Η διάθεση για αντίσταση στο μνημόνιο είναι εδώ. του Ντίνου Αγιομαμίτη

Τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών μπορεί να δείχνουν μια άνετη επικράτηση του Νίκου Αναστασιάδη με 57,48% έναντι του Σταύρου Μαλά που υποστηρίχτηκε από το ΑΚΕΛ και πήρε 42,52%, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ούτε τόσο άνετη ήταν, ούτε τόσο ισχυρή είναι η εντολή που πήρε για να εφαρμόσει τις πολιτικές που εξάγγελλε προεκλογικά.

Κατ’ αρχήν το 57,48% που πήρε αντιπροσωπεύει 4000 ψήφους λιγότερες από όσες πήρε ο Χριστόφιας στις εκλογές του 2008 που εκλέγηκε με 53,37% και αυτό εξαιτίας της αύξησης της αποχής και του λευκού. Το δεύτερο αξιοσημείωτο είναι ότι οι ψηφοφόροι του Λιλήκα που έμεινε έξω από τον δεύτερο γύρο των εκλογών με το 24,92% που πήρε την πρώτη Κυριακή των εκλογών δεν ακολούθησαν την γραμμή που πρότεινε ο Λιλήκας και η ΕΔΕΚ για λευκό - άκυρο και ουσιαστικά ψήφισαν Μαλά (ένας στους δύο) λιγότεροι (ένας στους τρείς) τον Αναστασιάδη και μόλις ένας στους τέσσερεις έριξαν λευκό ή άκυρο.

Το 42,52% του Μαλά είναι πολύ πιο ψηλό απ’ ότι του έδιναν οι δημοσκοπήσεις για τον δεύτερο γύρο 28-29% και σίγουρα πολύ πιο ψηλό απ’ ότι περίμενε ο Αναστασιάδης, οι φίλοι του του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που τον στήριξαν ανοικτά και οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και οι τραπεζίτες. Είναι κακά μαντάτα γι’ αυτούς που περίμεναν ότι με μια θριαμβευτική εκλογή Αναστασιάδη θα άνοιγε ο δρόμος για ένα πιο σκληρό μνημόνιο, για ιδιωτικοποιήσεις των κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών για πιο σκληρή στάση στο κυπριακό και περισσότερους ρατσιστικούς περιορισμούς για τους μετανάστες.

Σίγουρα δείχνει μια δεξιά στροφή της ελληνοκυπριακής κοινωνίας σε σχέση με την αριστερή μετατόπιση που οδήγησε στην εκλογή Χριστόφια το 2008 αλλά για πρώτη φορά καταγράφει και μια μείωση της δεξιάς μετατόπισης που κορυφώθηκε με την έκρηξη στο Μαρί και την οικονομική κρίση που οδήγησε 60 χιλιάδες ελληνοκύπριους στην ανεργία, 200,000 να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και κατάργηση των κοινωνικών παροχών.

Η εκπληκτική αύξηση των ποσοστών του Μαλά κατά 16% μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου των εκλογών παρά το ότι κανένα κόμμα, καμιά οργάνωση, κανένας άλλος δεν υποστήριξε την υποψηφιότητα του δείχνει ότι στην ουσία ο κόσμος αυτός ψήφισε ενάντια στον Αναστασιάδη και το κόμμα του που είναι γνωστό ότι υποστηρίζουν τις ιδιωτικοποιήσεις, περισσότερη λιτότητα και πιο δεξιές επιλογές στη διεθνή πολιτική σκακιέρα και που προσεγγίζουν τις θέσεις του ΕΛΑΜ – Χρυσή Αυγή στο μεταναστευτικό και τους τουρκοκύπριους. Ήδη εξάγγειλε την αίτηση για ένταξη στον «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη» που ουσιαστικά είναι προθάλαμος του ΝΑΤΟ.

Είναι φανερό ότι δεν θα υπάρξει περίοδος χάριτος για τον Αναστασιάδη. Η προσπάθεια του να φορτώσει όλα τα προβλήματα στην διακυβέρνηση Χριστόφια και να αθωώσει τους τραπεζίτες δεν θα τον πάει μακριά. Ο κόσμος είναι ήδη σε απόγνωση. Η αγανάκτηση του έχει εκφραστεί αρκετές φορές με δυναμικό τρόπο μπουκάροντας μέσα στο υπουργείο οικονομικών και τη Βουλή. Η αδυναμία του Αναστασιάδη να υλοποιήσει τις υποσχέσεις για γρήγορη έξοδο από την κρίση, μείωση της ανεργίας και βελτίωση της ζωής των απλών ανθρώπων θα τον φέρει πολύ σύντομα αντιμέτωπο με αρκετούς που την Κυριακή το βράδυ πανηγύριζαν.

Από την άλλη οι ηττημένοι της Κυριακής δεν είναι με το κεφάλι σκυμμένο γιατί τα ποσοστά που πήρε ο υποψήφιος της αριστεράς ήταν ανέλπιστα ψηλά και έδειξαν ότι η αριστερά δεν είναι και τόσο απομονωμένη όπως πίστευε αυτά τα τελευταία δυο χρόνια και ότι υπάρχει ένας κόσμος που έχει τη διάθεση να αντισταθεί.

Αυτός ο κόσμος είναι το ακροατήριο για όλους εμάς που στηρίξαμε τον υποψήφιο της αριστεράς αλλά κρατήσαμε με συνέπεια μια αντιμνημονιακή στάση και παλεύουμε κόντρα στο ρατσισμό και την φασιστική απειλή και για ένα ειρηνικό και αμοιβαία αποδεκτό συμβιβασμό στο κυπριακό. Μαζί με αυτό τον κόσμο μπορούμε να κτίσουμε το κίνημα που θα ανατρέψει το μνημόνιο και τις πολιτικές λιτότητας του Αναστασιάδη.

Ντίνος Αγιομαμίτης