21 Νοεμβρίου 2013
Είναι γνωστή η πρόσδεση των ΜΜΕ στα συμφέροντα του
κεφαλαιοκρατικού – κλεπτοκρατικού κατεστημένου μέσω του ιδιοκτησιακού τους
καθεστώτος, μέσω της εξάρτησης τους από τη διαφήμιση ή και μέσω της ιδεολογικής
τους κατεύθυνση.
Η καθημερινή και επίμονη προσπάθεια των νεοφιλελεύθερων
ταγών να παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα τελείως αντίστροφη της
πραγματικής δεν καταφέρνει τίποτα περισσότερο από το να συσσωρεύει την οργή της
αποδομημένης κοινωνίας που πρόκειται σύντομα να ξεσπάσει στα κεφάλια τους.
Με ντιρεκτίβες της Τρόικας προωθούν κατεπειγόντως αυτή τη
στιγμή τις ιδιωτικοποιήσεις των κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών χωρίς τις
οποίες δεν πρόκειται να δοθεί η επόμενη δόση. Για να μην ξεχνιόμαστε,
υπενθυμίζουμε ότι η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων ήταν πάγια πολιτική της
ηγεσίας του ΔΗΣΥ και άλλων συνεργαζομένων στην πάλαι ποτέ «κυβερνώσα Βουλή». Ο
κ. Αναστασιάδης δεσμεύτηκε ότι δεν θα προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις
γνωρίζοντας ότι η πάγια αυτή πολιτική δεν θα του επέτρεπε να εκλεγεί. Επρόκειτο
απλώς για ένα τέχνασμα μικρής διάρκειας.
Οι λόγιοι πρωτονοτάριοι και τα παπαγαλάκια λοιπόν προσπαθούν
εναγωνίως να φορτώσουν την κρίση στο σπάταλο κράτος, την κακή του λειτουργία
και τους γραφειοκρατικοποιημένους και διεφθαρμένους ημικρατικούς οργανισμούς.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι δημόσιος και ημιδημόσιος τομέας χρειάζονται
αναμόρφωση, εκδημοκρατικοποίση, διαφάνεια, έλεγχο από τους πολίτες και άλλα
προς το συμφέρον όμως του πολίτη και του εργαζόμενου, της υγείας του, της
παιδείας του, της κοινωνικής του πρόνοιας και του δικαιώματός του στην εργασία.
Αυτά που εισηγούνται οι νέοι σοφοί δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα
«εργαλειακό εξορθολογισμό» προς όφελος της μικρής ομάδας των λίγων οικογενειών
που ιδιοποιούνται εδώ και δεκαετίες το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου που
παρήγαγε με τον μόχθο του ο κυπριακός λαός.
Χρειάζεται άμετρη υποκρισία για να μην αντιλαμβάνεται
κανείς ότι είναι κατ' εξοχήν ο ιδιωτικός τομέας που με τη βουλιμία του
δημιούργησε οικονομικές φούσκες αντί να επενδύει σε παραγωγικές επενδύσεις. Ο
προσανατολισμός της οικονομίας στον χρηματοπιστωτικό τομέα και η μετατροπή της χώρας
σε φορολογικό παράδεισο είχε ως αποτέλεσμα τις οικονομικές φούσκες που
ξετίναξαν τελικά την οικονομία του τόπου.
Συνοπτικά είναι φανερό ότι όπου ο ιδιωτικός τομέας έδωσε
έμφαση απέτυχε παταγωδώς: χρηματιστήριο, οικοδομική βιομηχανία, τράπεζες.
Παράλληλα, ιστορικοί τομείς όπως η τουριστική βιομηχανία
αφέθηκαν να υποβαθμιστούν λόγω προσανατολισμού των κερδών στις φούσκες που
έχουν αναφερθεί πιο πάνω.
Ο ιδιωτικός τομέας σχεδόν συνολικά είναι υπό κατάρρευση
και καταχρεωμένος χωρίς μάλιστα ικανοποιητικές εξασφαλίσεις. Πολλοί από αυτούς
έχουν συσσωρεύσει τεράστια κεφάλαια τα οποία περιφέρουν στους φορολογικούς
παραδείσους του πλανήτη, ενώ στο εσωτερικό χρωστούν στις ετοιμοθάνατες
κυπριακές τράπεζες και συμπεριφέρονται ως επαίτες, εκλιπαρώντας νέες επιδοτήσεις
για «ανάπτυξη» και κερδοφόρα φιλέτα από τους κερδοφόρους δημόσιους οργανισμούς.
Η ΕΡΑΣ θεωρεί ότι η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων
οργανισμών είναι πράξη ανηθικότητας και σπατάλης του δημόσιου πλούτου, ο
οποίος στο τέλος θα εξανεμιστεί όπως εξανεμίστηκαν πολλά απ’ όσα πέρασαν στα
χέρια του ιδιωτικού τομέα.
Αντίθετα θεωρεί ότι είναι αναγκαίο και επείγον να
κοινωνικοποιηθεί το τραπεζικό σύστημα έτσι ώστε να γίνει δυνατή η εφαρμογή μιας
ισορροπημένης αναπτυξιακής πολιτικής προς όφελος της κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου