Η κρίση των τελευταίων χρόνων, με αποκορύφωμα το 2013, έχει ανατρέψει τις
ζωές των ανθρώπων και στην Κύπρο. Δεκάδες χιλιάδες έχουν μείνει άνεργοι και
καταστραφεί οικονομικά, ενώ άλλοι τόσοι περιμένουν σειρά μέσα στο επόμενο
διάστημα.
Μαζί με την ανατροπή στις ζωές των ανθρώπων, συντελέστηκε και μια άλλη
ανατροπή, εξίσου σημαντική: ανατράπηκε
κάθε έννοια δικαιοσύνης στην σημερινή κοινωνία. Με την εντελώς αυθαίρετη και χωρίς
προηγούμενο ιδιοποίηση από μέρους των
τραπεζών αποταμιεύσεων νοικοκυριών, ασφαλιστικών και άλλων ταμείων,
μικρομεσαίων επιχειρήσεων κλπ, έγινε προσπάθεια να διασωθούν οι τράπεζες, που
κάτω από τον ιδιωτικό χαρακτήρα τους,
έχουν οδηγήσει εαυτούς και εμάς στην καταστροφή-χωρίς να έχει ακόμα λογοδοτήσει ούτε και ένας από αυτούς που
ζούσαν με εκατομμύρια από το πλιάτσικο, που ζούσαν σαν πρίγκιπες σε άλλες
εποχές, ποντάροντας σαν σε ρουλέτα στα διεθνή καζίνο τα λεφτά όλων μας.
Αυτά από μόνα τους θα ήταν αρκετά για να αφαιρέσουν από κάθε επίσημο,
κρατικό ή τραπεζικό αξιωματούχο, το δικαίωμα να επικαλείται την δικαιοσύνη και
τους δικαστικούς θεσμούς. Αντί αυτού όμως, στο όνομα της δικαιοσύνης, ξεκινούν
ήδη να κινούν διαδικασίες για εξώσεις ανθρώπων από την μόνη στέγη που βρίσκεται
πάνω από το κεφάλι τους.
Οι ίδιοι που προσπαθούν να αναστηθούν μέσα από την κλοπή των καταθέσεων μας, τράπεζες, μέτοχοι και διευθυντές τους, χωρίς να υποστούν καμιά συνέπεια, απειλούν τώρα να
στερήσουν το δικαίωμα στην στέγη αυτών που έκλεψαν, αυτών των οποίων τις ζωές
κατάστρεψαν.
Η στέρηση του δικαιώματος στην στέγη όμως, που απέχει κάτι πόντους μόνο από
την στέρηση του δικαιώματος στην τροφή, ανοίγει την πόρτα στην βαρβαρότητα. Οι
τραπεζίτες τώρα, μαζί με τους κρατικούς θεσμούς, αναλαμβάνουν τον ρόλο που μόνο
οι πόλεμοι και οι θεομηνίες έπαιζαν ιστορικά: να δημιουργούν πρόσφυγες, που δεν
θα έχουν καν το δικαίωμα να ονομάζονται τέτοιοι.
Οι διαστάσεις της αδικίας που ετοιμάζονται να διαπράξουν είναι ανήκουστες.
Ο κόσμος, οι εργαζόμενοι, πρέπει να αντλήσουν αποφασιστικότητα μέσα από το
μέγεθος αυτής της αδικίας και να κτίσουν το κίνημα ενάντια στις εκποιήσεις,
πάνω σε ένα από τους πιο δίκαιους στόχους που μπορούσε ποτέ να τεθούν από τις
κοινωνίες.
Σωτήρης Βλάχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου