16 Οκτ 2012

Τα τραπεζιτικά σκάνδαλα: Όταν μας φόρτωνε 4 δις ο Ορφανίδης, ενώ επιμένουν οι φήμες για τα δάνεια Αβέρωφ


apo www.defterianaynosi.com

Καθώς τα ΜΜΕ - και μερίδα των πολιτικών - αναλώνονταν σε επιθέσεις ενάντια στον Πρόεδρο, γιατί δεν υπογράφει και επιμένει σε διαπραγμάτευση και όρια, άρχισαν πάλι να αναδύονται τα σκάνδαλα των τραπεζών. Αυτή η επανεμφάνιση δεν μπορεί να είναι τυχαία – εν μέρει είναι και είδος «ανακοίνωσης» για νέες ζημιές που θα κληθεί να πληρώσει ο φορολογούμενος και οι εργαζόμενοι - αρχικά του δημόσιου και μετά του ιδιωτικού τομέα- και εν μέρει η επιφάνεια σε ένα ζήτημα, όπου δεν φαίνεται να είναι εύκολη πια η συγκάλυψη. Σε αυτό το πλαίσιο, εμφανίστηκαν αναφορές σε δυο σκάνδαλα: στις ευνοιοκρατικές αποφάσεις του Ορφανίδη που οδήγησαν στις τρύπες των τραπεζών και στα ευνοϊκά δάνεια που δόθηκαν. Η Καθημερινή είχε κείμενο του Π. Τσαγγάρη, ο οποίος αποκάλυπτε ότι στις 31 Μαρτίου του 2011 και ενώ η κρίση στην Ελλάδα ήταν πια οφθαλμοφανής, ο τότε διοικητής της Κεντρικής, Α. Ορφανίδης έγκρινε την μετατροπή της Εγνατίας από θυγατρική της Λαϊκής σε παράρτημα της.

http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=108420#.UHZypjWLKoo.facebook

Αυτό βέβαια αποτελούσε μια εντυπωσιακά ευνοιοκρατική κίνηση εκ μέρους του Ορφανίδη, ο οποίος μέχρι πρόσφατα εμφανιζόταν ως αντίπαλος του Βγενόπουλου, ο οποίος ήταν τότε ο ισχυρός άνδρας της Λαϊκής. Βέβαια δεν ήταν και ο μόνος – υπήρχαν και άλλοι ισχυροί άνδρες και συμφέροντα στην συγκεκριμένη τράπεζα. Και η Λαϊκή εξακολουθούσε να είναι η τράπεζα με την οποία ο Ν. Παπαδόπουλος, επικεφαλής της επιτροπής οικονομικών, και η οικογένεια του είχαν και εξακολουθούν να έχουν ιδιαίτερη σχέση. Και εκείνη την περίοδο, τον Μάρτιο του 2011, ο Ορφανίδης είχε εγκαταλείψει κάθε πρόσχημα δημόσιου λειτουργού και είχε μετατραπεί σε προεκλογικό συνεργάτη του Αβέρωφ Νεοφύτου και των επιλογών του Ν. Παπαδόπουλου. Έφτασε, μάλιστα και στο σημείο να αμφισβητεί τα στοιχεία για το έλλειμμα, αναγκάζοντας τον τότε υπουργό οικονομικών να μιλήσει για «εθνική προδοσία». Ήδη, επίσης, εκείνη την εποχή φαίνεται ότι ενώ ο κ. Ορφανίδης είχε αποδεχτεί την αγορά των ελληνικών ομόλογων, προσπαθούσε να αποθαρρύνει κυπριακές τράπεζες από το να αγοράζουν κυπριακά ομόλογα. Η αίσθηση όμως του Χ. Σταυράκη για "εθνική προδοσία" - ως αναφορά στην υπονόμευση των συμφερόντων της χώρας - μπορεί τελικά να ήταν πιο σωστή από ότι φάνηκε αρχικά: φαίνεται ότι μέσα στο σύνολο των τότε πράξεων του διοικητή, ήταν και η έγκριση της μετατροπής της Εγνατίας σε παράρτημα, το οποίο σήμαινε ότι τα επισφαλή δάνειά της, θα τα φορτωνόταν η Λαϊκή. Και αυτό αποτελεί ένα έξτρα ποσό 4 δις, που προφανώς δεν έχει ακόμα υπολογιστεί. Σύμφωνα με το άρθρο της Καθημερινής μάλιστα, υπήρχαν και παράδοξα δάνεια σε μοναστήρια και μονές, χωρίς εξασφαλίσεις. Πιθανόν να έκανε και κάποιες εξυπηρετήσεις σε πολιτικούς του φίλους, ο κ. Ορφανίδης – συμμετείχε ενεργά σε προεκλογική εκστρατεία, τι το διαφορετικό θα είχε μια ακόμα ιδιωτική παρέμβαση;

Το άλλο ζήτημα, το οποίο ήρθε στην επιφάνεια, είναι το θέμα των φημολογούμενων δανείων του Α. Νεόφυτου. Το ζήτημα αυτό είχε εγερθεί, ήδη, από τον Σεπτέμβριο από την ελληνική ιστοσελίδα Banking news, χωρίς να διαψεύσει ο κ. Νεόφυτου. Αυτή την φορά, οι φήμες επανήλθαν με πιο συγκεκριμένες αναφορές:1 Τα δάνεια φαίνεται να είναι από την τράπεζα Κύπρου και η αποκάλυψη παραπέμπεται σε έρευνα του εσωτερικού ελεγκτή κ. Τσολάκη. Σύμφωνα με αυτές τις πληροφορίες, ο Α. Νεοφύτου έχει δάνειο «645 χιλιάδων ευρώ», ενώ «επιχειρήσεις συγγενικών προσωπων..εχουν δανειοδοτηθεί με ποσό πάνω από 2 εκατ. ευρω». Ο κ. Νεοφύτου δεν είναι ένας τυχαίος πολιτικός όταν μιλούμε για τον τραπεζιτικό τομέα. Υπήρξε όχι απλά υποστηρικτής αλλά και απολογητής με έντονες προσπάθειες συγκάλυψης των τραπεζών. Μπορούν να αναφερθούν τουλάχιστον 4 σημεία εμπλοκής:
  1. Το 2009 όχι μόνο υμνούσε τις τράπεζες αλλά εξαπέλυε και επιθέσεις ενάντια σε όποιον τους ασκούσαν κριτική - την ίδια περίοδο που οι τράπεζες εμπλέκονταν στο σκάνδαλο των ελληνικών ομολόγων.
  2. Την ίδια περίοδο πρωτοστάτησε και στην παροχή «φτηνού χρήματος» στις Τράπεζες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα – και όταν οι Τράπεζες δεν διοχέτευσαν αυτά τα χρήματα στην τοπική αγορά ο κ. Νεοφύτου συμμετείχε στην συγκάλυψη του σκανδάλου. Το οποίο θα επανέλθει επίσης στο τέλος του 2012 όπως παρατήρησε ο Χ. Σταυρακης: «Στην περίπτωση που μια τράπεζα δεν έχει την απαιτούμενη ρευστότητα στην λήξη των χρεογράφων, στο τέλος του 2012, για να τα επιστρέψει στην κυβέρνηση, τότε ο φορολογούμενος θα υποστεί μια τεράστια ζημιά εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρω».
  3. Ο κ. Νεοφύτου πρωτοστάτησε επίσης στην απόρριψη της προσπάθειας φόρου στον πλούτο και στις τράπεζες το 2010.
  4. Υπήρξε, επίσης, βασικός υπερασπιστής του τέως διοικητή της Κεντρικής, του κ. Ορφανιδη ο οποίος εμπλέκεται σε πολλές υποθέσεις συγκάλυψης των τραπεζιτικών σκανδάλων – από το ζήτημα της Uniastrum μέχρι το ζήτημα των ελληνικών ομολόγων. Δεν ήξερε ο κ. Νεοφύτου όλα όσα κυκλοφορούσαν ήδη για τα προβλήματα του τραπεζιτικού τομέα όταν αγωνιζόταν για την διατήρηση του κ. Ορφανιδη στην θέση του;
Προφανώς, ένας πολιτικός, με τέτοια βαθιά εμπλοκή στην συγκάλυψη του τραπεζιτικού τομέα και των σκανδάλων του, θα πρέπει να εξηγήσει τις σχέσεις του με τον τραπεζιτικό τομέα και ιδιαίτερα όταν εμπλέκεται με τέτοια ποσά. Και οφείλει επίσης να τεκμηριώσει δημόσια και τα συμφέροντα τα οποία έχει σαν ιδιώτης – υπάρχουν όντως λ.χ. «οικογενειακές επιχειρήσεις»;
Στην ίδια είδηση αναφέρονται και άλλοι βουλευτές, οι οποίοι έχουν «αμφίβολα δάνεια». Τα ποσά είναι ίσως πιο κατανοητά – αν οι εξασφαλίσεις είναι οι συνηθισμένες. Μετά τον Α. Νεοφύτου ακολουθούν με ποσά ανάμεσα στα 200,000 και τις 400,000 οι Α. Αντωνίου του ΔΗΚΟ (350,000) και ο Λ. Χριστόφορου του ΔΗΣΥ (210,000) και καποιος Γ. Γεωργιου ο οποίος δεν διευκρινίζεται σε ποιο κόμμα ανήκει.
Ακολουθούν με πιο «χαμηλά» ποσά, γύρω στις 100,000 [που αγγίζουν δάνεια της μεσαίας τάξης] οι Γ. Λαμαρης (ΑΚΕΛ) με 107,ΟΟΟ, ο Ζ. Ζαχαριου (ΔΗΣΥ), 100,ΟΟΟ, Τ. Μητσοπουλος (ΔΗΣΥ), 100,000 και Α. Κυριακίδου (ΔΗΚΟ) 90,000.
Όλοι, όμως, με εξαίρεση τον κ. Νεόφυτου δεν είναι γνωστοί για την έντονη στήριξη και συγκάλυψη που παρέχουν στις τράπεζες – μερικοί μάλιστα ασκουν και κριτική. Άρα το ερώτημα για τον αναπληρωτή πρόεδρο του ΔΗΣΥ, παραμένει – όπως άλλωστε και για το πολιτικό σύστημα ευρύτερα αν αποκαλυφθεί ότι οποιαδήποτε δάνεια δόθηκαν χωρίς τις απαιτούμενες διασφαλίσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: