Λιτότητα και Κοινωνικό Κράτος είναι έννοιες ασυμβίβαστες και η στήριξη της αντίθετης άποψης επί του συγκεκριμένου είναι υποκριτική και χυδαία

Από το ρατσισμό του Κουλία και του Βαρνάβα

στον κανιβαλισμό των ευρωπαϊστών των μνημονιακών πολιτικών

Τα κοινωνικά παντοπωλεία είναι απλώς ένας ήπιος πρόλογος που οδηγεί σε μια μαύρη εποχή

Η σαραντάχρονη γυναίκα που πρόσφατα ξεψύχησε στη Λάρνακα μπροστά στο πεντάχρονο παιδί της, έθεσε ακόμα μια φορά την κοινωνία μπροστά στις ευθύνες της. Πρόκειται για ένα γεγονός που εγγράφεται στη σειρά από μακάβρια γεγονότα που χτυπούν βάναυσα τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Όπως για παράδειγμα οι αυτοχειρίες και οι βιασμοί στις φυλακές. Την ώρα που γράφεται το κείμενο έχει δημοσιοποιηθεί μια ακόμα απόπειρα αυτοκτονίας στο κέντρο κράτησης της Μενόγειας.

Όλα αυτά και άλλα που δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι αδιάψευστοι δείχτες που σηματοδοτούν την είσοδο για καλά στην εποχή των μνημονιακών συνθηκών διαβίωσης. Τα κοινωνικά παντοπωλεία είναι απλώς ένας ήπιος πρόλογος που οδηγεί, όπως βλέπουμε στην Ελλάδα και αλλού, σε μια μαύρη εποχή.

Ο ρατσισμός των κκ Κουλία, Βαρνάβα και άλλων, με τη συνεργασία της πλειοψηφίας των ΜΜΕ και τη συνένοχη σιωπή των περισσοτέρων πολιτικών ηγεσιών, απόκτησε ηγεμονική θέση στο δημόσιο λόγο τα τελευταία χρόνια. Υπενθυμίζουμε ακόμα την πρόσφατη ρατσιστική παράκρουση του υπουργού Χάσικου σε ημερίδα μάλιστα του Ινστιτούτου Δημογραφίας και Μετανάστευσης. Όλα αυτά αποτέλεσαν την πολιτική προπαγάνδα που στήριξε τις μειώσεις κονδυλίων προς τις ευάλωτες ομάδες και την πολιτική της λιτότητας γενικά.

Η περίπτωση της κωλυσιεργίας στην παροχή κονδυλίων για εξειδικευμένα φάρμακα για τους θαλασσαιμικούς και τους ασθενείς που υποφέρουν με κατά πλάκας σκλήρυνση, καθώς και για άλλες ομάδες ασθενών όπως οι διαβητικοί, δείχνουν με αρκετή σαφήνεια ότι δεν είναι μόνο οι μετανάστες που κινδυνεύουν αλλά το σύνολο των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού.

Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι οι μνημονιακές πολιτικές όχι μόνο δεν στοχεύουν στη στήριξη των ευάλωτων ομάδων αλλά αντίθετα τις παράγουν και τις πολλαπλασιάζουν. Λιτότητα και Κοινωνικό Κράτος είναι έννοιες ασυμβίβαστες και η στήριξη της αντίθετης άποψης επί του συγκεκριμένου είναι υποκριτική και χυδαία.

Οι εκδηλώσεις θυμού και οργής, τόσο μέσα στο λαό όσο και μέσα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αλλά και σε αρκετά ΜΜΕ, δημιουργούν βάσιμες ελπίδες ότι επιτέλους βρισκόμαστε μπροστά στην εκδήλωση κοινωνικών και πολιτικών αντιστάσεων.

Ως ΕΡΑΣ, σας καλούμε να κάνουμε την οργή μας πολιτική αντίστασης και ανατροπής. Πρέπει να απαιτήσουμε αναδιανομή του πλούτου προς τα κάτω, και όχι προς τα πάνω όπως κάνει η δεξιά συγκυβέρνηση. Πρέπει με δύναμη να απαιτήσουμε άμεσα να γίνουν αποδεκτές οι πολιτικές ευθύνες αυτών των θανάτων, που στην ουσία αποτελούν δολοφονίες από τις αρμόδιες υπηρεσίες