δεσπόζουσα πολιτικά, που είναι κοντινότερη είτε στον ΣΥΝ είτε, δεξιότερα, στη ΔΗΜΑΡ.

Αντωνης είπε...

Με άλλα λόγια, το πεδίο των "μοντέλων" που είναι διαθέσιμα για το ΑΚΕΛ είναι ένα "πεπερασμένο" πεδίο, εκ των πραγμάτων.

Γίνεται λοιπόν ελπίζω εύκολα κατανοητό πως ένα κείμενο το οποίο θέτει το ερώτημα "είναι το ΚΚΕ πρότυπο για το ΑΚΕΛ" και απαντά αρνητικά στο ερώτημα αυτό πριμοδοτεί ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ το άλλο μοντέλο, αυτό, ας το πούμε πάλι χοντροκομμένα, ΣΥΝ/ΔΗΜΑΡ.

Στο περασμένο διάστημα, με την έναρξη απεργιών στην Κύπρο, το ΑΚΕΛ έκανε σαφείς τις προθέσεις του. Και ο συνοδευτικός λόγος ήταν σαφέστατα όχι αυτός του ΚΚΕ. Ήταν λόγος περί "ευθύνης" και "συναίνεσης" που διακινείται στην Ελλάδα πρώτιστα απ' τη ΔΗΜΑΡ (ακα το νέο ΠΑΣΟΚ) και δευτερευόντως και πιο πλαγίως από τον ΣΥΝ.

Στο θέμα της στάσης του ΑΚΕΛ απέναντι στις απεργίες πήραν σαφέστατη θέση και ο σ/φος Γρηγόρης και η σ/φσα Δεισδαιμόνα, με τους οποίους συμφώνησα και συμφωνώ απόλυτα, αν και η δεύτερη έχει ΗΔΗ πληρώσει τη θέση της με διαγραφή από ΑΚΕΛικό ιστολόγιο, όπως διαγράφηκα ΚΑΙ εγώ. Προφανώς, το να μιλάς για ταξικό αγώνα δεν είναι καθόλου αρεστό στο σημερινό ΑΚΕΛ.

Κατανοεί ο σ/φος Θρασυβούλου, ο οποίος προφανώς έχει κριτική προδιάθεση απέναντι στο ΑΚΕΛ πώς εκλαμβάνεται η στάση του κειμένου του για όσους από μας ασκήσαμε επίσης κριτική στο ΑΚΕΛ για ταξικά απαράδεκτη στάση απέναντι στις απεργίες; Κατανοεί ότι ένα τέτοιο κείμενο λέει ουσιαστικά "καλά κάνει το ΑΚΕΛ και προσανατολίζεται προς τον συμβιβασμό με τον νεοφιλελεύθερο λόγο και λογική";

Αντωνης είπε...

Πάμε τώρα στην δεύτερη πολύ βασική διάσταση του κειμένου του σ/φου Μάριου που μού δημιούργησε θυμό.

Εχθές, όπως ξέρει και ο ίδιος, έγινε μια πολύ σημαντική εκδήλωση στην ΠΕΟ. Σημαντική, συνοπτικά, για δυο λόγους: α) γιατί εξέφρασε με τρόπο απτό την εργατική αλληλεγγύη πέρα από εθνικά σύνορα, φέρνοντας μαζί τις ελληνικές, ε/κυπριακές και τ/κυπριακές ταξικές δυνάμεις. Σήμερα, η ΓΓ του ΚΚΕ, που τόσο 'σταλινικό' φέρεται να είναι, βρίσκεται στην Τουρκία για να μιλήσει με το ΚΚ Τουρκίας (http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=6663237&publDate=28/1/2012)
Έχει αναλογιστεί ο σ/φος Μάριος τι σημαίνει αυτό πρακτικά για το εργατικό κίνημα στην περιοχή; Αυτή αλληλουχία γεγονότων σε δυο μέρες; β) Αποτέλεσε η εκδήλωση αυτή ένα βασικό μέσο υλικής και ψυχολογικής εμψύχωσης των ελλήνων χαλυβουργών σε μια τρομακτικά δύσκολη φάση --90 ημερών απεργίας-- αλλά και μια ευκαιρία για τους κύπριους εργαζόμενους και από τις δύο πλευρές να έρθουν σε επαφή με αυτόν τον αγώνα, να πληροφορηθούν, να αντλήσουν κουράγιο για τους δικούς τους αγώνες. Και οι αγώνες αυτοί πρέπει να συναρθρωθούν, όπως συναρθρώνεται καθημερινά η καπιταλιστική λαίλαπα εναντίον της εργατικής τάξης παγκόσμια.

Και ποιός το οργάνωσε αυτό το έξοχο event; Η ΠΕΟ, φυσικά, σε συνεργασία με το αδελφό (λόγω και ΠΣΟ) ΠΑΜΕ. Πού ανήκει το ΠΑΜΕ; Ανήκει, φυσικά, στο ΚΚΕ.

Συνειδητοποιεί ο σύντροφος Μάριος λοιπόν τι υπηρεσίες προσέφερε σε αυτή την προσπάθεια γράφοντας ένα τέτοιο κείμενο λίγες μέρες πριν την συναυλία; Θεωρεί ότι το κείμενό του έπαιξε προωθητικό και γόνιμο ρόλο σε στόχους που θέλω να πιστεύω πως πιστεύει ο ίδιος;

Αντωνης είπε...

Να κλείσω με μια αναφορά στην στάση απέναντι στην απεργία της Χαλυβουργίας των ελληνικών εκείνων τμημάτων της Αριστεράς που "δεν έχουν ως πρότυπο το ΚΚΕ", και να παρακαλέσω τον σ/φο Μάριο να διαβάσει αυτά τα κείμενα (αν δεν τα έχει διαβάσει), και να κρίνει μόνος του ποιον και τι εξυπηρετεί στην κυπριακή αριστερά ένα κείμενο το οποίο αποδέχεται την ταύτιση του ΚΚΕ με τον σταλινισμό και το απορρίπτει συλλήβδην επί της παρούσης:

1. Κείμενο Δημήτρη Χρήστου, Αυγή: http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=661910
2. Συνέντευξη Α. Τσίπρα: http://leninreloaded.blogspot.com/2012/01/blog-post_22.html
3. Κείμενο Δ.Σ.Κ, Αυγή: http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=664485
4. Ανακοίνωση ΣΕΒ http://leninreloaded.blogspot.com/2012/01/blog-post_20.html
5. "Σοβαρές καταγγελίες κατά του ΠΑΜΕ" (αναδημοσιεύτηκαν απο ΟΑΚΚΕ και σάιτ προσκείμενο στη ΔΗΜΑΡ): http://leninreloaded.blogspot.com/2012/01/blog-post_9397.html
6. Καταγγελία της απεργίας από την νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή: http://leninreloaded.blogspot.com/2012/01/iv.html

Ελπίζω, αφού μελετήσει το υλικό αυτό ο σύντροφος Μάριος να κατανοήσει τον θυμό κάποιων από εμάς με το κείμενό του και με την πολιτική του λογική και timing.

Για τις υπόλοιπες διαφωνίες μας μπορούμε να μιλήσουμε αργότερα.

Disdaimona είπε...

κανένα κόμμα δεν είναι πρότυπο κόμματος για ένα άλλο κόμμα.

υπάρχουν τοπικές ιδιαιτερότητες, οι οποίες δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους συγκρίσεις και για μένα τις καθιστούν εξ΄αρχής άκυρες.

τον Κάστρο θα τον κρινω για την Κούβα, τον Καντάφι για τη Λιβυή, την Παπαρήγα για την Ελλάδα και τον Πάπη για την κύπρο.

είναι δύσκολο, σε δυσδιάκριτες διαδικασίες προσπαθειών εξολόθρευσης της εργατικής αντίστασης, να κινηθούμε στη λογική "απόλυτων αρχών".

αν το κάμουμε τουτο, εύκολα θα πέσουμε στην παγιδα της αστικής προπαγάνδας.

ο Καστρο θα γίνει διχτάτορας, ο Καντάφι στιγνός δολοφόνος, η Παπαρήγα τυφλή σταλινίστρια τζαι ο Παπης πουλημένος εθνοκεντρικός του Μακαρίου.

η μονη αρχή η οποία πρεπει να μένει αδιατάραχτη είναι ο Νόμος της Ταξικής Πάλης.

είναι πολλά δύσκολη η προσπάθεια, και δεν μπορεί κανενας μας να αποφύγει τον κίνδυνο να κάμει λάθος εκτιμήσεις, να μετατρέπουμε τον νόμο για την ταξική πάλη σε εμπρακτη πολιτική σκέψη.

θεωρώ πως πίσω από την εμμονή πολλών, και δεν εννοώ τον Μάριο, αλλά συνειδητών εχθρών της εργατικής τάξης, να αναδείξουν ΑΥΤΗ τη στιγμή τον σταλινισμό του ΚΚΕ, βρίσκεται το τελικό χτύπημα στο συνδικαλισμό. Την μόνη σανίδα σωτηρίας της χώρα και το πραγματικό πλαίσιο όπου μπορεί η αριστερά να ενωθεί με αποτελεσματικό τρόπο αλλά και να διαδώσει τις αρχές της σε άτομα άλλων χώρων.

κανένας δεν είναι ενάντια στην ενότητα.
αντίθετα, η ενότητα είναι απαραίτητη για την όποια προσπάθεια προστασίας των εργαζομένων.

με τη διαφορά πως κάποιοι χώροι της αριστεράς δυστυχώς είναι "πουλημένοι" συνδικαλιστικά.

γι αυτό σχήματα, όπως ο ανταρσύα, οι τροτσκιστές, α/α ομάδες, η ΠΔ, δεν έπεσαν στο λούκι του αντισταλινισμού. επειδή δεν έχουν παρε δώσε με αντιδραστικά συνδικάτα.

Disdaimona είπε...

η ενότητα της αριστερά είναι ένα κεφαλαιώδες θέμα. κανένας δεν μπορεί να παραβλέψει την τραυματική περίοδο του σταλινισμού στην εσσδ, και κανένας δεν μπορεί να καμνει τα στραβά μάτια στην αντικειμενική ιστορία.

υπάρχουν διαφορές όσον αφορά τις μεθόδους του αγώνα, παρόλο ότι στοχος όλων είναι αντισυστημικοί είναι η τελική ανατροπή του συστήματος.

προσωπικά δεν αποδέχομαι καμια μορφή πάλης η οποία δεν θα έχει στη βάση της και στη κορυφή της το εργατικό κίνημα.

αλλά ο στόχος είναι η ανατροπή του συστήματος και η ενότητα δεν είναι ενα ρητορικό σχήμα.

ειναι η βάση πάνω στην οποια θα χτιστεί το μέλλον. τζαι το μέλλον δεν μπορεί να είναι μονοχνωτο, γιατί η καθε τάση της αντισυστημικής αριστεράς εσιει κατι σπουδαίο και θεωρητικά και πρακτικά να προσφέρει για τη δόμηση της κομμουνιστικής κοινωνίας.

προσωπικά δεν εξαιρώ που τουτην την ενότητα κανένα,ουτε τους τροτσκιστές, ουτε τους α/α. Τους μόνους που εξαιρώ από την ενότητα της αριστεράς είναι τους αριστερούς φιλελευθερους.

και λυπούμαι που δεν θα ασχοληθώ ούτε στην περίπτωση που αυτοί είναι ενταγμένοι στο ακελ.

Giannis Xydis είπε...

Σύντροφοι, συμφωνώ και εγώ οτι προτεραιότητα σήμερα είναι η αποτελεσματκή απάντηση στην πλέον σκληρή νεοφιλελέυθερη επίθεση που απειλει σχεδόν το σύνολο των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Μια επίθεση που απειλεί να μας γυρίσει αρκετά χρόνια πίσω,καταργώντας μας κατακτήσεις ,που τις κέρδισαν οι πατεράδες και οι παππούδες μας,κυριολεκτικά με το αίμα τους.Ταυτόχρονα οί αγαπητοί σύντροφοι,(Δυσδεμόνα και Αντώνης)πρέπει να καταλάβουν ότι ασκώντας κάποιος, κριτική στην Σταλινική Παραχάραξη της Σοσιαλιστικής Θεωρείας που οδήγησε σε απόλυτες συντριβές το κίνημα παντού (Ελληνικός εμφύλιος, κατάρευση Σοβιετικής Ενωσης ,κ.α)δεν δίνει κανένα είδος συνγχώρεσης στο καπιταλιστικό σύστημα,είναι κάτι τελείως διαφορετικό.
Σε τελική ανάλυση σε αυτό το μπλογκ διεξάγετε μια ιστορική συζήτηση μεταξύ συντρόφων που προέρχοντε απο πραγματικά σχεδόν κοινούς χώρους, και στόχο έχουν την προώθηση της σοσιαλιστικής προοπτικής.
Δεν γίνετε κουβέντα μεταξύ αριστερών και οπαδών του Γρίβα,οπότε η επιχειρηματολογία θα ήταν τελείως διαφορετική.
Επιπλέον δεν αμφισβητώ την έντιμη αγωνιστική και ταξική στάση,κανενός συμμετέχοντος σε αυτήν την κουβέντα.
Και σίγουρα σκύβω με απόλυτο σεβασμό το κεφάλι μου στις θυσίες,στις εξορίες και
στα βάσανα,των αγωνιστών της Ελληνικής Αριστεράς,που τουλάχιστον μέχρι το 1974 κόμμα τους και σημείο αναφορά τους είχαν το ΚΚΕ.
Αυτό όμως πού θέλω να καταδείξω είναι την αναγκαιότητα της σύζευξης του ειδικού με το γενικό,
που προυποθέτει τον απόλυτο σεβασμό
του κάθε ανθρώπου μέσα απο διαδικασίες αμεσοδημοκρατικές.
Μόνο τότε ο Σοσιαλισμός θα έχει νόημα και περιοχόμενο,και συγγνώμη σύντροφοι εκεί οι Σταλινικοί απέτυχαν παταγώδως.
Και ξέρετε πώς αποδικνύετε αυτό, ρωτήστε δέκα εργάτες απο κάθε χώρα της Ευρώπης,να σας πεί που θα ήθελε να ζεί στη ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ στη ΡΩΣΙΑ η στην ΣΟΥΗΔΙΑ.

marios είπε...

Έγραψα το άρθρο αυτό συνειδητά και με επίγνωση των παρενεργειών.Έχω και γνώση και καλή πληροφόρηση για τα σχετικά με το ΚΚΕ.Δεν αναιρώ τίποτε και νομίζω ότι, με τα σχόλια που έκανα ακολούθως,κάλυψα τυχόν κενά,τόσο για τις προθέσεις μου, όσο και για κάποιες πολιτικές θέσεις που μπήκαν στο άρθρο.
Απ'εκεί και πέρα,λαμβάνω υπόψη τους προβληματισμούς τού κάθε σύντροφου.Με σεβασμό αντιμετωπίζω και τις θέσεις των σ. Αντώνη και Disdaimonas.
Το πιο σημαντικό από αυτή την ιστορία είναι η κατανόηση ότι επιβάλλεται να συνομιλούμε μεταξύ μας με υπομονή και ψυχραιμία.

Αντωνης είπε...

@Giannis Xydis: Είμαστε απόλυτα σύμφωνοι για τις βαθιά και επί μακρόν καταστροφικές συνέπειες της σταλινικής πολιτικής (εννοώντας αυτής του Στάλιν και των εντολοδόχων του παγκόσμια).

Πλην όμως, υπάρχουν πολλαπλές ενδείξεις ότι το ΚΚΕ συγκεκριμένα βρίσκεται σε φάση προσπάθειας απεγκλωβισμού από σταλινιστικές θεωρητικές γραμμές, λόγω και της πίεσης που δέχεται από τις συνθήκες στο να ανταποκριθεί.

Σε αυτά τα πλαίσια, θεωρώ την αντισταλινική στάση απέναντι στο ΚΚΕ α) πλεοναστική (ie, "kicking at an open door") και β) δυνητικά αρνητική, καθώς αν η διαδικασία γίνει υπερβολικά ρητή, και με δεδομένες τις θέσεις του Κόμματος στην προηγούμενη περίοδο, υπάρχει κίνδυνος εσωκομματικού ρήγματος που δεν θα εξυπηρετούσε στο παραμικρό το ήδη αδύναμο εργατικό κίνημα σήμερα.

Αντωνης είπε...

@Marios: Η δική μου γνώση και αντίληψη σχετικά με το ΚΚΕ δείχνει στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που φαίνεται να θεωρείς τρέχουσα, δηλαδή στην εγκατάλειψη, όπως λέω παραπάνω, μιας σειράς από ιδεολογήματα που παγιώθηκαν στην σταλινική περίοδο του ΚΚΣΕ και στην επιστροφή στο λενινιστικό, διεθνιστικό πρόταγμα, καθώς και, οργανωτικά, στην αντίληψη του Λένιν περί "προλεταριακού κόμματος νέου τύπου." Και ήδη έχουν προκύψει ενδείξεις σε κάποιους ιστότοπους ότι αυτό σόκαρε κάποια από τα μέλη ή τους υποστηρικτές του ΚΚΕ αρκετά ώστε να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους για την νέα θεωρητικο-οργανωτική γλώσσα του κόμματος.

Είναι πάρα πολύ σημαντικό να μην ανακοπεί η διαδικασία "ανοίγματος" προς λιγότερο γραφειακές/συγκεντρωτικές και περισσότερο ακτιβιστικές μορφές δράσεις που έχει υιοθετηθεί από τα τέλη Οκτώβρη. Η ισχυροποίηση του κομμουνιστικού χαρακτήρα ενός εργατικού κινήματος είναι ο αποτελεσματικότερος μηχανισμός περιορισμού και ελέγχου των συγκεντρωτικών ή αυταρχικών τάσεων σε ένα κομμουνιστικό κόμμα.

Disdaimona είπε...

Μαριε,

ο αλληλοσεβασμος είναι δεδομένος όπως ήδη γνωρίζεις.

διαφωνώ στον τροπο αναγνωσης σου του ταξικού αγώνα. ιδιαιτερα στην παραγραφο για το ΠΑΜΕ, εξαιτίας της οποίας έγινε και η παρεμβαση.

δεν είμαι κανενός κομματος "απολογήτρια" λογω θεωρητικών αρχών. είτε μιλουμε για το κκε, ειτε για το ακελ, ειτε για τον...χοτζα! :)

οταν ο Λενιν μιλούσε για πρωτοπορία του κόμματος εννοουσε του κόμματων των εργατών.
δεν ειχε υποψιν του κανένα μισο-αστικό αριστερό κόμμα.

για τον σταλινισμό του κκε, να τοποθετηθούν οι κκεδες.

δεν συμφωνω με την προχειρη αναγνωση των εσωτερικών διεργασιών στο κκε σχετικά με τον β΄τόμο της ιστορίας.

η βασική μου διαφωνία όμως είναι για την τοποθετηση σου σχετικά με το ΠΑΜΕ.

θα ήμασταν πολλά τυχεροί σαν χωρα αν είχαμε ενα τοσο καθαρά ταξικα τοποθετημένο από αποψη τακτικής και στρατηγικής συνδικαλιστικό κίνημα.

θα εχουμε πολλές ευκαιρίες να μιλήσουμε, ειναι σεβαστες οι διαφωνίες, οπως και να΄χει.

συντροφικά.