Δικοινοτική Αριστερή Συνεργασία στις Ευρωεκλογές

Οι ευρωεκλογές του ερχόμενου Μάη διεξάγονται σε συνθήκες μιας πρωτόγνωρης οικονομικής, αλλά και πολιτικής και κοινωνικής κρίσης. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν δει τη ζωή τους να γίνεται συντρίμμια. Η ανεργία πλησιάζει το 20%  και στους νέους ακούμπησε το 40%. Οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν μειωθεί. Οι νέοι δεν μπορούν πια να ονειρεύονται ενώ οι μεγαλύτεροι πνίγονται από την έλλειψη προοπτικής και οποιασδήποτε εξασφάλισης για το μέλλον. Τα πάντα είναι υπό αμφισβήτηση, τα πάντα είναι υπό απειλή. Κατακτήσεις δεκαετιών εξαφανίζονται μέσα σε ελάχιστο χρόνο.

Η αναξιοπιστία των πολιτικών δυνάμεων που κυβέρνησαν ή κυβερνούν το τόπο έχει φτάσει σε πρωτοφανή ύψη. Η λέξεις δεσμεύομαι και υπόσχομαι μοιάζουν με ανέκδοτα, αλλά δεν μπορείς να γελάσεις καν γιατί κουβαλούν τη τραγικότητα μιας ανελέητης καταστροφής και ένα βαθύ πόνο.

Πολύς κόσμος νοιώθει μετέωρος, όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτικά. Πολλές από τις αρχές και αξίες που κυριαρχούσαν για δεκαετίες στο πολιτικό προσκήνιο και δημιουργούσαν συνθήκες εργατικής ειρήνης όπως η τριμερής συνεργασία, ο κοινωνικός διάλογος, οι συλλογικές συμβάσεις, κατέρρευσαν.  Σήμερα μοιάζει να υπάρχει ένας ανοικτός πόλεμος που προκαλεί τεράστιες απώλειες κυρίως στα χαμηλά στρώματα της κοινωνίας. Η προσπάθεια να δικαιολογηθούν όλα αυτά με το επιχείρημα του εκσυγχρονισμού και της διόρθωσης των κακώς εχόντων δεν πείθει αφού αυτοί που προβάλλουν αυτά τα επιχειρήματα είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια βρίσκονταν στα ψηλά δώματα της κοινωνίας και της οικονομίας και είχαν τον έλεγχο των εξελίξεων.

Πολύς κόσμος κυρίως στο χώρο της αριστεράς, και όχι μόνο, αναζητά απαντήσεις για το πώς φτάσαμε ως εδώ και πολύ περισσότερο για το τι πρέπει να κάνουμε για να ξεπεράσουμε τη κρίση.

Κοινά προβλήματα

Τα ίδια ισχύουν σε μεγάλο βαθμό και μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Η κρίση στη Τουρκία και η κάθετη πτώση της τουρκικής λίρας έχει επηρεάσει δραματικά τη ζωή των απλών ανθρώπων.

Σε αυτά έρχονται να προστεθούν και τα προβλήματα στο Κυπριακό. Πολύς κόσμος και στις δυο πλευρές που υποστηρίζει την ειρήνη και την  επαναπροσέγγιση, έχει απογοητευτεί από τις μανούβρες των ηγεσιών του. Αφού συζητούσαν για μήνες ποιοι θα είναι οι όροι του διαζυγίου, αν χωρίσουν στο μέλλον, έφτασαν τελικά σε συμφωνία για επανέναρξη των συνομιλιών, αλλά την ίδια στιγμή είναι έτοιμοι να τα τινάξουν όλα στον αέρα με την πρώτη  ευκαιρία. Ο Αναστασιάδης δηλώνει ότι θα εγκαταλείψει τις συνομιλίες αν η άλλη πλευρά κάνει έρευνες στη Κυπριακή ΑΟΖ αλλά την ίδια στιγμή εξαγγέλει την αγορά πολεμικών πλοίων που θα περιφρουρούν την ΑΟΖ. Ζητά μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και την επιστροφή της Αμμοχώστου αλλά την ίδια στιγμή εφαρμόζει μέτρα που αποκλείουν τη μεγάλη μάζα των τουρκοκυπρίων από τα κρατικά νοσηλευτήρια. Παρόμοιες προκλήσεις εφαρμόζει και η άλλη πλευρά.

Είναι καιρός να ακουστεί και η φωνή μιας άλλης αριστεράς, μιας αριστεράς που δεν παίζει στο ταμπλό των εθνικών συμφερόντων, που δεν διαχωρίζει του ανθρώπους ανάλογα με την εθνική τους καταγωγή, το χρώμα τους, τη θρησκεία τους, το φύλο τους ή το σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Μια αριστερά που δεν βάζει σαν προτεραιότητα της να σώσει την οικονομία αλλά να σώσει πρώτα τη κοινωνία, τους ανθρώπους και το περιβάλλον, γιατί οικονομία χωρίς κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει ενώ η κοινωνία που είναι οργανωμένη συλλογικά και με συνεργασία μπορεί να ξανακτίσει την οικονομία και μάλιστα  με έναν άλλο τρόπο πολύ καλύτερο, που θα έχει στο επίκεντρο της τον άνθρωπο και όχι τα κέρδη.

Είναι ώρα να ακουστεί η φωνή μια άλλης αριστεράς που παλεύει για ειρήνη, συμφιλίωση, συνεργασία και  αλληλοκατανόηση των κοινοτήτων στη Κύπρο. Που αναγνωρίζει και κατανοεί ότι ο πόνος των απλών ανθρώπων και στις δυο πλευρές είναι ό ίδιος. Που κατανοεί και αναγνωρίζει ότι για τις συμφορές στην Κύπρο δεν έφταιξε μόνο η μια πλευρά αλλά οι ελίτ και των δύο πλευρών. Όχι μόνο κάποιοι φανατικοί αλλά αυτοί που διοικούσαν στη κάθε πλευρά.

Να ακουστεί η φωνή αυτών που δεν θέλουν να δουν το νησί μας να γίνεται ορμητήριο για τις επιδρομές μικρών και μεγάλων ιμπεριαλιστών στη γύρο περιοχή. Που δεν θέλουν να ανταλλάξουν τα δίκαια των λαών που αγωνίζονται για ελευθερία, δημοκρατία και για μια αξιοπρεπή ζωή  με πετρέλαια ή αέρια ή οτιδήποτε άλλο προσφέρουν οι νέοι συνεταίροι των ηγεσιών μας.

Αυτή η αριστερά υπάρχει. Είναι η Ριζοσπαστική Αριστερά που υπάρχει σε μικρότερο η μεγαλύτερο βαθμό και στις δυο πλευρές. Ανάμεσα στους ελληνοκύπριους εκφράζεται από την ΕΡΑΣ και άλλες μικρές οργανώσεις και ομάδες ενώ μέσα στους τουρκοκύπριους εκφράζεται κυρίως από τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών, των δημοσίων και άλλες  ομάδες και κόμματα έξω από την παραδοσιακή αριστερά.

Κοινό ψηφοδέλτιο

Αυτή η αριστερά μπορεί και πρέπει να συνεργαστεί για να έχει μια κοινή παρουσία στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Να συγκροτήσει μια Δικοινοτική Αριστερή Συνεργασία με δικό της ψηφοδέλτιο. Δεν θέλουμε ένα ψηφοδέλτιο που θα «φιλοξενήσει» και κάποιο τουρκοκύπριο που στην ουσία θα έχει συμβολική και μάλλον διακοσμητική παρουσία. Θέλουμε μια ισότιμη συνεργασία που να συναποφασίσει όχι μόνο το ψηφοδέλτιο αλλά και την πολιτική με την οποία θα κατέβει στις εκλογές. Ένα κοινό πρόγραμμα θέσεων και αρχών για την οικονομία, το κυπριακό, την κοινωνία, το περιβάλλον, τα δημοκρατικά δικαιώματα. Δεν είναι μια συνεργασία που θα ξεκινήσει από το μηδέν. Στα περισσότερα από αυτά έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές στο παρελθόν.

Ένα τέτοιο ψηφοδέλτιο θα αποτελέσει μια πραγματική εναλλακτική πρόταση για πολύ κόσμο κυρίως της αριστεράς που απογοητευμένος σήμερα σκέφτεται την αποχή και το λευκό. Ένα τέτοιο ψηφοδέλτιο μπορεί και πρέπει να είναι η φωνή όσων αντιστέκονται στα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας, η φωνή των φτωχών και των καταπιεσμένων, των ανέργων, των νέων, των γυναικών, των ΛΟΑΤ ατόμων. Να είναι η φωνή όσων θέλουν να παλέψουν ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό, όσων δεν θέλουν να παρακολουθούν με απάθεια τους ιμπεριαλιστές, δυτικούς, ανατολικούς και άλλους να οργώνουν τον πλανήτη και να επιβάλλουν τη θέληση τους με τη βία των όπλων και τα εμπάργκο.

Μια τέτοια Συνεργασία είναι σίγουρο ότι θα δημιουργήσει μια νέα δυναμική όχι μόνο μέσα στους τουρκοκύπριους αλλά και μέσα στους ελληνοκύπριους και θα καταγράψει ένα σημαντικό ποσοστό στις εκλογές. Θα οριοθετήσει και θα κατοχυρώσει κοινωνικά το χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς η οποία θα μπορεί να διεκδικήσει ένα πιο σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των κοινωνικών αγώνων και γενικότερα των πολιτικών εξελίξεων.

Σε μεγάλο βαθμό θα αντλήσει ψήφους από αριστερούς ψηφοφόρους που κατά βάση δεν θα πήγαιναν να ψηφίσουν και από τουρκοκύπριους. Τα ποσοστά της θα καταμετρηθούν μαζί με αυτά του ΑΚΕΛ σαν ψήφοι προς τα αριστερά. Είναι σίγουρο ότι με αυτό τον τρόπο η αριστερά θα καταγράψει περισσότερες ψήφους απο ότι θα κατέγραφε  μόνο του το ΑΚΕΛ.

Είναι μια πρόκληση προς τη Ριζοσπαστική Αριστερά και στις δυο πλευρές στην οποία πρέπει να ανταποκριθεί. Ήδη οι επαφές που έγιναν σε αυτή τη κατεύθυνση έδειξαν ότι υπάρχει το έδαφος για να υλοποιηθεί αυτή η συνεργασία. Είναι ευκαιρία να γράψουμε ιστορία και όχι απλά να τη καταγράφουμε.

Ντίνος Αγιομαμίτης