Praxis: Για τη σύνοδο κορυφής

 http://wwwpraxisred.blogspot.com/2012/06/blog-post_4591.html

 

Σχόλιο Praxis: παρά τα επικοινωνιακά πανηγύρια που ήδη ξεκίνησαν για την "ήττα" της Μέρκελ και την "πραγματική διαπραγμάτευση" που έκαναν η Ιταλία και η Ισπανία,  η πραγματικότητα της "τραπεζικής ενοποιήσης" σημαίνει τελεσίδικα μνημόνια χωρίς τέλος για τις εργατικές τάξεις της ευρώπης. Αντιγράφουμε:

Οι "πόρτες" των EFSF και ESM δεν θα είναι ανοιχτές για όλους αλλά μόνο για χώρες που δεν έχουν λάβει "πακέτο" στήριξης από την Ε.Ε. και που συμμορφώνονται με τους κανόνες της Ε.Ε. Η χρήση των κεφαλαίων θα γίνεται κατόπιν υπογραφής ενός Μνημονίου Κατανόησης.

"Δίνουμε τη δυνατότητα σε χώρες που συμμορφώνονται να κάνουν χρήση των εργαλείων χρηματοπιστωτικής σταθερότητας ούτως ώστε να καθησυχάσουμε τις αγορές και να επαναφέρουμε μερική σταθερότητα γύρω από τα ομόλογα των κρατών-μελών μας", είπε ο Rompuy μετά το τέλος των πολύωρων διαπραγματεύσεων.

 http://www.capital.gr/News.asp?id=1544542

 Το τι σημαίνει "χώρες που συμμορφώνονται" και "μνημόνιο κατανόησης" το ζήσαμε τα τελευταία χρόνια και θα το ζήσουμε ακόμα περισσότερο στο άμεσο μέλλον.  Πέρα όμως απο αυτό κάθε βήμα ενοποιήσης (τραπεζικής, δημοσιονομικής , πολιτικής) θα αξιοποιείται και "μέσα" και "έξω" για την σφαγή των εργατικών δικαιωμάτων. Η συμφωνία της συνόδου, όποια μορφή και αν πάρει δεν θα είναι ελπίδα αλλά κύρηξη νέου γύρου ταξικού πολέμου ενάντια στους εργαζόμενους.

 

Πηγή:www.capital.gr

ΕΕ: Απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τα ταμεία στήριξης




 

Οι ηγέτες της ευρωζώνης συμφώνησαν σήμερα να αναλάβουν επείγουσα δράση για να μειώσουν τα αυξανόμενα κόστη δανεισμού της Ιταλίας και της Ισπανίας και για να δημιουργήσουν ως το τέλος της φετινής χρονιάς ένα ενιαίο εποπτικό σώμα για τις τράπεζες της ευρωζώνης, πρώτο βήμα προς μια ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση.

Ανταποκρινόμενη στα αιτήματα των ηγετών της Ισπανίας και της Ιταλίας, μια μεταμεσονύκτια σύνοδος κορυφής των 17 χωρών της ευρωζώνης συμφώνησε ότι τα ταμεία στήριξης της ζώνης του ευρώ θα μπορούν να χρησιμοποιούνται για τη σταθεροποίηση των αγορών ομολόγων χωρίς να εξαναγκάζονται οι χώρες που συμμορφώνονται προς τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ να υιοθετούν επιπλέον μέτρα λιτότητας ή οικονομικές μεταρρυθμίσεις.

Έπειτα από ώρες συζήτησης, συμφώνησαν επίσης ότι το μελλοντικό μόνιμο ταμείο στήριξης της ευρωζώνης, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, θα μπορεί να δανείζει απ' ευθείας τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίησή τους χωρίς να αυξάνεται το δημοσιονομικό έλλειμμα μιας χώρας.

Από την πλευρά του, ο πρωθπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι δήλωσε πως είναι "ικανοποιημένος" από τη συμφωνία που συνήφθη στη διάρκεια της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής των Βρυξελλών, την οποία χαρακτήρισε "πολύ σημαντική για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ζώνης του ευρώ".

Οι ηγέτες της ευρωζώνης συμφώνησαν τη νύκτα της Πέμπτης προς την Παρασκευή να ενισχύσουν την οικονομική και νομισματική ένωσή τους, ανακοίνωσε ο πρόεδρος της ΕΕ Χέρμαν Βαν Ρόμπαϊ, σύμφωνα με έκθεση στην οποία πρότεινε μια "αληθινή οικονομική και νομισματική ένωση" σε ορίζοντα 10 ετών, η οποία θα βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες: τραπεζική ένωση, δημοσιονομική ένωση, οικονομική ένωση και πολιτική ένωση.

Παράλληλα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν σε άμεσα μέτρα για την ανάπτυξη συνολικού ύψους 120 δισ. ευρώ.

Σήμερα, το πρωί η ισοτιμία του ευρώ σημείωσε σαφή άνοδο στο Τόκιο αμέσως μετά τις ανακοινώσεις στης Ευρωζώνης.

 Πηγή: banksnews

Τι σημαίνει η απόφαση της Συνόδου Κορυφής για την Ελλάδα

Πηγή:www.capital.gr

Του Γιάννη Αγγέλη

Η ανακοίνωση της συμφωνίας για απ΄ ευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από το EFSF/ESM στην Σύνοδο Κορυφής σήμερα τα ξημερώματα, έχει προκαλέσει συγκρατημένη αισιοδοξία για μελλοντική επέκταση του “μέτρου” και στις χώρες, που όπως η Ελλάδα, βρίσκονται ήδη σε “πρόγραμμα στήριξης”.

Στο περιθώριο των συζητήσεων που γίνονται και σήμερα στην Σύνοδο Κορυφής η αρχική ανεπίσημη “διευκρίνιση” που δόθηκε είναι ότι οι χώρες αυτές δεν περιλαμβάνονται στην αλλαγή αυτή.

Παρ΄ όλα αυτά στελέχη της Κομισιόν που ρωτήθηκαν σχετικά παρατήρησαν ότι ήδη στην απόφαση γίνεται αναφορά στην περίπτωση της Ιρλανδίας με τρόπο που να αφήνει ανοικτό αυτό το ενδεχόμενο στο μέλλον.

Άλλωστε, όπως υποστηρίζουν, η συνήθης πρακτική είναι να γενικεύονται υπό προϋποθέσεις οι ρυθμίσεις σε όλα τα μέλη της Ε.Ε.

Οι προϋποθέσεις αυτές είναι η αυστηρή τήρηση του συμφώνου, γεγονός που για τις χώρες που είναι σε πρόγραμμα ισοδυναμεί με την εφαρμογή των μνημονίων...

Σε κάθε περίπτωση είναι αρκετά νωρίς για να μιλήσει κανείς με βεβαιότητα για το πως θα μπορούσε να επηρεάσει και την Ελλάδα η χθεσινή απόφαση, αλλά αν αυτό γίνει θα αφορά το κομμάτι των 48 δισ. ευρώ του δανείου που αφορά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Με απλά μαθηματικά αυτό σημαίνει ότι –αν η απόφαση έχει γενικευμένη εφαρμογή– το κρατικό χρέος θα μπορούσε να μειωθεί αντίστοιχα από 280 δισ. ευρώ (31/3/2012) σε 230 δισ. ευρώ, εφόσον το κομμάτι του δανείου που αφορά την ανακεφαλαιοποίηση δεν θα επιβαρύνει το δημόσιο χρέος.

Από το σημείο αυτό βέβαια αρχίζουν πολλά ερωτήματα που περιμένουν απαντήσεις μετά από την χθεσινή απόφαση, όπως για παράδειγμα, το τι θα παίρνει το EFSF/ESM εις αντάλλαγμα από τις τράπεζες (μετοχές, μετατρέψιμα ομόλογα, κ.λ.π.) και με τι όρους θα γίνεται η ανακεφαλαιοποίηση, κάτι που ακόμα και με το εν ισχύ δάνειο δεν έχει ξεκαθαριστεί ούτε και στην Ελλάδα που βρίσκεται σε “πρόγραμμα” . Το ίδιο ισχύει και για την Ιρλανδία για την οποία το πρόβλημα του τραπεζικού συστήματος ήταν ο βασικός λόγος προσφυγής στο EFSF.

Για την Κύπρο πάντως η εξέλιξη της χθεσινής συμφωνίας είναι εξαιρετικά σημαντική γιατί η ένταξή της σε πρόγραμμα χρηματοδότησης εφόσον συναρτηθεί με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και όχι με την βιωσιμότητα του κρατικού χρέους της, μπορεί να διεκδικήσει όρους χρηματοδότησης ανάλογους με εκείνους της Ισπανίας και της Ιταλίας...

Σε κάθε περίπτωση πάντως ακόμα και για την Ελλάδα η χθεσινή απόφαση δημιουργεί ένα βελτιωμένο περιβάλλον προσδοκιών για τις ισχύουσες ρυθμίσεις, όσο αφορά τόσο το κομμάτι ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, όσο και για το πως αυτό μπορεί να επηρεάσει την ταχύτερη προσέγγιση του στόχου βιωσιμότητας του κρατικού χρέους.

Το ξεκαθάρισμα όμως των όρων αυτών μένει να γίνει μέχρι τις 9 Ιουλίου από την EWG και το Eurogroup. Μέχρι τότε οι αγορές θα πρέπει να περιμένουν για να φανεί το κατά πόσο η σημερινή απόφαση στην Σύνοδο Κορυφής αφορά μόνο τις χώρες που είναι εκτός προγράμματος ή μετά την Ισπανία “αγκαλιάζει” επίσης τις Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία και πόσο... 

Πηγή:www.capital.gr

Δημόσια συζήτηση στη Λεμεσό για την διάχυση της κρίσης των τραπεζών στην οικονομία

Ανοικτή Συζήτηση:

Η διάχυση της κρίσης των τραπεζών στην οικονομία, η Διαπλοκή και τα δικαιώματα τα Πολιτών

Τετάρτη, 4 Ιουλίου 2012, Ωρα: 7: 30

Πέτρος Κοσμα:  Διαστασεις της οικονομικης κρισης στην Ευρωπη και ο ρολος των τραπεζων.
Αντρεας Παναγιωτου:  Η κριση των Τραπεζων και η Διαπλοκη στην Κυπρο
Νικος Τριμικλινιωτης: Η ανάγκη λογοδοσίας των τραπεζών και των τραπεζιτών

Λεμεσός, Apollo Garden Cafe

(tel 25362890) Ιφιγένειας 14 (δρόμος βιβλιοθήκης ΤΕΠΑΚ και IL POSTO με κατεύθυνση νότια προς θάλασσα)

Η Αντίσταση στην Άνοδο της Ακροδεξιάς και του Φασισμού

Το Κυπριακό Ινστιτούτο Κριτικής Κοινωνικής Έρευνας και Διαλόγου σας προσκαλεί σε συζήτηση με θέμα:

“Η Αντίσταση στην Άνοδο της Ακροδεξιάς και του Φασισμού”

Εισηγήσεις -Ομιλητές:

Γιώργος Τσιάκαλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Κώστας Δουζίνας Καθηγητής Πανεπιστημίου Birckbeck

Νίκος Τριμικλινιώτης Αν. Καθηγητής Πανεπιστημίου Λευκωσίας

Αντώνης Σκορδίλης, Δημοσιογράφος  

Τρίτη, 3 Ιουλίου 2012, 7.00μμ Αίθουσα Ειρήνη οδός Λήδρας

 

ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΤΣΟΚΚΟΣ - συμμετοχή και μεταναστών εργαζομένων

Από τα χαράματα σήμερα, ξεκίνησαν απεργιακές κινητοποιήσεις και στα 18 ξενοδοχεία της εταιρείας ΤΣΟΚΚΟΣ σε Πρωταρά και Αγία Νάπα. Αιτία, οι αυθαίρετες μειώσεις μισθών και ωφελημάτων. Η συμμετοχή των εργαζομένων, να σημειωθεί ότι μεγάλος αριθμός είναι μετανάστες, είναι καθολική! Παρά τις απειλές της εργοδοσίας, οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να σταθούν μέχρι τέλους και να μην επιτρέψουν να περάσουν οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες.

http://paratiritirioergasias.blogspot.com/2012/06/blog-post_27.html 

Αθανάσιος Ορφανίδης- apocalypse now

Σε κάποια από τις ομιλίες του ο Σταύρος Τομπάζος ανέφερε το σχόλιο ενός από τους ισχυρούς παράγοντες της αμερικανικής οικονομίας. Μετά την εκδήλωση της τελευταίας οικονομικής κρίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2008 ο κ Αλαν Γκρίσπαν δήλωσε πως το ενδεχόμενο μιας τέτοιας κρίσης δεν συνάδει με το μοντέλο βάσει του οποίου ερμηνεύει τον κόσμο και ακόμη και τώρα δυσκολεύεται να πιστέψει ότι αυτή η κρίση συμβαίνει μπροστά στα μάτια του. Η δήλωση χρησιμοποιείται για να δείξει πόσο λίγο κατάλαβαν οι θεωρητικοί του νεοφιλελευθερισμού τι τους συνέβηκε. Η ανοιχτή επιστολή του Αθανάσιου Ορφανίδη προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι ένα εντυπωσιακό ντοκουμέντο που αποκαλύπτει κάτι ανάλογο για την κρίση του τραπεζικού συστήματος στη χώρα μας.

Αθανάσιος Ορφανίδης- apocalypse now

Κωστής Αχνιώτης

Την ίδια ώρα που οι κυπριακές τράπεζες προσπαθούν να καταφέρουν την ανακεφαλαιοποίηση τους ( η Λαική φόρτωσε ήδη την ευθύνη της στις πλάτες του κύπριου φορολογούμενου αυξάνοντας το δημόσιο χρέος περίπου κατά 10% ) ο Αθανάσιος Ορφανίδης αναφέρεται σε… επικοινωνιακό πόλεμο της κυβέρνησης και του ΑΚΕΛ εναντίον των τραπεζών. Επειδή το θέμα μου είναι η συγκεκριμένη επιστολή - φωτιά τάχα μου κατά το Σίγμα, δεν θα αναφερθώ σε κριτικές που μπορεί να γίνουν για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση επιχειρεί να σώσει την Λαϊκή. Τελικά ο ίδιος δεν έχει να πει τίποτε για την επενδυτική πολιτική των τραπεζών στα ελληνικά ομόλογα και σε επισφαλή δάνεια σε διάφορες χώρες , δεν έχει να πει τίποτα για τον τρόπο που τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Λαϊκής δάνειζαν τον εαυτό τους, δεν έχει να πει τίποτε για τα ψηλά επιτόκια με τα οποία το τραπεζικό ολιγοπώλιο με την σύμπραξη του πολιτικού συστήματος επιβάρυναν δεκαετίες τώρα τα κυπριακά νοικοκυριά, τίποτε για την αντιαναπτυξιακή πολιτική των τραπεζών. Αντ’ αυτού ο τέως διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας θεωρεί ότι ο Δημήτρης Χριστόφιας δυσφημεί τον τραπεζικό τομέα «ο οποίος μέχρι και τον Απρίλιο, όταν αποχώρησε από την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου, ήταν σε στέρεα βάση». Μέχρι τον Απρίλιο όλα καλά στις τράπεζες ισχυρίζεται ο άνθρωπος. Τα κακά επομένως άρχισαν τον Μάιο μετά την αποχώρηση του όπως είμαστε υποχρεωμένοι να συμπεράνουμε.

Είναι δυνατόν να ψεύδεται κανείς τόσο ασύστολα ενώ έχει ήδη συλληφθεί επ’ αυτοφώρω την ώρα του εγκλήματος μπορεί να διερωτηθεί κάποιος. Διαβάζοντας όμως παρακάτω γίνεται ξεκάθαρο ότι ο άνθρωπος δεν λέει ψέματα. Απλά έτσι, με αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο προσέλαβε την πραγματικότητα, ακριβώς κατ’ αντιστοιχία με τον αμερικανό συνάδελφο του στον οποίο αναφερθήκαμε στην προμετωπίδα.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους λίγο μετά την αντικατάσταση του από τη θέση του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας ο κ Ορφανίδης δήλωσε ανάμεσα σε άλλα ότι για τις δυσκολίες του τραπεζικού συστήματος ο ίδιος δεν έχει ευθύνη αλλά φταίνε οι πολιτικοί της Ευρώπης που αποφάσισαν το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Θεώρησα εκείνη τη στιγμή ότι επρόκειτο για μια κουβέντα της στιγμής και καθώς τα ΜΜΕ δεν της έδωσαν συνέχεια κατέγραψα τα λεχθέντα ως έπεα πτερόεντα. Τελικά έχω την εντύπωση ότι τα ΜΜΕ απλώς τον προστάτεψαν. Ο ίδιος είναι απόλυτα αποκαλυπτικός στην επιστολή του. Σε αυτήν όμως περισσότερο από τους άλλους ευρωπαίους ηγέτες φταίει ο Δημήτρης Χριστόφιας.

«Θα συμφωνήσω μόνο σε ένα σημείο μαζί με εσάς κ. Δημήτρη Χριστόφια, με το ΑΚΕΛ και τους ανθρώπους σας.  Προσωπικές ευθύνες για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Λαϊκή Τράπεζα υπάρχουν. Εσείς κ. Δημήτρη Χριστόφια, με την απόφαση σας στις 26 Οκτωβρίου 2011 – για το κούρεμα του ελληνικού χρέους, το γνωστό PSI – καταλήξατε να δημιουργήσετε  ζημιά ύψους περίπου 2,5 δις ευρώ για τη Λαϊκή και συνολικά πέραν από 4 δις ευρώ για το κυπριακό τραπεζικό σύστημα.  H Λαϊκή τράπεζα δεν θα χρειαζόταν κεφάλαια εάν εσείς δεν συμφωνούσατε με την ευρωπαϊκή απόφαση του Οκτωβρίου και τη ζημιά που αυτή συνεπαγόταν κ. Δημήτρη Χριστόφια. Το ελάχιστο που θα ανέμενα από τον Πρόεδρο μετά από μια τέτοια απόφαση με τόσο τεράστιες επιπτώσεις για το τραπεζικό σύστημα και την οικονομία ήταν να εξηγήσει στον λαό του τι υποστήριξε στις συναντήσεις κορυφής, γιατί το υποστήριξε και πως τελικώς τοποθετήθηκε». Εδώ είναι και η οικονομική και η πολιτική σκέψη του Α Ορφανίδη. Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη προσοχή στις επενδύσεις στα ελληνικά ομόλογα γιατί δεν έβλεπε καν την πιθανότητα να απομειωθεί το ελληνικό χρέος. Είναι οι κακοί χειρισμοί των πολιτικών που προκάλεσαν το πρόβλημα. Θα ανέμενε κανένας βέβαια ότι μετά από αυτήν την σαφή καταγγελία, θα μας έδινε και καμιά ιδέα για το πώς η Ελλάδα θα πλήρωνε το ακούρευτο χρέος της. Δεν την δίνει. Γιατί; Οι έξυπνοι τραπεζίτες προσπαθώντας να μην οδηγήσουν άμεσα τουλάχιστον την Ελλάδα σε ανοιχτή χρεοκοπία απομείωσαν το χρέος φιλοδοξώντας να εισπράξουν το υπόλοιπο. Το οποίο υπόλοιπο εξακολουθεί επίσης να είναι δυσβάσταχτο και εξαθλιώνει τους Έλληνες και κρατά την οικονομία στη στασιμότητα. Ο κ Ορφανίδης επιμένει ακόμα και τώρα ότι η Ελλάδα έπρεπε να χρωστά ολόκληρο το ποσό το οποίο φυσικά ήταν υπερδιογκωμένο από τα ψηλά επιτόκια.

Στο πολιτικό τώρα επίπεδο ο κ Ορφανίδης κρίνει ότι ο Πρόεδρος έπρεπε όχι μόνο να αρνηθεί το κούρεμα αλλά να βάλει και βέτο αν δεν αποζημιώνονταν οι κυπριακές τράπεζες. Έχει δηλαδή εκτός των άλλων και πλήρη κατανόηση των συσχετισμών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Εννοείται ότι και η Ελλάδα έπρεπε να φανεί εξ ίσου τολμηρή και να στηρίξει την Κύπρο. Είτε θα έλεγε στους άδικους ηγέτες της Ε.Ε προχωρείτε σε επιδότηση των κυπριακών τραπεζών είτε αλλόμονο σας δεν θα δεχτώ να μου μειώσετε το χρέος μου. Είναι κρίμα που οι «πατάτες οι αντιναχτές» δεν ασχολούνται με αυτό το τόσο ενδιαφέρον ζήτημα. Τώρα γιατί να επιδοτηθούν οι κυπριακές κι όχι για παράδειγμα οι γαλλικές ή οι γερμανικές. Μα διότι από υπερβολική εξυπνάδα οι κυπριακές εκτέθηκαν πιο πολύ. Οι άλλες ξεφόρτωσαν πάνω τους.

Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι ο κύριος Ορφανίδης ζητά μια διερευνητική επιτροπή αντικειμενική η οποία βέβαια να καταδικάσει τον πρόεδρο για τις αλόγιστες επενδύσεις των τραπεζών όπως η μονομερής του κ Πολυβίου που τον καταδίκασε γιατί έκαναν έκρηξη τα πυρομαχικά στο Μαρί.

ΥΓ 1. Θα αναμένουμε στοιχεία για τις καταγγελίες Ορφανίδη για διαπλοκή Λαϊκής και Χριστόφια.

ΥΓ 2. Ενώ στο εξωτερικό ένα πλήθος οικονομολόγων ασχολείται με την καταστροφική πολιτική του τραπεζικού συστήματος στην Κύπρο συμβαίνει το αντίθετο,. επιβεβαιώνεται δηλαδή η ανεξαρτησία των Κυπρίων επιστημόνων.

Σκαπούλα, 29/6/2012 - Αντιμιλιταριστική συναυλία & πάρτυ / Antimilitarist concert & party

 

 

29 June at 18:00 until 30 June at 12:00 in UTC+03

 

Τάφρος Κωστάντζα / Costantza Bastion

παίζουν οι:
εν ψυχρώ
άγνωστοι
black mermaid
catalysed
πνευμόνια της κολάσεως
αδιόρθωτο λάθος
Ο “αμυντικός” κυπριακός στρατός διεξάγει έναν καθημερινό, επιθετικό πόλεμο ενάντια στη ζωή και τη συνείδησή μας. Ο αντιμιλιταρισμός είναι θέμα του να αρνείσαι να ζεις με διαταγές, ειδικά σήμερα που κάθε πλευρά της καθημερινής ζωής, κάθε όψη της πόλης αρχίζει σιγά σιγά να μοιάζει όλο και περισσότερο με ένα απέραντο, μουντό στρατόπεδο…
dj από τις 18:00
punk, hc, ska, hiphop
+ θα υπάρχει συλλογική κουζίνα, ποτά, έντυπο υλικό, βιβλιοπωλείο
συναυλία 19:30
είσοδος ελεύθερη – no sponsors
σαμποτάζ στη
χακί υποταγή
μαθητική ομάδα σκαπούλα - http://skapoula.espivblogs.net/
————————————
live acts by:
en psychro (in cold blood)
agnostoi (unknown)
black mermaid
catalysed
pnevmonia tis kolaseos (lungs of hell)
adiorthoto lathos (incorrigible mistake)
The “defensive” cypriot army is carrying out a daily, offensive war against our life and conscience. Antimilitarism is part of refusing to live by orders, especially today, where every aspect of everyday life, every part of the city has begun to look all the more like an endless, dull barracks…
dj from 18:00 onwards
punk, hc, ska, hiphop
+ collective kitchen, drinks, printed material, bookshop
concert 19:30
free entrance – no sponsors
sabotage khaki subordination!
skapoula student group - http://skapoula.espivblogs.net/

Νεολαία ενάντια στον εθνικισμό - 5ο αντιφασιστικό φεστιβάλ, 28/6, ώρα 6 μέχρι τα μεσάνυχτα

Παρακολουθούμε όλοι την έξαρση του φασισμού μετά τις εκλογές στην Ελλάδα. Η Χρυσή Αυγή με το που πήρε 21 έδρες στο ελληνικό κοινοβούλιο έχει εξαπολύσει μια απίστευτη επίθεση σε όλους, μετανάστες, αριστερούς, εργαζόμενους δείχνοντας το πραγματικό τηςπρόσωπο.Από την μέρα των ελληνικών εκλογών το ΕΛΑΜ ταυτίστηκε πλέον και επίσημα με την Χρυσή Αυγή. Οι ΕΛΑΜίτες βγήκαν και πανηγύρισαν για τα αποτελέσματα με σημαίες, σβάστικες και μαιάνδρους στην Μακαρίου και μιμούμενοι τους ομοϊδεάτες τους Χρυσαυγήτες, τρομοκρατούσαν απομονωμένους και ταλαίπωρους μετανάστες που τύχαινε να είναι στο δρόμο τους.
Συμμερίζονται πλήρως την δολοφονική δράση της φασιστικής συμμορίας Χρυσής Αυγής, στηρίζοντας τα εγκλήματα του Χίτλερ, μέχρι και τον ξυλοδαρμό της Κανέλλη, βουλευτή του ΚΚΕ και την επίθεση στη Δούρου, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Από το 2010 και μετά έχουμε καθαρές επιθέσεις από το ΕΛΑΜ. Επιτέθηκαν σε Νιγηριανό φοιτητή στις 20 Ιουλίου του 2010, επιτέθηκαν σε ελληνοκύπριους αντιρατσιστές και μετανάστες, μαχαίρωσαν έναν τουρκοκύπριο στο φεστιβάλ Rainbow το Νοέμβρη του 2010, χτυπούν κύπριους που μοιάζουν με μετανάστες έξω από το οίκημα του ΑΠΟΕΛ τον Νοέμβρη του 2010 και τον λαχειοπώλη της Λήδρας τον Μάρτη του 2011. Τις τελευταίες μέρες καταγράφηκαν επιθέσεις κατά ενός Αιγυπτίου και Βούλγαρων μεταναστών, στην περιοχή της Λάρνακας οι οποίες από τον τρόπο που έχουν οργανωθεί φωτογραφίζουν την δράση της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα και τις υπόλοιπες επιθέσεις που έχει κάνει το ΕΛΑΜ στην Κύπρο.

Όσο χειροτερεύει η κρίση τόσο και οι φασίστες/εθνικιστές θα βρίσκουν δικαιολογίες για να προπαγανδίζουν το μίσος τους. Χρησιμοποιούν προβλήματα που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και η παγκόσμια οικονομική κρίση του κεφαλαίου δημιουργούν, όπως η ανεργία, η μετανάστευση, η φτώχεια, και προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι για όλα φταίνε οι μετανάστες.
Χρησιμοποιούν τις ίδιες φασιστικές – ναζιστικές μεθόδους που χρησιμοποιούσε ο Χίτλερ μιλώντας για τους εβραίους.

Τα ΜΜΕ προσπαθούν να “κρατήσουν ισορροπίες” καλώντας στα πάνελ τους το ΕΛΑΜ σαν να αποτελεί απλά μια άλλη άποψη, δίνοντας όμως έτσι βήμα να διαδώσουν το δηλητήριο τους.
Την ίδια στιγμή τους καλούν στα ίδια πάνελ μαζί με “προοδευτικούς πολιτικούς” από την ΕΔΕΚ, ακόμη και από το ΕΥΡΩΚΟ! Κόμματα που την προηγούμενη περίοδο, συμμετείχαν στο ρατσιστικό παραλήρημα για τους δήθεν “λαθρομετανάστες” για να κερδίσουν ψήφους ρίχνοντας με αυτόν τον τρόπο τον κόσμο στην αγκαλιά του ΕΛΑΜ!.

Η προπαγάνδα και η χειραγώγηση από τα δεξιά νεοφιλελεύθερα κόμματα συνοδεύεται με την παράλληλη επίθεση στα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων, στα επιδόματα, στους μισθούς, χαμηλώνοντας έτσι το βιοτικό μας επίπεδο και δημιουργώντας ακόμη πιο ευνοϊκές συνθήκες ώστε τα ριψοκίνδυνα μηνύματα που χρησιμοποιούν για να πάρουν την εξουσία, εύκολα να μπορούν να μετατραπούν σε ρατσιστικές και εθνικιστικές μέγαιρες κτυπώντας τους εργαζομένους ξένους και ντόπιους και όλες τις προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις.

Ο φασισμός και ο εθνικισμός έχει πλήξει το νησί μας ανεπανόρθωτα και τα αποτελέσματά τα βλέπουμε καθημερινά, αφού έφερε τον πόλεμο και την κατοχή.
Οι φασίστες δεν πρέπει να αναβιώσουν, η ανάπτυξη τους θα επιφέρει τραγικές συνέπειες στον τόπο μας για ακόμα μια φορά, όπως και σε όλη την Ευρώπη.

Κάθε χρόνο η Νεολαία Ενάντια στον Εθνικισμό οργανώνει ένα αντιφασιστικό φεστιβάλ όπου συγκεντρώνονται αντιφασιστικές δυνάμεις του τόπου προκειμένου όλοι μαζί να φωνάξουμε ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ.

Έτσι και φέτος, την Πέμπτη 28 του Ιούνη, από τις 6 το απόγευμα ως τις 12 το βράδυ οργανώνουμε το 5ο αντιφασιστικό φεστιβάλ και σας καλούμε να συμμετάσχετε.
οι ομάδες που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι:

Ανταρτες οργανωση κυπρου
Marksist Barikat
YKP – New Cyprus Party and YKP youth
ΕΡΑΣ – Επιτροπή για την Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση
KISA- Action for Equality, Support, Antiracism
Anakyklos Perivallontiki
ΝΕΔΑ – Νέα Διεθνιστική Αριστερά
Kurdish Cypriot Friendship Association
Arab Cultural Center
Συνασπισμός για την Συριακή Επανάσταση στην Κύπρο
Baraka – kultur merkezi
Strengthening Asylum in Cyprus

οι μουσικοί που θα παίξουν μέχρι στιγμής ειναι:
DJ Loco
DJ Arturo Spinart Crispino
DJ Mar Azul Cielo
Astrum
4A
Roni

******************
We have all witnessed the boom of fascism after the elections in Greece. Golden Dawn, who took 21 seats in the Greek Parliament has launched a massive – shameless attack on everyone, immigrants, leftists, workers showing its true face.

Since the day of the Greek elections ELAM is now officially identifying with Golden Dawn. ELAM members went out and celebrated the results of the elections with swastikas and meander flags in Makarios street, imitating the like-minded Golden Dawn members, terrorizing any isolated and wretched immigrant who happened to be in their way.
They fully embrace the murderous actions of the fascist gang Golden Dawn; from Hitler’s crimes, to even the assault from one of their members of Liana Kaneli, a Communist Party MP and the attack on Dourou, an MP of SYRIZA in Greece.

Since 2010 we have witnessed many attacks from ELAM. They attacked a Nigerian student on July 20, 2010, Greek Cypriot anti-racists and immigrants, and stabbed a Turkish Cypriot musician at Rainbow Festival in November 2010, they even attacked and injured Greek Cypriots that looked like immigrants (!) outside the APOEL fun club in November 2010 and the lottery ticket seller of Ledras Street on March 2011. The last week there have been reported attacks on Egyptian and Bulgarian immigrants in the area of Larnaca. The method and set up of the attacks photograph the action of Golden Dawn in Greece and other assaults done by ELAM in Cyprus.

As the crisis deepens, the fascists / nationalists will find more excuses to propagate their hatred. They use problems that the capitalist system and the global financial crisis of capital creates, such as unemployment, migration, poverty, and trying to convince people that its the immigrants to blame for everything. They use the same fascist – Nazi methods used by Hitler towards the Jews.
The media are trying to “keep a balance” by calling members of ELAM equally on panels like they are just another political opinion!

At the same time on these panels they call the so called “progressive politicians” of EDEK, even of the European Party – EUROKO who in the previous time participated in the racist frenzy against the alleged “illegal immigrants” to earn votes, but by doing that, they actually pushed people towards ELAM!
The propaganda and the manipulation of the neo-liberal right wing parties against the immigrants was accompanied by a simultaneous attack on the vested rights of employees in benefits and wages, lowering our standard of living. In that way they were creating more favorable conditions for the adoption from the people of the slogans that can be easily be converted into a racist and nationalistic frenzy, attacking foreign and local workers and all progressive and leftist forces.

Fascism and nationalism have hurt our island irreparably; its results are seen on a daily basis, as they brought the war and occupation.
The fascists must not revive, this development will result in tragic consequences in our country once again, as also throughout Europe.

Each year Youth Against Nationalism organize a festival bringing together anti-fascist forces of the island so that we can unite and cry FASCISM NO MORE.

This year, Thursday, June 28, from 6 pm till 12 at night, we will be organising the 5th anti – fascist festival and we invite you all to join us.

the organisations participating until now are:

Antartes
Marksist Barikat
YKP – New Cyprus Party and YKP youth
ERAS – Committee for a Radical Left Wing Coalition
KISA- Action for Equality, Support, Antiracism
Anakyklos Perivallontiki
NEDA – New Internationalist Left
Kurdish Cypriot Friendship Association
Arab Cultural Center

Coaltition for the Syrian Revolution in Cyprus

Baraka – kultur merkezi
Strengthening Asylum in Cyprus 

the musicians performing until now are:
DJ Loco
DJ Arturo Spinart Crispino
DJ Mar Azul Cielo
Astrum
4A
Roni

Αδάμος Ζαχαριάδης: Μερικά, πρώτα συμπεράσματα για τις ελληνικές εκλογές

Πριν αναφερθώ στα πρώτα – ίσως βιαστικά - συμπεράσματα που προκύπτουν από τις ελληνικές εκλογές θέλω να πω τα εξής: Δεν πίστευα ποτέ ότι με ένα τέτοιο ποσοστό κάποιος Αριστερός μπορεί να νιώσει απογοήτευση. Δεν πίστευα ποτέ ότι στο εκλογικό κέντρο του ΣΥΡΙΖΑ θα αγωνιούσαμε όχι για το αν θα καταφέρουμε να μπούμε στην Βουλή αλλά αν θα καταφέρουμε να σχηματίσουμε κυβέρνηση.

Πάμε τώρα και στα συμπεράσματα τα οποία χωρίζω με βάση τον παραδοσιακό άξονα Δεξιά – Αριστερά:

Η «ηλικιωμένη» Δεξιά και οι Έλληνες νέο-ναζιστές

Η Δεξιά είναι βαθιά ριζωμένη στην ελληνική κοινωνία. Αν προσθέσει κανείς τις ψήφους όλων των δεξιών κομματικών σχηματισμών (εξαιρώ την Χρυσή Αυγή και θα εξηγήσω τον λόγο πιο κάτω) αθροίζει γύρω στο 40%. Οι μετρήσεις δείχνουν ότι στην πλειοψηφία τους οι ψηφοφόροι της Δεξιάς ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα +55 ενώ στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι αυτό που ονομάζουμε «φρόνιμοι» πολίτες που είτε δεν επιθυμούν μεγάλα ρίσκα είτε αποδείχθηκαν πιο ευάλωτοι στο κλίμα φόβου που καλλιεργήθηκε τις τελευταίες μέρες της προεκλογικής εκστρατείας.

Το 7% της Χρυσής Αυγής είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο». Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επικαλεστεί πλέον την άγνοια. Είναι ψήφος συνειδητή και αυτό είναι πολύ ανησυχητικό. Οι μετρήσεις, μάλιστα, έδειξαν ότι η συσπείρωση της νεοναζιστικής συμμορίας αυξήθηκε μετά το περιστατικό του ξυλοδαρμού της Λιάνας Κανέλλη από τον Κασιδιάρη. Έτσι, αποδεικνύεται ότι η εκτίμηση περί στιγμιαίας ψήφου διαμαρτυρίας στην Χρυσή Αυγή δεν ήταν σωστή και ότι οι νέο-ναζιστές έχουν ισχυρά ερείσματα στο εκλογικό σώμα. Ήδη οι τραμπούκοι έκαναν τις πρώτες τους επιθέσεις (σε μετανάστες και στο εκλογικό περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά) δείχνοντας ότι τα πράγματα μόνο χειρότερα μπορούν να γίνουν.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι εδώ

Το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ διαλύεται. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι καθηλώθηκε στο 12%. Το ΠΑΣΟΚ έχασε περιφέρειες όπως η Κρήτη και ο Πειραιάς, οι οποίες θεωρούνταν προπύργια του κόμματος, ενώ πρωτοκλασάτα στελέχη όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, η Φώφη Γεννήματα και ο Μιχάλης Καρχιμάκης έμειναν εκτός Βουλής. Ενδεικτικό των απωλειών του ΠΑΣΟΚ είναι το γεγονός ότι σε κανένα από τα μεγάλα αστικά κέντρα δεν κατάφερε να καταγράψει πάνω από 11%, ενώ από τις εκλογές του 2009 έχασε συνολικά 2.2 εκατομμύρια ψηφοφόρους.

Το μέλλον ανήκει στην Αριστερά

Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας στράφηκε στην Αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε απέναντί του όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, το μιντιακό και οικονομικό κατεστημένο, τις παρεμβάσεις από εξωθεσμικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας. Άντεξε στις πιέσεις και αναδείχθηκε σε ηγεμονική δύναμη, έβαλε την δική του ατζέντα στην πρώτη θέση των συζητήσεων και πέτυχε άνοδο από το 4.6% στο 26.9%. Η άνοδος αυτή ερμηνεύεται ως ένα ισχυρό «όχι» στις πολιτικές των μνημονίων και παράλληλα ως ένα ισχυρό «ναι» στην κινηματική δράση αλλά και την ενωτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ προς όλες τις αριστερές δυνάμεις. Η επιλογή του εκλογικού σώματος να τοποθετήσει το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς στη δεύτερη θέση είναι τέλος και ένα ισχυρό μήνυμα. Ένα μήνυμα που λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η δύναμη της ελπίδας αλλά ακόμα δεν έχει κερδίσει την πλήρη εμπιστοσύνη των πολιτών. Τώρα θα δοκιμαστεί ακόμα σκληρότερα και καλείται να αποδείξει ότι είναι αντάξιος της εμπιστοσύνης που του έδειξε το εκλογικό σώμα.

Δύο–τρία συμπεράσματα ακόμη για την Αριστερά:

1. Οι ψήφοι του ΣΥΡΙΖΑ προέρχονται από τη μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών, των ανέργων, και των νέων. Στις ηλικίες 18-34 ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει ποσοστό 33%. Επίσης, είναι πλειοψηφία στα μεγάλα αστικά κέντρα. Στην Αττική, μάλιστα, η ψήφος είχε έντονα ταξικά χαρακτηριστικά. Ενδεικτικό είναι ότι στα πλούσια προάστια, όπως η Εκάλη, η Ν.Δ έφτασε το 70% με τον ΣΥΡΙΖΑ να συγκεντρώνει μόνο 6.5%. Την ίδια ώρα στις υποβαθμισμένες περιοχές της Αττικής όπως η Δραπετσώνα ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 39% με τη Ν.Δ να παίρνει μόλις 15%.
2. Ο κόσμος της Αριστεράς αποδοκίμασε έντονα εκείνες τις δυνάμεις που δεν αναγνωρίζουν την ανάγκη της ενότητας και επιμένουν στον ενδοαριστερό εμφύλιο. Το ΚΚΕ έχασε τέσσερις μονάδες της εκλογικής του δύναμης μένοντας με δώδεκα βουλευτές, ενώ η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά πήρε μόλις 0.3% αν και στις 6 Μαΐου είχε 1.2%. Αν αθροίσει κανείς το 4.5% του ΚΚΕ με το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ καταλαβαίνει πόσο μεγάλη ευκαιρία έχασε η ελληνική Αριστερά.
3. Κλείνοντας θα δανειστώ τον τίτλο ενός άρθρου του Γεράσιμου Κουζέλη στην Αυγή: «Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν και μετά νικάς»

Κείμενο δημοσιογραφικής διάσκεψης που έγινε στην Άγκυρα στις 11/6/2012 από αριστερές οργανώσεις και κόμματα της Τουρκίας σε συνεργασία με το Κόμμα Νέα Κύπρος

Η πιο κάτω ανακοίνωση συνοδεύεται με πρόσκληση για πραγματοποίηση συνεδρίου για την Κύπρο τον Οκτώβριο ή Νοέμβριο του 2012 στην Τουρκία.

ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΝΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΟΥΝ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ

Το κυπριακό πρόβλημα κρύβει μέσα του μια μακρά ιστορία συγκρούσεων. Η ζωή των Κυπρίων στην κοινή τους πατρίδα, δεν μπόρεσε να βρει ησυχία από αυτά που επιβάλλουν τα «μεγάλα» όνειρα των εθνικιστικών κύκλων, οι κλασικές ταξικές αντιφάσεις της καπιταλιστικής κοινωνίας και η γεωγραφική αιχμαλωσία που οι ιμπεριαλιστές θεωρούν σημαντική.

Στο χρονικό στάδιο που διανύουμε, οι Κύπριοι προσπαθούν να συνεχίσουν τη ζωή τους μέσα σε ένα χώρο στη μέση του οποίου περνούν συρματοπλέγματα, μέσα σε ένα χώρο στον οποίο χύθηκε αίμα και διαιρέθηκε, σε ένα χώρο όπου ο λαός και γενικά τα πάντα είναι χωρισμένα στα δύο.

Το 1974, ως αποτέλεσμα των γνωστών γεγονότων, η στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας και η κατοχή του βορείου τμήματος του νησιού, αποτέλεσαν την αιτία για μονιμοποίηση του αποτελέσματος της κατακτητικής πολιτικής που επέφερε η εισβολή.

Αποτέλεσμα αυτής της κατακτητικής πολιτικής είναι το γεγονός ότι η στρατιωτική και γραφειοκρατική ελίτ της Τουρκίας συνεχίζει επίμονα να εφαρμόζει τις πολιτικές αφομοίωσης και ενσωμάτωσης – που εφάρμοζε και το βαθύ κράτος της Τουρκίας – με στόχο να εκτουρκίσουν το βόρειο τμήμα της Κύπρου και να το μετατρέψουν σε ένα Μουσουλμανικό-Σουνιτικό κράτος. Η αντίληψη αυτή στα μέσα της δεκαετίας του ’50 αναφερόταν επίσημα ως ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ, ο κύριος στόχος τότε ήταν να επανακτήσουν ολόκληρο το νησί. Σήμερα όσον αφορά το βόρειο τμήμα της Κύπρου, προτάσσεται η πολιτική της ανάκτησης (irredentist) η οποία θα μπορούσε να αναφερθεί και ως «ανάκτηση των πατρογονικών εδαφών και εκτουρκισμός». Γι’ αυτό το λόγο, στο βόρειο τμήμα της Κύπρου έχει ιδρυθεί πρεσβεία η οποία λειτουργεί ως νομαρχία. Μέσω της πρεσβείας γίνεται άμεση και έμμεση παρέμβαση στις κοινωνικές πολιτικές και τον πολιτικό χώρο. Η διοίκηση του βόρειου τμήματος της Κύπρου ενεργεί ως ένα ατζέντης της Άγκυρας. Δεν μας φθάνει ο τουρκικός στρατός στην ηγεσία της «πολιτικής άμυνας», η οποία ανέλαβε την ευθύνη για τη δολοφονία του Κουτλού Ανταλί, καθημερινά με το δικό της ραδιοσταθμό και με διάφορες μορφές μεταδίδει στις μάζες εθνικιστικές και σοβινιστικές εκπομπές, στόλισε το βορρά της Κύπρου με τεράστιες τουρκικές σημαίες και χρησιμοποιείται ως παραβάν για παράνομες δραστηριότητες. Εκεί βρίσκονται στρατιωτικοί που διορίζονται από το Γενικό Επιτελείο Στρατού της Τουρκίας.

Η δε κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (Κ.Δ.Α.), παρόλο που φαίνεται να διαφοροποιείται από την κλασσική κρατική πολιτική και παρόλο που φαίνεται ότι τηρεί μια υποτυπώδη δημοκρατική στάση, εντούτοις αναζητεί τρόπους για συνέχιση της επικυριαρχίας και τυρρανίας της επί της Κύπρου.

Σήμερα οι άρχουσες τάξεις, με την υποστήριξη του Κ.Δ.Α., με τη δήλωση περί «νεοθωμανισμού» και με τις οπισθοδρομικές δογματικές υποδομές στο βόρειο μέρος της Κύπρου, συνεχίζουν να συντηρούν την αντίληψη της επεκτατικής πολιτικής. Από την άλλη, με τις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται από το Κ.Δ.Α., γίνεται μια προσπάθεια αφανισμού των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Το αποτέλεσμα της μετακίνησης του πληθυσμού ανάλογα με την πολιτική της ενσωμάτωσης και αφομοίωσης που εφαρμόζεται τα τελευταία 38 χρόνια και τις πολιτικές εκτουρκισμού και μετατροπής του βόρειου τμήματος της Κύπρου σε ένα Μουσουλμανικό – Σουνιτικό κράτος, ήταν να μειωθεί ο κυπριακός πληθυσμός στη βόρεια πλευρά του νησιού που ήταν γύρω στις 100 χιλιάδες, ενώ με τη μεταφορά των 400 χιλιάδων πληθυσμού από διάφορες περιοχές της Τουρκίας, μπλοκαρίστηκε η ελεύθερη βούληση των Κυπρίων. Η λογική αυτή, η οποία στόχευε στον αφανισμό των Κυπρίων από το βόρειο τμήμα του νησιού και στην προσπάθεια έτσι ώστε αυτός ο γεωγραφικός χώρος να μετατραπεί σε Νομό της Τουρκίας, κατέστη το πιο επικίνδυνο όπλο εναντίον των Κυπρίων. Στο σημείο που φθάσαμε, το βόρειο τμήμα του νησιού έρχεται αντιμέτωπο με τον κίνδυνο αφανισμού λόγω της επεκτατικής πολιτικής των κυβερνώντων της Τουρκικής Δημοκρατίας, που αντιμετωπίζει την Κύπρο ως φέουδο.

1. Μια πραγματική ειρήνη, θα έχει ως αποτέλεσμα οι Κύπριοι να επανακτήσουν την ελεύθερη βούληση τους. Οι Κύπριοι πρέπει να καθορίζουν οι ίδιοι το μέλλον τους. Μια κουτσουρεμένη λύση η οποία θα προκύψει από τις μεγάλες δυνάμεις, τον αγώνα για ηγεμονία και δύναμη καθώς και σχέσεις συμφερόντων, δεν εξασφαλίζει την πραγματική ειρήνη. Η ειρήνη και η συμβίωση στο νησί θα διασφαλιστεί μόνο μέσω των αγώνων που θα διεξάγουν οι Κύπριοι σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής στο πλαίσιο της ειρήνης, της δημοκρατίας και της αδελφοσύνης.
2. Στην Κύπρο υπάρχει ανάγκη για λύση το συντομότερο δυνατόν. Ο δρόμος γι’ αυτή τη λύση είναι μια ομόσπονδη Κύπρος, η οποία να στηρίζεται στη διζωνικότητα, στη δικοινοτικότητα και στην πολιτική ισότητα. Μια τέτοια εξέλιξη θα βοηθήσει στη διαδικασία επίλυσης του κυπριακού προβλήματος. Ωστόσο, δεν θα μπορέσει να επιτευχθεί αμέσως η μόνιμη ειρήνη στην περιοχή. Η ειρήνη στην Κύπρο, στην Μέση Ανατολή και στο Αιγαίο, θα επέλθει με τον κοινό αγώνα των λαών της περιοχής ενάντια στον ιμπεριαλισμό και κάθε είδους καταδυνάστευση. Εμείς, παλέψαμε, για μια τέτοια ειρήνη και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε.
3. Για την επίτευξη της λύσης πρέπει να αποστρατικοποιηθεί το σύνολο του νησιού. Μια τέτοια αποστρατικοποίηση πρέπει να περιλαμβάνει τις Βρετανικές Βάσεις και τις εγκαταστάσεις παρακολούθησης των Αμερικανών που βρίσκονται στο νησί.
4. Παράλληλα με την περιεκτική αποστρατικοποίηση, είναι σημαντικό να εφαρμοστούν και τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης τα οποία θα είναι υποβοηθητικά στη διαδικασία της λύσης.
5. Στο 49^ο άρθρο της Συνθήκης της Γενεύης σχετικά με την Προστασία των Πολιτών (αμάχων) σε Περίοδο Πολέμου, ημερομηνίας 12 Αυγούστου 1949, είχε απαγορευθεί η μεταφορά πληθυσμού στις περιοχές που ήταν υπό κατοχή, καθώς επίσης είχε απαγορευθεί και η αλλαγή της δημογραφικής δομής:

«απαγορεύεται η υποχρεωτική μεταφορά ή δίωξη, είτε ατομικά είτε μαζικά, οποιωνδήποτε προσώπων τελούν υπό προστασία, από μια κατεχόμενη περιοχή σε μια άλλη περιοχή ή από μια κατεχόμενη χώρα σε μια άλλη χώρα, εκ μέρους της κατοχικής δύναμης υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, απόφαση και όρο και σε οποιαδήποτε περίπτωση…, η κατοχική δύναμη δεν μπορεί να μεταφέρει τους δικούς της πολίτες στην περιοχή που κατέλαβε»

Η Τουρκία, στο πλαίσιο των εθνικών της μηχανορραφιών, αντιβαίνοντας τη Συνθήκη της Γενεύης, μετά το 1974, μετέφερε μαζικά πληθυσμό στην περιοχή που κατέλαβε μετά τον πόλεμο και συνεχίζει να παραβλέπει τη μεταφορά πληθυσμού και να παροτρύνει τη συνέχιση της μεθόδου αυτής. Παράλληλα, εκατοντάδες χιλιάδες Κύπριοι, κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1974, εκδιώχθηκαν από τα μέρη τους, λεηλατήθηκαν οι περιουσίες τους και οι περιουσίες που εγκατέλειψαν διανεμήθηκαν στην άλλη κοινότητα ως λάφυρα πολέμου.

Η παρουσία των Τούρκων στρατιωτών και των Τούρκων εποίκων αποτελούν το πιο δύσκολο κομμάτι για επίλυση του Κυπριακού και η πολιτογράφηση νέων «πολιτών» στο βόρειο μέρος της Κύπρου, χωρίς να υπολογίζεται η βούληση των Κυπρίων, δυσκολεύει την επίτευξη ειρήνης.

Ιδιαίτερα τα κύματα μεταναστών που δημιουργήθηκαν μετά το δημοψήφισμα του 2004, κατέδειξαν την πυκνότητα πληθυσμού που αποτέλεσε την αιτία για κατάρρευση και του εκπαιδευτικού συστήματος και του συστήματος υγείας στο βόρειο μέρος της Κύπρου. Παρά το γεγονός ότι αυτοί που ήρθαν στην Κύπρο με το μεταναστευτικό κύμα αποτελούν μέσο αφομοίωσης του κράτους, η Τουρκία χρησιμοποιεί αυτούς τους ανθρώπους σαν σκλάβους που στερούνται των υγειών συνθηκών διαβίωσης.

Μια τέτοια πυκνότητα πληθυσμού σε μια γεωγραφική περιοχή της οποίας οι πηγές νερού είναι περιορισμένες, θα είναι η αιτία εμφάνισης σοβαρών οικολογικών προβλημάτων σύντομα. Ως εκ τούτου, πρέπει να σταματήσει η μεταφορά πληθυσμού.

Για όσους αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στη βόρεια Κύπρο και οι οποίοι επιθυμούν να επιστρέψουν στην Τουρκία, πρέπει να διασφαλιστεί η επιστροφή τους, δημιουργώντας παράλληλα ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης σύμφωνα με τις αρχές του Κοινωνικού Κράτους.

Εξετάζοντας τη συμφωνία (επίλυσης του Κυπριακού) και τα ανθρωπιστικά θέματα, τα άτομα που θα περιλαμβάνονται στην αναλογία του πληθυσμού που θα αποδεχτούν οι δύο πλευρές, θα εξασφαλίσουν την υπηκοότητα του ομόσπονδου κράτους, ενώ οι μετανάστες/εργάτες θα γίνονται αποδεχτοί σύμφωνα με την κοινωνικο-οικονομική δομή της χώρας. Ως εκ τούτου, κάνουμε έκκληση να αποφευχθούν ενέργειες που θα ακυρώσουν τη διαδικασία που συμφωνήθηκε νωρίτερα μεταξύ των δύο πλευρών.

6. Με τον πόλεμο, ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού στην Κύπρο αναγκάστηκε να αλλάξει τόπο διαμονής και να μεταναστεύσει. Ως εκ τούτου, το δικαίωμα της προσωπικής περιουσίας, το οποίο αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα, καταπατήθηκε με τη βία των όπλων. Πρέπει να σταματήσουν αμέσως οι οικοδομικές δραστηριότητες, οι οποίες αντίκεινται σε κάθε είδους διεθνές δίκαιο και που δυσκολεύουν την επίτευξη συμφωνίας, εξαιρουμένων των οικοδομικών δραστηριοτήτων ιδιωτών. Πρέπει να κηρυχθεί αμέσως μορατόριουμ στην εμπορευματοποίηση των ακινήτων που ανήκουν σε Ε/Κους, Αρμένιους και Μαρωνίτες. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να επιστραφεί αμέσως στους νόμιμους ιδιοκτήτες του το Βαρώσι, το οποίο κρατείται για χρόνια κλειστό και να αναγνωριστεί η δυνατότητα διεξαγωγής εργασιών που σχετίζονται με την επανεγκατάσταση σ’ αυτό. Πρέπει να αποκατασταθούν τα πλήγματα που επέφεραν η Τουρκία, η Αγγλία και η Ελλάδα, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της λύσης και να μπορέσει να υπάρξει μια πραγματική ειρήνη.
7. Η τ/κή διοίκηση και η Τουρκία πρέπει να προχωρήσουν στο σχεδιασμό και τις εργασίες υποδομής για την πόλη της Μόρφου για τη δημιουργία εναλλακτικού χώρου εγκατάστασης, κάτι το οποίο έγινε αποδεκτό στο παρελθόν. Τρεις από τις περιοχές των Μαρωνιτών στο βόρειο τμήμα της Κύπρου χρησιμοποιούνται ως στρατόπεδα. Η στρατιωτική κατοχή των περιοχών αυτών πρέπει να σταματήσει και πρέπει να δοθεί στους Μαρωνίτες η ευκαιρία να επιστρέψουν στα χωριά τους.

Η Κύπρος εδώ και χρόνια αποτελεί για την Τουρκία ένα μύθο ο οποίος αναφέρεται σε ηρωικές ιστορίες με ρατσιστικό και εθνικιστικό χαρακτήρα. Εμείς, θα αγωνιστούμε ενωμένοι ενάντια στην Τουρκία και στις «κατακτητικές» αντιλήψεις, προσβλέποντας στη διασφάλιση της ειρήνης και της αδελφοσύνης μεταξύ των λαών και με σκοπό οι Κύπριοι να καθορίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους. Στοχεύοντας σε ένα διαφορετικό μέλλον, είμαστε αποφασισμένοι μαζί να εξηγήσουμε μια άλλη ιστορία η οποία να περιέχει τα πραγματικά βάσανα της Κύπρου, τις απογοητεύσεις της και τις ελπίδες της.

Στο πλαίσιο όλων αυτών των διαπιστώσεων:

• Στηρίζουμε τον αγώνα που συνεχίζεται για επίτευξη μιας λύσης, στην οποία οι Κύπριοι θα αυτοδιοικούνται.
• Κάνουμε έκκληση προς όλες τις πλευρές για κατάπαυση του πυρός στην εμπόλεμη κατάσταση που συνεχίζεται στην Μέση Ανατολή και στην γύρω περιοχή. Υπογραμμίζουμε την αποφασιστικότητά μας για εντατικοποίηση του αγώνα, προκειμένου να αποσυρθούν όλα τα ξένα στρατεύματα και να κλείσουν όλες οι βάσεις που βρίσκονται στην περιοχή. Τονίζουμε για ακόμα μια φορά ότι εναντιωνόμαστε σε κάθε είδος ιμπεριαλιστική στρατιωτική επιχείρηση.
• Με τις σκέψεις αυτές, θέτουμε ως στόχο να εργαστούμε προκειμένου το Φθινόπωρο να διοργανωθεί στην Τουρκία ένα ευρείας συμμετοχής συνέδριο, με τη συμμετοχή και άλλων πολιτικών κομμάτων, συντεχνιών και δημοκρατικών μαζικών οργανώσεων της Τουρκίας.

HDK – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ (αποτελείται από BDP – Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας, EMEP – Εργατικό Κόμμα, SDP – Κόμμα Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, Κόμμα Σοσιαλιστών Εργατών και άλλα κόμματα και οργανώσεις

ÖDP – ΚΟΜΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

YKP – ΚΟΜΜΑ ΝΕΑ ΚΥΠΡΟΣ

Άγκυρα, 11.6.2012

Τάκης Χατζηγεωργίου: Να καταργηθούν τα χρέη

Στο βαθμό που τα χρέη σε διάφορες χώρες έχουν δημιουργηθεί, επειδή ακριβώς η δημιουργία αυτών των χρεών, παρήγαγε αντίστοιχα κέρδη σε άλλα κράτη, τότε αυτά τα χρέη πρέπει να διαγραφούν. Αν δηλαδή το σύστημα έκανε ακριβώς αυτό! Αν το σύστημα είναι με τέτοιο τρόπο οργανωμένο (και έτσι είναι) για να κατασπαράζουν οι μεγάλοι τους μικρούς, τότε η μόνη λύση είναι η διαγραφή αυτών των χρεών.

Αυτό που ζουν σήμερα οι Έλληνες, οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι, ισοδυναμεί με αυτό που ζούσαν οι Κύπριοι στις αρχές του αιώνα, όταν οι αγρότες και οι εργάτες ήταν αδύνατο να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Γιατί για να αποπληρώσουν τα χρέη τους έπρεπε να κάνουν ακόμα ένα δάνειο. Και ο τοκογλύφος έπινε το γαίμα του χρεώστη. Η λύση δόθηκε τότε με την δημιουργία του συνεργατισμού.

Αν θέλουμε μια Ευρώπη για όλους, τότε το σύστημα αυτό πρέπει να ανατραπεί. Αν είναι σωστό να υπάρχουν ιδιωτικές τράπεζες, άλλο τόσο είναι σωστό οι κοινωνίες (αποφεύγω τον όρο κράτη) να έχουν τις δικές τους τράπεζες. Βλέπω την ανάγκη δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού δικτύου κοινωνικών τραπεζών. Που να ελέγχονται κεντρικά και περιφερειακά. Τράπεζες που να ελέγχονται από την κοινωνία και που θα αποτελούν αντιστάθμισμα στα σημερινά αιμοβόρα συστήματα. Καταλαβαίνω ότι η άποψη χρειάζεται περαιτέρω επεξεργασία και ελπίζω να συμβάλουν σ’ αυτό το διάλογο όσοι νομίζουν ότι μπορούν να προσθέσουν. Όμως το να αναμένει κανείς ιδιωτική τράπεζα να συμπεριφέρεται με κοινωνική ευαισθησία, ισοδυναμεί με το να αναμένει κανείς έλεος από τον δήμιο.  Προσθέτω εδώ ότι γνωρίζω  τα μύρια επιχειρήματα που αντιτάσσονται για την δυσκολία τέτοιου εγχειρήματος. Όμως εάν οι κοινωνίες δεν βρουν την δυνατότητα των συνεργασιών και του συνεργατισμού, αν οι κοινωνίες δεν βρουν την ικανότητα να σκέφτονται εξυπνότερα από τις τράπεζες, τότε είμαστε καταδικασμένοι να μας διοικήσουν οι τράπεζες.

Δεν θα αποφύγω να πω ότι μέρος των χρεών είχαν δημιουργηθεί και από την απίστευτη διαφθορά, την κλεψιά και την δολιότητα που επικράτησε σε διάφορους πολιτικούς άρχοντες  σε  διάφορα  κράτη.  Και αυτό  είναι  κάτι  που  πρέπει  να  παταχθεί. Είναι όμως γι’ αυτό που τονίζω ότι τα χρέη πρέπει να καταργηθούν στον βαθμό που αυτά έχουν δημιουργηθεί από ένα σύστημα που έκανε ακριβώς αυτό.  Να κερδίζω εγώ για να χάνεις εσύ! Το οικονομικό σύστημα που επικρατεί στην Ευρώπη ευνοεί τα δυνατά κράτη με αποτέλεσμα τον γιγαντισμό τους. Είναι απλό. Αν εγώ δανείζομαι με 3% τόκο και εσύ δανείζεσαι με 10%, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να ξεχρεώσω ποτέ. Αν μάλιστα αυτός που δανείζεται με 3% είναι αυτός που με δανείζει με 10%; Τόσο απλό. Ξέρω πως ακούγεται ακραία η τοποθέτηση για κατάργηση των χρεών. Όμως για σκεφτείτε! Υπάρχει δυνατότητα η Ελλάδα να πληρώσει χρέος 350 δις; Πώς;

Πιστεύω πως εάν δεν γίνει αυτό, τότε οι Ευρωπαίοι, είτε θα οδηγηθούν στην κατάρρευση του ονείρου για την Ενωμένη Ευρώπη, είτε θα κληθούν αργότερα να πληρώσουν πολύ-πολύ περισσότερα από το ένα τρις!

Τάκης Χατζηγεωργίου- Ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις

Έλεγχος των τραπεζών και εκ παραλλήλου ένα κυπριακό περιουσιολόγιο.

Κωστής Αχνιώτης

Το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου αποκαλύπτεται ξαφνικά σε όλη του τη βρωμιά. Ο περίφημος καθωσπρεπισμός του, το πατερναλιστικό ύφος των τραπεζιτών έναντι της κοινωνίας, η πολιτιστική και επιστημονική και περιβαλλοντική του δράση, με τα διάφορα ιδρύματα του ήταν μόνο η γυαλιστή βιτρίνα μιας κερδοσκοπικής απληστίας.

Επειδή πολλές φορές έχει ακουσθεί από τα χείλη τραπεζιτών αλλά και πολιτικών που κατά καιρούς έκοβαν για χάρη τους διάφορες κορδέλες, ότι οι τράπεζες διαδραμάτιζαν ένα εθνικό ή πατριωτικό ή και ενίοτε θρησκευτικό ρόλο δεν θα πρέπει να « πάμε παρακάτω» χωρίς να ανασκευαστούν μπροστά στην κοινωνία όλα αυτά τα παραπλανητικά.

Όπως πολύ καλά τεκμηριώνεται στο σχετικό κείμενο του Παναγιώτη Παλλίνη σε αυτή την ιστοσελίδα http://erascy.blogspot.com/2012/06/blog-post_263.html , η ληστρική πολιτική του τραπεζικού συστήματος αφορά τουλάχιστο την φούσκα του χρηματιστηρίου, την φούσκα των ακινήτων και τώρα τις επισφαλείς επενδύσεις. Αφορά επίσης και αυτό δεν πρέπει να παραγνωρίζεται, τον αντιαναπτυξιακό ρόλο που συνειδητά διαδραμάτισε κρατώντας ψηλά τα επιτόκια.

Αποτελεί βέβαια κοινοτυπία να αναφέρουμε ότι τα τραπεζικά παίγνια έγιναν κάτω από την σκέπη του πολιτικού συστήματος. Οποιαδήποτε έρευνα αφορά στον τραπεζικό τομέα θα είναι απόλυτα ανεπαρκής αν δεν συνοδεύεται από μια έρευνα της διαπλοκής των πολιτικών. Μιας διαπλοκής που αφορά συγκεκριμένες πολιτικές παρεμβολές με σαφή στόχο να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη για παράδειγμα, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχαστεί το νομοθετικό πλαίσιο που επέτρεψε και εξακολουθεί να επιτρέπει ανάλογα φαινόμενα.

Για παράδειγμα η Τράπεζα Κύπρου έκανε τα ίδια πράγματα με την Λαϊκή Τράπεζα. Προσπαθεί όμως να κάνει ανακεφαλαιοποίηση μόνη της για να αποφύγει τον δημόσιο έλεγχο. Ακόμα και έτσι όμως οι επιπτώσεις της πολιτικής της πάνω στον κυπριακό λαό αναφορικά με όλους τους τομείς που έχουν αναφερθεί πιο πάνω είναι εμφανείς. Μια ειλικρινής έρευνα που θέλει να αποκαλύψει και όχι να συγκαλύψει, θα πρέπει να επεκτείνεται σε όλο τον τραπεζικό τομέα.

Μιλούμε φυσικά για συγκάλυψη γιατί είναι ήδη εμφανές ότι όλες οι δηλώσεις πολιτικών και άλλων παραγόντων παραπέμπουν την αναζήτηση ευθυνών στις ελληνικές καλένδες. Μιλούμε για συγκάλυψη γιατί εδώ και δεκαετίες η πολιτική και γενικότερη συγκάλυψη είναι απαραίτητο αξεσουάρ μιας οικονομικής πολιτικής που μάζεψε τον πλούτο που παρήγαγε ο κυπριακός λαός από την ανεξαρτησία και μετά, σε μερικά τζάκια.

Με την κρατική παρέμβαση στη διάσωση των τραπεζών διαμοιράζεται η ζημιά στο σύνολο του κυπριακού λαού. Αλλά και η ζημιά των τραπεζών εκείνων που δεν θα πάρουν κρατική βοήθεια μεταφέρεται επίσης με διάφορους τρόπους στην πλάτη του λαού ( πχ με το κόστος δανεισμού ή με την οικονομική ύφεση). Ακούεται πλέον πολύ συχνά η κουβέντα ότι πολλά κυπριόπουλα θα είναι πιο φτωχά από τους γονιούς τους.

Μια πολιτική πρόταση ενός κόμματος σε μια όχι πολύ μακρινή χώρα, που είναι άξια υιοθέτησης, είναι η κατάρτιση ενός δημόσιου περιουσιολογίου έτσι ώστε να μπορεί η κοινωνία να γνωρίζει που μπορεί να βρει τους ελλείποντες πόρους. Ένα περιουσιολόγιο θα ήταν και ένας καθρέπτης των «οικονομικών πεπραγμένων» της ελληνοκυπριακής ελίτ ενδεχομένως πολύ αποκαλυπτικός εάν συσχετισθεί με ένα άλλο κατάλογο, αυτού των πολιτικών πεπραγμένων.

Για παράδειγμα τώρα, αντί να χρεωθεί το κράτος, δηλαδή ο φορολογούμενος, τις ζημιές της ανακεφαλαιοποίησης θα ήταν δίκαιο και λογικό να κατασχεθούν μερικές περιουσίες στελεχών του τραπεζικού τομέα ή να δεσμευτούν τουλάχιστον ως υποθήκες έναντι του κρατικού δανείου.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: Ανάγκη για εθνικοποίηση και δημόσιο έλεγχο των τραπεζών

Παναγιώτης Παλλίνης

Ιούνιος 2012

Οι εξελίξεις όσον αφορά την οικονομική κρίση στην Κύπρo αλλά και στην Ευρώπη τρέχουν με πολύ γοργούς ρυθμούς. Η απόφαση της Ισπανίας να αποταθεί στο μηχανισμό της Ε.Ε. για τη στήριξη των τραπεζών της, οι εκλογές στην Ελλάδα, η αβεβαιότητα όσον αφορά την κατάσταση στην Ιταλία έχει εντείνει τους κλυδωνισμούς στην ευρωζώνη η οποία απειλείται με κατάρρευση. Οι κυβερνήσεις των χωρών του πυρήνα της ευρωζώνης και πρωταρχικά της Γερμανίας καθώς και αξιωματούχοι της Ε.Ε και του ΔΝΤ επιμένουν στην νέο-αποικιακή τους πολιτική για την επιβολή σκληρών μέτρων λιτότητας στην περιφέρεια. Ο νέο-φιλελευθερισμός μπορεί να βρίσκεται σε κρίση αλλά οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές όχι μόνο διατηρούνται αλλά εφαρμόζονται με πιο πολλή σφοδρότητα. Οι απειλές όσον αφορά την εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα βρίσκονται σε πλήρη έξαρση. Το αποτέλεσμα των εκλογών θα έχει καθοριστική σημασία για την πορεία των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων για μια εναλλακτική Ευρώπη.

Στα πλαίσια αυτού του κρίσιμου οικονομικού και πολιτικού σκηνικού στην Ευρώπη και ενώ η καταληκτική ημερομηνία για την ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών στα τέλη Ιουνίου πλησιάζει, η κυβέρνηση στη Κύπρο είναι αναγκασμένη να εξασφαλίσει χρηματοδότηση της τάξης των 1.8 δις. Οι διεθνείς αγορές για δανεισμό από την κυπριακή κυβέρνηση έχουν κλείσει από καιρό, κυρίως λόγω της τραπεζικής κρίσης. Αν η κυβέρνηση εξασφαλίσει διμερές δάνειο από τρίτη χώρα θα μπορέσει να αποφύγει την προσφυγή στο μηχανισμό της Ε.Ε και τα μέτρα λιτότητας και απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων τα οποία θα επιβληθούν σε περίπτωση τέτοιου δανεισμού. Η οικονομική ελίτ και η αντιπολίτευση στη Κύπρο σίγουρα παρακαλεί να αναγκαστεί η κυβέρνηση να προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. Σε τέτοια περίπτωση θα επιβληθούν μέτρα τα οποία οι ίδιοι προσπαθούν να εφαρμόσουν από καιρό όπως την κατάργηση της ΑΤΑ, περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, ιδιωτικοποιήσεις και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Η κυβέρνηση στη Κύπρο θα πρέπει να αντισταθεί έντονα στην επιβολή οικονομικών μέτρων από την Ε.Ε. Παράλληλα θα πρέπει να αναδειχθεί ξεκάθαρα ο ρόλος των τραπεζών στην οικονομική κρίση που διέρχεται η Κύπρος και να προωθηθεί το αίτημα, η στήριξη των κυπριακών τραπεζών να συνοδευτεί από ουσιαστικό δημόσιο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος. Ο δημόσιος έλεγχος του τραπεζικού συστήματος θα μπορούσε να αποτελέσει τη βασική προϋπόθεση για την αναδιοργάνωση της κυπριακής οικονομίας προς μια αναπτυξιακή πορεία.

Η κρίση στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου

Μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης τον Σεπτέμβριο 2008 και την εξάπλωση της κρίσης στην Ευρώπη, ως φυσικό επακόλουθο η κυπριακή οικονομία έχει επηρεασθεί σημαντικά και βρίσκεται σε μια συνεχή πορεία ύφεσης. Η αρνητική πορεία της οικονομίας τα τελευταία 3-4 χρόνια είχε ως αποτέλεσμα τη δραματική αύξηση της ανεργίας από 3,5% του εργατικού δυναμικού το 2008, σε 10,5% το 2012 και με αυξητική τάση. Ο τουριστικός τομέας, οι κατασκευές, η βιομηχανία και οι εξαγωγές έχουν επηρεασθεί δραματικά και βρίσκονται σε παρατεταμένη στασιμότητα.

Πριν από τέσσερα χρόνια, κανένας δεν μπορούσε να προβλέψει ότι το βάθεμα της κρίσης και τη ‘χαριστική βολή’ στην κυπριακή οικονομία θα την έδινε η κρίση στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου, η οποία απειλεί να σπρώξει την κυπριακή οικονομία σε ακόμα πιο δύσκολες ατραπούς με απρόβλεπτες συνέπειες. Πόσο ειρωνικά ακούονται τώρα τα λόγια του τότε υπουργού Οικονομικών, όταν το 2009 δήλωνε ότι η κυπριακή οικονομία δεν πρόκειται να επηρεασθεί από την παγκόσμια οικονομική κρίση γιατί η κυπριακή οικονομία διαθέτει ένα δυνατό, σύγχρονο και αποτελεσματικό τραπεζικό σύστημα, το οποίο δεν έχει διαβρωθεί από τα ‘τοξικά ομόλογα’, σε αντίθεση με τις πιο πολλές αμερικανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες.

Η αγορά από τις κυπριακές τράπεζες ομολόγων του ελληνικού δημοσίου της τάξης πέραν των 5 δις ευρώ κατά τη διάρκεια του 2009 και 2010, εν μέσω κρίσης και ενώ οι ενδείξεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας ήταν έντονα αρνητικές, αποτέλεσε το χαριστικό πλήγμα στον τραπεζικό τομέα της Κύπρου και θα καθορίσει αρνητικά τη μελλοντική πορεία της κυπριακής οικονομίας για αρκετά μεγάλη περίοδο. Η κίνηση αυτή των τραπεζών για την αγορά των ελληνικών ομολόγων δεν πρέπει να ιδωθεί σαν ένα απομονωμένο γεγονός, σαν μια λανθασμένη επενδυτική απόφαση αλλά σαν το επιστέγασμα της νοοτροπίας, του τρόπου λειτουργίας και της δομής του τραπεζικού συστήματος στην Κύπρο. Αποτελεί μια ακραία κερδοσκοπική κίνηση με σκοπό το γρήγορο και εύκολο κέρδος και με απαράδεκτη επικέντρωση ρίσκου σε ένα επενδυτικό στοιχείο. Με απλά λόγια τα διευθυντικά στελέχη και τα διοικητικά συμβούλια των κυπριακών τραπεζών θέλησαν να εκμεταλλευθούν τις συνθήκες κρίσης και την αρνητική πορεία της ελληνικής οικονομίας, όπου τα επιτόκια είχαν εκτοξευθεί στα ύψη, για να ενισχύσουν ακόμα πιο πολύ την κερδοφορία τους και για να μπορούν να δικαιολογήσουν τους ασύλληπτα ψηλούς μισθούς και τα μπόνους των διευθυντικών στελεχών.

Αυτή η νοοτροπία του γρήγορου κέρδους, της απληστίας και της τυχοδιωκτικής συμπεριφοράς στο τραπεζικό σύστημα είχε ως απαρχή την ενεργό συμμετοχή τους στη φούσκα του χρηματιστηρίου. Ακολούθως οι τράπεζες συστηματικά λειτουργούν ουσιαστικά ως καρτέλ με επιτόκια πολύ πιο πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και πρόσφατα το τραπεζικό σύστημα επέτεινε την άνοδο στις τιμές των ακινήτων με τη δανειοδοτική του πολιτική. Επίσης, τα τελευταία χρόνια οι τράπεζες έχουν προβεί σε μια σειρά από εξαγορές και επεκτάσεις σε χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης με αμφίβολα οικονομικά οφέλη για την οικονομία και για τις ίδιες τις τράπεζες. Όλες αυτές οι δραστηριότητες στον τραπεζικό τομέα και λαμβάνοντας υπόψη την τρομακτική αύξηση του μεγέθους τους τα τελευταία χρόνια που ξεπερνά το μέγεθος του ΑΕΠ κατά 7 φορές, δείχνουν ότι έχει εμπεδωθεί η κουλτούρα του γρήγορου κέρδους και του τυχοδιωκτισμού ανεξαρτήτως των επιπτώσεων στην οικονομία, στην ανάπτυξη και στην απασχόληση.

Μετά τη πρόσφατη κερδοσκοπική κίνηση των τραπεζών όσον αφορά την αγορά ελληνικών ομολόγων, μια επένδυση η οποία υπερβαίνει το 70% των κεφαλαίων τους και το 25% του κυπριακού ΑΕΠ, έχει τεθεί σε κίνδυνο όχι μόνο η ίδια η επιβίωση των τραπεζών αλλά και η πορεία της κυπριακής οικονομίας. Η επένδυση σε ελληνικά κρατικά ομόλογα θεωρήθηκε από τους ειδήμονες διευθυντές των κυπριακών τραπεζών, αλλά προφανώς και από τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, ασφαλής επένδυση και ότι ήταν αδύνατο να χρεοκοπήσει ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Αλλά οι συνθήκες κρίσης τις οποίες διέρχεται η παγκόσμια και ευρωπαϊκή οικονομία δεν αποτελούν μια συνηθισμένη κυκλική κρίση στην πορεία της καπιταλιστικής ανάπτυξης αλλά απειλεί να ξεπεράσει σε σφοδρότητα και σε οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις ακόμα και τη μεγάλη καπιταλιστική κρίση του 1930. Οι Κύπριοι τραπεζίτες δεν είχαν τη διορατικότητα ακόμα και στα πλαίσια της καπιταλιστικής λογικής να προβληματιστούν για τις πιθανές επιπτώσεις των επενδυτικών τους κινήσεων και ότι είναι απαράδεκτο να τίθεται σε κίνδυνο η επιβίωση μιας τράπεζας, καθώς και η πορεία της οικονομίας στο βωμό του γρήγορου κέρδους. 

 

Κατά κάποιο τρόπο, η περίπτωση της Κύπρου αποτελεί μια μικρογραφία των οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων που συντελούνται σε παγκόσμιο επίπεδο. Η άνοδος και επικράτηση του νεο-φιλελευθερισμού τα τελευταία τριάντα χρόνια, είχε ως σημαντικό στοιχείο τη διόγκωση και την οικονομική και πολιτική ενδυνάμωση και επικυριαρχία του τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος γενικότερα. Οι νέες τεχνολογίες, τα νέα χρηματιστικά προϊόντα στα πλαίσια απίστευτης αύξησης της κερδοφορίας είχαν ως φυσικό αποτέλεσμα τις εξελίξεις όσον αφορά τα ενυπόθηκα τραπεζικά ομόλογα στις ΗΠΑ και την κρίση του τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος. Φυσικά η άνοδος και οικονομική επικυριαρχία του τραπεζικού συστήματος, που αποτελεί το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της καπιταλιστικής ανάπτυξης τα τελευταία τριάντα χρόνια, συνοδεύεται παράλληλα με αύξηση της πολιτικής του επιρροής και δύναμης. 

 

Το μέγεθος του τραπεζικού τομέα στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια έχει σχεδόν διπλασιαστεί μετά και την εισροή σημαντικών ξένων κεφαλαίων. Επίσης η κερδοφορία των κυπριακών τραπεζών έχει αυξηθεί σημαντικά καθώς και οι αμοιβές των διευθυντικών στελεχών τους. Η νοοτροπία του γρήγορου κέρδους και η ανυπαρξία ελέγχου από την Κεντρική Τράπεζα είχε σαν αποτέλεσμα την ακραία κερδοσκοπική συμπεριφορά στις κυπριακές τράπεζες και την επιδείνωση της κρίσης σε απρόβλεπτο βαθμό. Το πολιτικό σύστημα, τα ΜΜΕ και οι διάφοροι επιχειρηματικοί φορείς όχι μόνο δεν άσκησαν κριτική αλλά δηλώνουν τη στήριξή τους χωρίς όρους στο τραπεζικό σύστημα. Οι παραλληλισμοί της Κύπρου με τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο όσον αφορά το ρόλο των τραπεζών στη διαμόρφωση της κρίσης και της πολιτικής τους επιρροής είναι πολύ εμφανείς. 

 

Ανάγκη εθνικοποίησης και δημόσιου ελέγχου του τραπεζικού συστήματος στη Κύπρο. 

 

Μετά τις πρόσφατες διεργασίες στην Ελλάδα όσον αφορά τη νέα δανειακή σύμβαση με την ΕΕ, τα νέα σκληρά μέτρα λιτότητας μέσω του μνημονίου 2 και το κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που ανέρχεται στο 70% της ονομαστικής τους αξίας, οι ζημιές που έχουν ανακοινωθεί από τις κυπριακές τράπεζες ανέρχονται σε 4 δις ευρώ. Ως αποτέλεσμα αυτών των ζημιών τα κεφάλαια των κυπριακών τραπεζών έχουν μειωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε η επιβίωσή τους βρίσκεται πλέον σε αμφιβολία χωρίς κρατική στήριξη. Επίσης, οι ζημιές των κυπριακών τραπεζών αναμένεται να αυξάνονται τα επόμενα χρόνια αναλόγως της πορείας της ελληνικής οικονομίας και της αύξησης των επισφαλών δανείων στην Ελλάδα. Οι προσπάθειες των τραπεζών για άντληση ιδιωτικών κεφαλαίων όπως αναμενόταν, δεν απέδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα και η καταληκτική ημερομηνία της 30ής Ιουνίου, η οποία έχει καθοριστεί από την Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή, ως περίοδος κατά την οποία οι τράπεζες θα έπρεπε να εκπληρώσουν ικανοποιητική κεφαλαιοποίηση, έχει σχεδόν εξαντληθεί. Στο διάστημα αυτό οι κυπριακές τράπεζες έχουν σταματήσει να λειτουργούν σαν τράπεζες μετά και τη σχεδόν ολοκληρωτική παγιοποίηση των δανείων, με αποτέλεσμα το βάθεμα της κρίσης στην κυπριακή οικονομία και τη συνεχή αύξηση της ανεργίας.

Μέχρι την πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης και της Βουλής για τη στήριξη της Λαϊκής Τράπεζας μέσω εγγύησης 1,8 δις στην αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου, η κυβερνητική αντίδραση στην αντιμετώπιση της τραπεζικής κρίσης ήταν υποτονική. Η κυβέρνηση έπρεπε ήδη να είχε προχωρήσει σε ανεξάρτητη ενδελεχή έρευνα όχι μόνο για τα αίτια της τραπεζικής κρίσης, αλλά και για να θέσει τις βάσεις για την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος προς μια αναπτυξιακή κατεύθυνση. 

 

Η κρίση στο τραπεζικό σύστημα έχει ως αποτέλεσμα το βάθεμα και την παράταση της κρίσης της κυπριακής οικονομίας. Η κρατική στήριξη των τραπεζών όμως, θα έχει επιπλέον δημοσιονομικές επιπτώσεις και θα οδηγήσει στην αύξηση του δημόσιου χρέους σε πρώτη φάση από 71% σε 81% του ΑΕΠ. Ουσιαστικά οι ζημιές στο τραπεζικό σύστημα κοινωνικοποιούνται και οι φορολογούμενοι καλούνται να καλύψουν το έλλειμμα. 

 

Επίσης, παραμένει το ερώτημα με ποιο τρόπο η κυβέρνηση θα μπορέσει να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση των 1,8 δις για τη στήριξη της Λαϊκής και τις μελλοντικές χρηματοδοτήσεις του πιθανόν να ακολουθήσουν. Μια πιθανότητα θα ήταν η σύναψη διακρατικού δανείου, όπως αυτό που είχε προηγηθεί με τη Ρωσία της τάξης των 2,5 δις ευρώ. Η εναλλακτική περίπτωση θα ήταν η κυβέρνηση να αποταθεί στο μηχανισμό στήριξης της ΕΕ και σε τέτοια περίπτωση, όπως και αυτές της Ελλάδας, Πορτογαλίας και Ιρλανδίας, ο δανεισμός θα απαιτηθεί εκ μέρους της Ε.Ε να συνοδευτεί με αυστηρά μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας και περαιτέρω σπρώξιμο της οικονομίας προς την ύφεση και την ανεργία. Η τραπεζική κρίση έχει οδηγήσει την κυπριακή οικονομία στην πιο βαθιά κρίση κατά την περίοδο μετά το ’74.

Η επιτακτική ανάγκη για εθνικοποίηση και ριζική αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος με βασικό άξονα τον δημόσιο και δημοκρατικό έλεγχο, με κύριο στόχο να δοθεί αναπτυξιακή κατεύθυνση στην κυπριακή οικονομία, θα πρέπει να αποτελεί βασικό πυλώνα μιας εναλλακτικής οικονομικής πολιτικής. Η στήριξη της Λαϊκής τράπεζας, αν δεν υπάρξει ιδιωτική ανταπόκριση στην έκδοση μετοχών, ισοδυναμεί με 92% κρατική συμμετοχή και έτσι αποτελεί ντε φάκτο εθνικοποίηση της τράπεζας. Το θέμα που παραμένει ανοικτό είναι κατά πόσο η στήριξη αυτή αντικρίζεται ως ένα προσωρινό μέτρο για την αναδιάρθρωση και επαναφορά σε κερδοφορία της τράπεζας και απόδοσής της ξανά στους ιδιώτες, ή αν θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα για τον έλεγχο και σχεδιασμό των δανειοδοτήσεων και των επενδύσεων προς ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Οι ενδείξεις σε αυτή τη φάση είναι ότι ακολουθείται το μοντέλο της ‘προσωρινής’ στήριξης και της επαναφοράς της ιδιοκτησίας της τράπεζας σε ιδιωτικά χέρια μόλις αυτό καταστεί δυνατό. Ήδη ένας από τους όρους στη νομοθεσία για τη στήριξη της Λαϊκής αναφέρει ότι η διάρκεια κατοχής των μετοχών από το κράτος δεν μπορεί να υπερβεί τα πέντε χρόνια και πριν από τη λήξη αυτής της περιόδου οι μετοχές θα πρέπει να πωληθούν σε ιδιώτες. Μάλιστα, κάποιοι αναλυτές και παράγοντες στήριξης των τραπεζών υποστηρίζουν ότι αν η Λαϊκή επανέλθει σε κερδοφορία το κράτος θα μπορεί να πωλήσει τις μετοχές που κατέχει σε ιδιώτες κάνοντας και κέρδος μέχρι και 10%!

Το πιο πάνω επιχείρημα αποτελεί μια υπερ-απλουστευμένη άποψη πού σκοπό έχει να υποστηρίξει ότι η τραπεζική κρίση δεν αποτελεί σοβαρό πρόβλημα και ότι το μόνο που χρειάζεται είναι ένα προσωρινό δάνειο από την κυβέρνηση από το οποίο θα μπορούσε να βγάλει και κέρδος! Η πραγματικότητα όμως είναι αρκετά διαφορετική. Οι ζημιές που έχουν υποστεί οι κυπριακές τράπεζες είναι τέτοιου μεγέθους όπου η βιωσιμότητα τους έχει τεθεί σε αμφιβολία. Αυτές οι ζημιές δεν έχουν δημιουργηθεί από εξωγενείς παράγοντες, αλλά από συνειδητές κερδοσκοπικές αποφάσεις των διευθυντών και των διοικητικών συμβουλίων των τραπεζών και με την ανοχή της Κεντρικής Τράπεζας. Λόγω της επισφαλούς θέσης των τραπεζών και των βάσιμων αμφιβολιών που έχουν δημιουργηθεί για την βιωσιμότητα τους, οι οίκοι αξιολόγησης έχουν υποβαθμίσει τα ομόλογα του κυπριακού κράτους σε τέτοιο βαθμό, με αποτέλεσμα η κυπριακή κυβέρνηση να μην μπορεί να δανειστεί από τις διεθνείς αγορές. Το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος βρίσκονται σε τέτοια επίπεδα (3.5% και 71% αντίστοιχα) που δεν αποτελούν σημαντικό πρόβλημα σε σύγκριση με τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Αν δεν επιτύχουν οι προσπάθειες για σύναψη διακρατικού δανείου, ο μόνος τρόπος χρηματοδότησης της στήριξης της Λαϊκής είναι ο μηχανισμός χρηματοδότησης της Ε.Ε. και σε τέτοια περίπτωση θα απαιτηθεί από την Ε.Ε η επιβολή προγράμματος μέτρων λιτότητας, αλλαγές στους όρους των εργασιακών σχέσεων π.χ. ΑΤΑ ή και άλλους όρους. Η κυβέρνηση, τα συνδικάτα και η ευρύτερη αριστερά θα πρέπει να αντισταθεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο αντλώντας αυτοπεποίθηση και προσανατολισμό από τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη γενικότερα. Θα πρέπει να προωθηθεί το αίτημα για εθνικοποίηση και δημοκρατικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος στη Κύπρο και ένα εναλλακτικό πρόγραμμα αναδιάρθρωσης και παραγωγικής ανάπτυξης της κυπριακής οικονομίας καθώς και ριζικής μεταρρύθμισης του κρατικού μηχανισμού.

Η κυπριακή οικονομία ήδη βρίσκεται σε αδιέξοδη κατάσταση όχι μόνο λόγω της τραπεζικής κρίσης, αλλά και σε ό,τι αφορά την εξάντληση του αναπτυξιακού μοντέλου που έχει ακολουθηθεί τις τελευταίες δεκαετίες και την εξάρτησή της από τον τομέα του τουρισμού και τις παρεμφερείς του υπηρεσίες. Η παραγωγική βάση της οικονομίας όσον αφορά τη βιομηχανική και γεωργική ανάπτυξη έχει αποδυναμωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να απαιτείται ριζική αναδιάρθρωση στη βάση ενός νέου οικονομικού σχεδιασμού. Ο έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των επενδύσεων θα μπορούσε να αποτελέσει το εφαλτήριο για ένα εναλλακτικό μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης.

Η ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΕΠΙΣΟΔΕΙΟΥ

Εφτα μέρες μετα και το βίντεο της επίθεση Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλη εξακολουθει να παρουσιάζεται ξανα και ξανα σε διάφορα προγράμματα σε όλα τα κανάλια.  Παρουσιαστες και δημοσιογράφοι, σοκαρισμένοι απο την ωμη βία που για πρώτη φορα παρουσιάζεται σε όλη τη γύμνια-της στην τηλεόραση, μαζεύουν το ένα πάνελ μετα το άλλο για να συζητήσουν το θέμα απο κάθε πλευρα.  Πολιτικοι, ψυχολόγοι, εκπαιδευτικοι και κάθε λογης ειδικοι ερμηνεύουν τη συμπεριφορα του Κασιδιάρη και προσπαθουν να βρουν απάντηση στην πορεία που έχει πάρει η πολιτικη ζωη και η κοινωνία γενικότερα στην Ελλάδα.  Σχεδον όλοι καταδικάζουν το επεισόδειο και φαίνονται να θεωρουν ότι η αποκάλυψη της συμπεριφορας της Χρυσης Αυγης θα μειώσει τα ποσοστα-της στις αυριανες εκλογες.

Φυσικα τα πράγματα δεν είναι τόσο απλα.  Οπως έχει δείξει εδω και πολλα χρόνια η Benetton, η αρνητικη διαφήμιση μπορει να δώσει θετικα αποτελέσματα.  Δεν είναι τυχαίο που ο αρχηγος της Χρυσης Αυγης έδωσε στήριξη στον Κασιδιάρη ενω άλλο στέλεχός-της δήλωνε πως στη βουλη που θα μπουν θα δείχνουν το βίντεο Κασιδιάρη σε όσους τολμουν να τους αντισταθουν.  Ακόμα, δεν βοήθησε και η «καταδίκη» Σαμαρα ο οποίος καταδίκασε την «βία και την πρόκληση» εξισώνοντας λίγο πολυ την επίθεση Κασιδιάρη με τις έντονες τοποθετήσεις της Δούρου και την αντίδραση της Κανέλη.  Αντίθετα λοιπον με την κοινη σοφία, η εκτεταμένη παρουσίαση του βίντεο απο την τηλεόραση λειτούργησε σαν διαφήμηση της Χρυσης Αυγης και σύφωνα με μερικες δημοσκοπήσης ανέβασε ξανα τη δύναμή-της στο εκλογικο σώμα.

Το πρόβλημα φαίνεται να βρίσκεται στην κακη κατανόηση του φαινομένου της ανόδου της Χρυσης Αυγης.  Αν σχεδον μισο εκατομμύριο Ελληνες ψήφισαν τους νεο-ναζι, είναι γιατι είναι μπουχτισμένοι με τους πολιτικους, με τις υποσχέσεις-τους, με τη διαφθορα-τους.  Είναι γιατι είδαν στους Χρυσαυγίτες κάποιους που δεν διστάζουν να τα βάλουν με όλο το σάπιο τοπίο και τη ψεύτικη «καλη συμπεριφορα»-τους.  Στον Κασιδιάρη είδαν κάποιο που δεν δίστασε να κατηγορήσει την Κανέλη για «κομμούνι» και να βρίσει και να καταβρέξει την Δούρου.  Είδαν κάποιο που ήταν διατεθειμένος να επιβάλει τη θέλησή-του και να μη διστάσει να χρησιμοποιήσει και βία προκειμένου να το κάμει.
Η παρουσίαση λοιπον του Κασιδιάρη σαν θύτη και της Κανέλη σαν θύμα δεν μείωνε αλλα διαφήμιζε τον Χρυσαυγίτη.  Η όλη συμπεριφορα των παρουσιαστων και των δημοσιογράφων κυμαινόταν απο αγανάκτηση για τη χρήση βίας ως την απόγνωση για την εγκατάλειψη της καλης συμπεριφορας στις συζητήσεις.  Εδειχναν ξανα και ξανα τον Κασιδιάρη να χτυπα την Κανέλη νομίζοντας πως παρουσιάζοντάς-την σαν θύμα θα μείωναν την Χρυση Αυγη.  Ομως στα μάτια των θιασωτων των νεο-ναζι τον θεοποιούσαν, προκαλούσαν την αντίδραση «καλα να της κάμει», «επιτέλους κάποιος είναι αποφασισμένος να δράσει».

Και όμως, αν δει κανεις το βίντεο ψύχραιμα, υπάρχει μια εντελως διαφορετικη σημειολογία στο επισόδειο.  Στο πολιτικο επίπεδο, δεν είναι καθόλου τυχαίο που η Κανέλη αντέδρασε ενάντια στην επίθεση κατα της Δούρου.  Εκπρόσωποι και οι δυο κομμάτων που το λιγότερο που μπορει να πει κανεις είναι ότι μισούνται μεταξυ-τους, βρέθηκαν ξαφνικα στο ίδιο χαράκωμα σε μια συνεργασία δράσης ενάντια στο φασισμο.  Αντίθετα, ο κ. Παυλόπουλος της Νέας Δημοκρατίας δεν κουνήθηκε απο τη θέση-του, δεν είπε λέξη.

Ακόμα πιο σημαντικο, η επίθεση του Κασιδιάρη δεν μπόρεσε να επιβληθει.  Την ίδια στιγμη που ο παρουσιαστης φώναζε ανήμπορα «όχι, όχι...» η κ. Κανέλη κράτησε το έδαφός-της και δεν έκαμε πίσω μπροστα στη χυδαιότητα του επιτιθέμενου.  Η εικόνα δείχνει πως παρα τους παλληκαρισμους-του ο Κασιδιάρης το έβαλε στα πόδια μπροστα στη σταθερότητα της κ. Κανέλη.  Δεν είναι η κ. Κανέλη που υποχωρει, είναι ο Κασιδιάρης που χτυπώντας προχωρει προς τα πίσω.

Τέλος, δεν μπορει κανεις να μη σημειώσει το γεγονος ότι την κρίσιμη στιγμη ήταν μια γυναίκα που κράτησε την τιμη του πολιτισμου περιστοιχιζόμενη απο τρεις αμήχανους άντρες...

Τ.

ΕΔΟΝ: Ανακοίνωση για τα πρόσφατα κρούσματα ρατσιστικής βίας

To Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΔΟΝ καταδικάζει με αποτροπιασμό τα πρόσφατα επεισόδια τα οποία δημιούργησαν ρατσιστικές και φασιστικές οργανώσεις με στόχο μετανάστες. Συγκεκριμένα, το Σάββατο 9 Ιουνίου  ομάδα δέκα ατόμων επιτέθηκε σε Βούλγαρους την ώρα που αποχωρούσαν από γάμο ομοεθνών τους σε αίθουσα δεξιώσεων στο Δασάκι Άχνας. Αφού τους «τύφλωσαν» με σπρέι άρχισαν να κτυπούν τους αλλοδαπούς ενώ στη συνέχεια εμφανίστηκαν κι άλλα άτομα χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα γλώσσα που παραπέμπει σε ρατσιστική οργάνωση. Άλλο κρούσμα ρατσιστικής βίας συνέβηκε το βράδυ της Δευτέρας 11 Ιουνίου στη Ξυλοφάγου με το ξυλοδαρμό Αιγύπτιου εργάτη από ομάδα είκοσι ατόμων. Ο Αιγύπτιος εργάτης ανέφερε στους αστυνομικούς που τον εντόπισαν αιμόφυρτο και σε μισολιπόθυμη κατάσταση στην πανήγυρη του χωριού, δέχθηκε αναίτια επίθεση από ομάδα 20 περίπου νεαρών προσώπων τα οποία τον κτύπησαν με τα χέρια και τα πόδια τους σπάζοντας του οστά του προσώπου.

Ως ΕΔΟΝ καταγγέλλουμε με βδελυγμία τις επιθέσεις αυτές ως φασιστικές και ρατσιστικές και αναμφίβολα υποκινούμενες από τις διάφορες ακροδεξιές ομάδες που έρπουν μέσα στην κυπριακή κοινωνία. Αυτές οι οργανώσεις που προκαλούν οργανωμένα επεισόδια με ενέργειες που δεν περιποιούν τιμή σε μια χώρα μέλος της Ευρώπης της πολυπολιτισμικότητας και σε μια κοινωνία που θέλει να αποκαλείται σύγχρονη.

Καταδικάζουμε απερίφραστα τις ακροδεξιές οργανώσεις οι οποίες, στο όνομα της πατριδοκαπηλίας και εθνοκαπηλίας με ενέργειες, ρητορική και συνθήματα προωθούν το ρατσισμό, τη ξενοφοβία και μισάνθρωπες νοοτροπίες μέσα στην Κυπριακή Κοινωνία.

Ως Οργάνωση νεολαίας δεν καταδικάζουμε μόνο το γεγονός ότι όχλος επιτίθεται απρόκλητα σε ανυπεράσπιστους και ανυποψίαστους ανθρώπους. Άλλωστε η θρασυδειλία και η ανανδρία είναι ίδιον του φασισμού. Πρώτα από όλα καταγγέλλουμε την έξαρση του νεοφασισμού και του ρατσισμού που απειλεί να πισωγυρίσει την Κύπρο αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη σε μαύρες εποχές.

Καταγγέλλουμε την προσπάθεια αυτών των δυνάμεων να διαιρέσουν και να προκαλέσουν τεχνητό μίσος μεταξύ των εργαζομένων, σε μια περίοδο που όσο ποτέ άλλοτε, ολόκληρη η εργατική τάξη –ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία και γλώσσα- πρέπει να είναι ενωμένη απέναντι στην επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου. Από αυτό το γεγονός θα πρέπει κάθε εργαζόμενος να βγάλει συμπεράσματα ως προς το ποιους υπηρετεί και ποιους ζημιώνει περισσότερο ο ρατσισμός.

Έχουν βαριές και ασήκωτες ευθύνες όσοι με τη λαϊκιστική ρητορεία τους ή με τη σιωπή τους αφήνουν να εντείνεται – με ψέματα και τερατολογίες - το κλίμα ξενοφοβίας μέσα στην κυπριακή κοινωνία. Αλλά και εκείνοι που – ενόψει των Προεδρικών Εκλογών - ψαρεύουν ψήφους στα βρώμικα νερά της ακροδεξιάς ελπίζουμε ότι θα αντιληφθούν έστω και τώρα ότι ο δρόμος που πήραν κατηφορίζει προς το μαύρο φασισμό.

Θέλουμε να επαναλάβουμε όσα είπε πρόσφατα ο Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού: «Το ΑΚΕΛ προειδοποιεί. Μπορεί οι φασίστες να βάζουν αρχικά στο στόχαστρο τους την Αριστερά τους Τουρκοκύπριους και τους μετανάστες. Αργά ή γρήγορα όμως χτυπούν κάθε δημοκράτη, κάθε προοδευτικό πολίτη, κάθε άνθρωπο που δεν καταπίνει το δηλητήριο του μίσους. Η κυπριακή κοινωνία πρέπει να υψώσει παλλαϊκό, πανδημοκρατικό μέτωπο και να απομονώσει αποφασιστικά το νεοφασισμό».

Καλούμε ολόκληρη την Κυπριακή νεολαία να σταθεί με αποφασιστικότητα απέναντι σε αυτά τα απαράδεκτα φαινόμενα. Αντίστοιχα αναμένουμε από όλες τις νεολαιίστικες οργανώσεις να τοποθετηθούν καταδικάζοντας τα φαινόμενα αυτά καθώς ο αγώνας ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό είναι αγώνας που πρέπει να ενώνει όλους τους υγιώς σκεπτόμενους ανθρώπους.

Το Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΔΟΝ κάνει κάλεσμα στην κυπριακή κοινωνία και στο λαό της να δώσει μαζικά το παρών του στην μεγάλη Αντιφασιστική Πορεία που διοργανώνει η Οργάνωση το Σάββατο 16 Ιούνιου 2012 η ώρα 9:30 πμ από την Πλατεία Ελευθερίας προς το μνημείο των πεσόντων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

http://www.edon.org.cy/index.php?cID=1011