Για τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών

Παρά το ότι δεν υπήρξαν σημαντικές ανατροπές στον πολιτικό χάρτη ως αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών, μάλλον πρόκειται για συνέχεια των τάσεων που ήδη παρατηρήθηκαν στις βουλευτικές εκλογές της άνοιξης, είναι χρήσιμο να επιχειρήσουμε κάποιες παρατηρήσεις και κάποια πρώτα πολιτικά σχόλια.

Ο ΔΗΣΥ συνεχίζει την ανοδική του πορεία αντλώντας ποσοστά από την κεντροδεξιά, φτάνοντας στα ιστορικά ψηλά ποσοστά που σημείωσε επί Κληρίδη τη δεκαετία του 1990. Αυτό φαίνεται να κλειδώνει μεν την υποψηφία του στις προεδρικές αλλά ενδεχομένως να το δυσκολέψει στις συνεργασίες που θα χρειαστεί, αφού οι δυνητικοί συνεργάτες του θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους και τον κίνδυνο σημαντικής απώλειας των ποσοστών τους και απορρόφησής τους από τον ΔΗΣΥ.

Το ΑΚΕΛ συνεχίζει να συγκρατεί τα ποσοστά του παρά την φθορά από την εκτελεστική εξουσία και τα μέτρα λιτότητας ως αποτέλεσμα διαχείρισης της οικονομικής κρίσης. Πιο σημαντικά φαίνεται ότι η υπόθεση Μαρί έχει κλείσει οριστικά με μικρές εκλογικές απώλειες για την Αριστερά. Αλλά επίσης φαίνεται ότι το ΑΚΕΛ έχει πάθει κάποια ζημιά από την αυξημένη αποχή.

Το ΔΗΚΟ έχει μεν απωλέσει ποσοστά, αλλά παραμένει ρυθμιστής της πολιτικής σκηνής. Πιο σημαντική φαίνεται να είναι η ενίσχυση των Τασσικών δυνάμεων εσωτερικά. Και η ΕΔΕΚ έχει απωλέσει κάποιο μικρό ποσοστό, αλλά η υποχώρηση της φαίνεται πιο μεγάλη λόγω της ήττας Ηλιοφώτου στο Στρόβολο και Σαρίκα στην Πάφο. Σημειώνουμε εδώ τη δήλωση του ίδιου του Ηλιοφώτου ότι η σκληρή επίθεση της ΕΔΕΚ ενάντια στην κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ το τελευταίο διάστημα αποστασιοποίησε αριστερούς ψηφοφόρους.

Η εκλογή του Γιωρκάτζη στη Λευκωσία υπήρξε το πιο απογοητευτικό αλλά και προκλητικό αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών – οι περισσότεροι φιλελεύθεροι και ΕΔΕΚίτες προφανώς στήριξαν τους σχεδιασμούς της δεξιάς δίνοντας έτσι και την συμβολική βαρύτητα της εύκολης νίκης.

Η ακροδεξιά φαίνεται να παρέμεινε σταθερή με το ΕΥΡΩΚΟ να μη συνεχίζει την πτωτική του πορεία μάλλον λόγω αποχής του ΕΛΑΜ που διεκδίκησε μόνο ένα δήμο και μια κοινότητα και εξέλεξε ένα μέλος ενός κοινοτικού συμβουλίου.

Η αποχή και η αυξητική της τάση αποτελεί άλλον ένα σημαντικό παράγοντα που ήρθε για να μείνει στο πολιτικό σύστημα. Εδώ ουσιαστικά έχουμε και αδιαφορία και διαμαρτυρία αλλά ενδεχομένως πιο σημαντικά και το στοιχείο της τιμωρίας του κόμματος που παραδοσιακά θα ψήφιζε κάποιος. Και αυτό αφορά πλέον όλα τα κόμματα.

Όσον αφορά την Αριστερά που ως ΕΡΑΣ μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα, ελπίζουμε να ληφθούν τα μηνύματα δυσαρέσκειας που στάληκαν από την εκλογική βάση και τα ταξικά και αυτά που έχουν να κάνουν με τις συνεργασίες του ΑΚΕΛ με τα δεξιά κόμματα και αυτά που έχουν να κάνουν με επιλογές ανεπαρκών και ακατάλληλων υποψηφίων. Έτσι ώστε η Αριστερά να μην ξανασυρθεί σε λάθος επιλογές όπως αυτή του 2003 σε σχέση με τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές.