Ο Νταλάρας, το Αιγαίο και τα Ψάρια-του

Δεν ξέρω ποιοι είναι οι προπηλακιστες του Νταλάρα αλλα σίγουρα στόχος-τους δεν είναι ούτε η πλουτοκρατία ούτε το Μνημόνιο.  Οι επιθέσεις εναντίον-του έχουν τη ρίζα-τους στην διαχρονικη πια κινητοποίηση των εθνικιστων για να φιμώσουν κάθε άλλη άποψη, κάθε διεθνιστικη έκφραση στην Κύπρο και την Ελλάδα.

Οι συναυλίες του Νταλάρα για την Κύπρο τον είχαν καθιερώσει σαν ένα απο τους μπροστάρηδες του «αριστερου» εθνικισμου, μαζι με τον Θεωδοράκη και τον Σαββόπουλο.  Οι εθνικιστες τον χρησιμοποίησαν κατα κόρον σαν συμπλήρωμα της δικης-τους εκστρατείας φίμωσης, σαν φύλλο συκης στην ακροδεξια ιδεολογία-τους.  Η ελληνικη αριστερα δεν μπόρεσε να αρθρώσει ένα διεθνιστικο λόγο γιατι παρέμενε προσκολλημένη σε ένα παρελθον όπου η «εθνικη κυριαρχία» σήμαινε αντιπαράθεση με την υποταγη της δεξιας στους Αμερικανους, ένα παρελθον που έβλεπε τη φιλία με την Τουρκία σαν νατοϊκη συνθηματολόγηση.  Σήμερα αυτη η νοοτροπία κινδυνεύει να βρυκολακιάσει, με την αντίθεση στο Μνημόνιο να παίρνει εθνικο χαρακτήρα και να γίνεται θέμα και πάλι «εθνικης κυριαρχίας».

Οι δηλώσεις του Νταλάρα δεν ήταν ούτε ιδιαίτερα διεθνιστικες ούτε ιδιαίτερα φιλοτουρκικες.  Αυτο που φαίνεται να πείραξε τους εθνικιστες είναι μερικες αυτονόητες φράσεις που, αν δεν ήταν ο Νταλάρας που τις έλεγε, δεν θα προκαλούσαν καμμια αντίδραση.  Φαίνεται λοιπον να είπε
...χιλιάδες χρόνια ζούμε μαζί, Αν πετάξουμε λίγο πιο υψηλά δεν θα δούμε τις γραμμές στο χάρτη. Οι χάρτες τυπώνονται και τα σύνορα τα καθορίζουν οι μαθηματικοί και οι τοπογράφοι. Ο Θεός δεν έχει τυπογραφείο.

ή    Στην Κύπρο υπάρχουν προβλήματα και αυτά προέρχονται από 3 πηγές. Την Τουρκία, την Αγγλία και την Ελλάδα. Αυτές οι χώρες υφαίνουν τέτοιο κόμπο που το θέμα οδηγείται σε αδιέξοδο. Όμως στο νησί ζουν άνθρωποι που θέλουν να φύγουν οι στρατιώτες και να ζήσουν όλοι ειρηνικά.

ή    [για τον πόνο στην Κύπρο φταίνε] οι εθνικιστές και όσοι έχουν φανατισμό με τη θρησκεία.

ή    όλα είναι έτοιμα για τη λύση στην Κύπρο. Η Ελλάδα αποσύρθηκε. Η Τουρκία όμως δεν κάνει τίποτα. Στη μέση υπάρχει η Αγγλία και βάζει φιτιλιές στη μέση και ξεσηκώνει τους πάντες.

Η αντίδραση των εθνικιστων προέρχεται γιατι αισθάνονται να τους προδώνει ένας απο τους «ανθρώπους του πνεύματος» που είχαν στο οπλοστάσιό-τους για να χρησιμοποιουν. 

Χαρακτηριστικα, σε ένα απο τους ιστότοπους που επιτίθενται κατα του Νταλάρα βρίσκουμε:
Ειλικρινά ο μεγάλος ερμηνευτής Γιώργος Νταλάρας με κάνει να πιστεύω πως είναι δύο ξεχωριστοί άνθρωποι: Ο ένας που τραγουδάει για τα ιερά και όσια του ελληνισμού (τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; "να τανε το ΄21", "η μάνα του Αλέξανδρου", "συγνώμη για την άμυνα", "ανασήκωσε την πλάτη σου πενταδάκτυλε μου", "μικρή πατρίδα" κτλ) και ένας που αντιγράφει τον Πάγκαλο σε αμετροέπεια και ύφος. Υπάρχουν κάποιοι άλλοι που λένε ότι κάνει το κάνει για τα λεφτά και μόνο. Δεν είναι διπρόσωπος και υποκριτής. Απλά φιλοχρήματος. Δεν ξέρω ποιό από τα δύο είναι χειρότερο... )

Θα μπορούσε κανεις να πει κανεις ότι ο Νταλάρας θερίζει ότι έσπειρε.  Θα ήταν όμως κοντόφθαλμο και τραγικο.  Χωρις αυταπάτες ότι ο Νταλάρας έχει ξαφνικα μετατραπει σε ορκισμένο διεθνιστη, πρέπει να αναγνωρίσουμε την αθλιότητα της επίθεσης που του γίνεται και να βρούμε τις δυνάμεις να αντισταθούμε σ’ αυτη τη συνεχιζόμενη προσπάθεια φίμωσης απο τους εθνικιστες.  Είναι ειρωνικο αν πράγματι ανάμεσα στους προπηλακιστες του Νταλάρα υπάρχουν και αναρχικοι: μια απο τις κατηγορίες που εκτοξεύονται για να δείξουν την προδοσία-του είναι η φράση που φέρεται να είπε, ότι «το Αιγαίο ανήκει στα Ψάρια-του», γνωστο αναρχικο σύνθημα στις προηγούμενες δεκαετίες...

Τ.