Κείμενο δημοσιογραφικής διάσκεψης που έγινε στην Άγκυρα στις 11/6/2012 από αριστερές οργανώσεις και κόμματα της Τουρκίας σε συνεργασία με το Κόμμα Νέα Κύπρος

Η πιο κάτω ανακοίνωση συνοδεύεται με πρόσκληση για πραγματοποίηση συνεδρίου για την Κύπρο τον Οκτώβριο ή Νοέμβριο του 2012 στην Τουρκία.

ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΝΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΟΥΝ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ

Το κυπριακό πρόβλημα κρύβει μέσα του μια μακρά ιστορία συγκρούσεων. Η ζωή των Κυπρίων στην κοινή τους πατρίδα, δεν μπόρεσε να βρει ησυχία από αυτά που επιβάλλουν τα «μεγάλα» όνειρα των εθνικιστικών κύκλων, οι κλασικές ταξικές αντιφάσεις της καπιταλιστικής κοινωνίας και η γεωγραφική αιχμαλωσία που οι ιμπεριαλιστές θεωρούν σημαντική.

Στο χρονικό στάδιο που διανύουμε, οι Κύπριοι προσπαθούν να συνεχίσουν τη ζωή τους μέσα σε ένα χώρο στη μέση του οποίου περνούν συρματοπλέγματα, μέσα σε ένα χώρο στον οποίο χύθηκε αίμα και διαιρέθηκε, σε ένα χώρο όπου ο λαός και γενικά τα πάντα είναι χωρισμένα στα δύο.

Το 1974, ως αποτέλεσμα των γνωστών γεγονότων, η στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας και η κατοχή του βορείου τμήματος του νησιού, αποτέλεσαν την αιτία για μονιμοποίηση του αποτελέσματος της κατακτητικής πολιτικής που επέφερε η εισβολή.

Αποτέλεσμα αυτής της κατακτητικής πολιτικής είναι το γεγονός ότι η στρατιωτική και γραφειοκρατική ελίτ της Τουρκίας συνεχίζει επίμονα να εφαρμόζει τις πολιτικές αφομοίωσης και ενσωμάτωσης – που εφάρμοζε και το βαθύ κράτος της Τουρκίας – με στόχο να εκτουρκίσουν το βόρειο τμήμα της Κύπρου και να το μετατρέψουν σε ένα Μουσουλμανικό-Σουνιτικό κράτος. Η αντίληψη αυτή στα μέσα της δεκαετίας του ’50 αναφερόταν επίσημα ως ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ, ο κύριος στόχος τότε ήταν να επανακτήσουν ολόκληρο το νησί. Σήμερα όσον αφορά το βόρειο τμήμα της Κύπρου, προτάσσεται η πολιτική της ανάκτησης (irredentist) η οποία θα μπορούσε να αναφερθεί και ως «ανάκτηση των πατρογονικών εδαφών και εκτουρκισμός». Γι’ αυτό το λόγο, στο βόρειο τμήμα της Κύπρου έχει ιδρυθεί πρεσβεία η οποία λειτουργεί ως νομαρχία. Μέσω της πρεσβείας γίνεται άμεση και έμμεση παρέμβαση στις κοινωνικές πολιτικές και τον πολιτικό χώρο. Η διοίκηση του βόρειου τμήματος της Κύπρου ενεργεί ως ένα ατζέντης της Άγκυρας. Δεν μας φθάνει ο τουρκικός στρατός στην ηγεσία της «πολιτικής άμυνας», η οποία ανέλαβε την ευθύνη για τη δολοφονία του Κουτλού Ανταλί, καθημερινά με το δικό της ραδιοσταθμό και με διάφορες μορφές μεταδίδει στις μάζες εθνικιστικές και σοβινιστικές εκπομπές, στόλισε το βορρά της Κύπρου με τεράστιες τουρκικές σημαίες και χρησιμοποιείται ως παραβάν για παράνομες δραστηριότητες. Εκεί βρίσκονται στρατιωτικοί που διορίζονται από το Γενικό Επιτελείο Στρατού της Τουρκίας.

Η δε κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (Κ.Δ.Α.), παρόλο που φαίνεται να διαφοροποιείται από την κλασσική κρατική πολιτική και παρόλο που φαίνεται ότι τηρεί μια υποτυπώδη δημοκρατική στάση, εντούτοις αναζητεί τρόπους για συνέχιση της επικυριαρχίας και τυρρανίας της επί της Κύπρου.

Σήμερα οι άρχουσες τάξεις, με την υποστήριξη του Κ.Δ.Α., με τη δήλωση περί «νεοθωμανισμού» και με τις οπισθοδρομικές δογματικές υποδομές στο βόρειο μέρος της Κύπρου, συνεχίζουν να συντηρούν την αντίληψη της επεκτατικής πολιτικής. Από την άλλη, με τις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται από το Κ.Δ.Α., γίνεται μια προσπάθεια αφανισμού των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Το αποτέλεσμα της μετακίνησης του πληθυσμού ανάλογα με την πολιτική της ενσωμάτωσης και αφομοίωσης που εφαρμόζεται τα τελευταία 38 χρόνια και τις πολιτικές εκτουρκισμού και μετατροπής του βόρειου τμήματος της Κύπρου σε ένα Μουσουλμανικό – Σουνιτικό κράτος, ήταν να μειωθεί ο κυπριακός πληθυσμός στη βόρεια πλευρά του νησιού που ήταν γύρω στις 100 χιλιάδες, ενώ με τη μεταφορά των 400 χιλιάδων πληθυσμού από διάφορες περιοχές της Τουρκίας, μπλοκαρίστηκε η ελεύθερη βούληση των Κυπρίων. Η λογική αυτή, η οποία στόχευε στον αφανισμό των Κυπρίων από το βόρειο τμήμα του νησιού και στην προσπάθεια έτσι ώστε αυτός ο γεωγραφικός χώρος να μετατραπεί σε Νομό της Τουρκίας, κατέστη το πιο επικίνδυνο όπλο εναντίον των Κυπρίων. Στο σημείο που φθάσαμε, το βόρειο τμήμα του νησιού έρχεται αντιμέτωπο με τον κίνδυνο αφανισμού λόγω της επεκτατικής πολιτικής των κυβερνώντων της Τουρκικής Δημοκρατίας, που αντιμετωπίζει την Κύπρο ως φέουδο.

1. Μια πραγματική ειρήνη, θα έχει ως αποτέλεσμα οι Κύπριοι να επανακτήσουν την ελεύθερη βούληση τους. Οι Κύπριοι πρέπει να καθορίζουν οι ίδιοι το μέλλον τους. Μια κουτσουρεμένη λύση η οποία θα προκύψει από τις μεγάλες δυνάμεις, τον αγώνα για ηγεμονία και δύναμη καθώς και σχέσεις συμφερόντων, δεν εξασφαλίζει την πραγματική ειρήνη. Η ειρήνη και η συμβίωση στο νησί θα διασφαλιστεί μόνο μέσω των αγώνων που θα διεξάγουν οι Κύπριοι σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής στο πλαίσιο της ειρήνης, της δημοκρατίας και της αδελφοσύνης.
2. Στην Κύπρο υπάρχει ανάγκη για λύση το συντομότερο δυνατόν. Ο δρόμος γι’ αυτή τη λύση είναι μια ομόσπονδη Κύπρος, η οποία να στηρίζεται στη διζωνικότητα, στη δικοινοτικότητα και στην πολιτική ισότητα. Μια τέτοια εξέλιξη θα βοηθήσει στη διαδικασία επίλυσης του κυπριακού προβλήματος. Ωστόσο, δεν θα μπορέσει να επιτευχθεί αμέσως η μόνιμη ειρήνη στην περιοχή. Η ειρήνη στην Κύπρο, στην Μέση Ανατολή και στο Αιγαίο, θα επέλθει με τον κοινό αγώνα των λαών της περιοχής ενάντια στον ιμπεριαλισμό και κάθε είδους καταδυνάστευση. Εμείς, παλέψαμε, για μια τέτοια ειρήνη και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε.
3. Για την επίτευξη της λύσης πρέπει να αποστρατικοποιηθεί το σύνολο του νησιού. Μια τέτοια αποστρατικοποίηση πρέπει να περιλαμβάνει τις Βρετανικές Βάσεις και τις εγκαταστάσεις παρακολούθησης των Αμερικανών που βρίσκονται στο νησί.
4. Παράλληλα με την περιεκτική αποστρατικοποίηση, είναι σημαντικό να εφαρμοστούν και τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης τα οποία θα είναι υποβοηθητικά στη διαδικασία της λύσης.
5. Στο 49^ο άρθρο της Συνθήκης της Γενεύης σχετικά με την Προστασία των Πολιτών (αμάχων) σε Περίοδο Πολέμου, ημερομηνίας 12 Αυγούστου 1949, είχε απαγορευθεί η μεταφορά πληθυσμού στις περιοχές που ήταν υπό κατοχή, καθώς επίσης είχε απαγορευθεί και η αλλαγή της δημογραφικής δομής:

«απαγορεύεται η υποχρεωτική μεταφορά ή δίωξη, είτε ατομικά είτε μαζικά, οποιωνδήποτε προσώπων τελούν υπό προστασία, από μια κατεχόμενη περιοχή σε μια άλλη περιοχή ή από μια κατεχόμενη χώρα σε μια άλλη χώρα, εκ μέρους της κατοχικής δύναμης υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, απόφαση και όρο και σε οποιαδήποτε περίπτωση…, η κατοχική δύναμη δεν μπορεί να μεταφέρει τους δικούς της πολίτες στην περιοχή που κατέλαβε»

Η Τουρκία, στο πλαίσιο των εθνικών της μηχανορραφιών, αντιβαίνοντας τη Συνθήκη της Γενεύης, μετά το 1974, μετέφερε μαζικά πληθυσμό στην περιοχή που κατέλαβε μετά τον πόλεμο και συνεχίζει να παραβλέπει τη μεταφορά πληθυσμού και να παροτρύνει τη συνέχιση της μεθόδου αυτής. Παράλληλα, εκατοντάδες χιλιάδες Κύπριοι, κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1974, εκδιώχθηκαν από τα μέρη τους, λεηλατήθηκαν οι περιουσίες τους και οι περιουσίες που εγκατέλειψαν διανεμήθηκαν στην άλλη κοινότητα ως λάφυρα πολέμου.

Η παρουσία των Τούρκων στρατιωτών και των Τούρκων εποίκων αποτελούν το πιο δύσκολο κομμάτι για επίλυση του Κυπριακού και η πολιτογράφηση νέων «πολιτών» στο βόρειο μέρος της Κύπρου, χωρίς να υπολογίζεται η βούληση των Κυπρίων, δυσκολεύει την επίτευξη ειρήνης.

Ιδιαίτερα τα κύματα μεταναστών που δημιουργήθηκαν μετά το δημοψήφισμα του 2004, κατέδειξαν την πυκνότητα πληθυσμού που αποτέλεσε την αιτία για κατάρρευση και του εκπαιδευτικού συστήματος και του συστήματος υγείας στο βόρειο μέρος της Κύπρου. Παρά το γεγονός ότι αυτοί που ήρθαν στην Κύπρο με το μεταναστευτικό κύμα αποτελούν μέσο αφομοίωσης του κράτους, η Τουρκία χρησιμοποιεί αυτούς τους ανθρώπους σαν σκλάβους που στερούνται των υγειών συνθηκών διαβίωσης.

Μια τέτοια πυκνότητα πληθυσμού σε μια γεωγραφική περιοχή της οποίας οι πηγές νερού είναι περιορισμένες, θα είναι η αιτία εμφάνισης σοβαρών οικολογικών προβλημάτων σύντομα. Ως εκ τούτου, πρέπει να σταματήσει η μεταφορά πληθυσμού.

Για όσους αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στη βόρεια Κύπρο και οι οποίοι επιθυμούν να επιστρέψουν στην Τουρκία, πρέπει να διασφαλιστεί η επιστροφή τους, δημιουργώντας παράλληλα ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης σύμφωνα με τις αρχές του Κοινωνικού Κράτους.

Εξετάζοντας τη συμφωνία (επίλυσης του Κυπριακού) και τα ανθρωπιστικά θέματα, τα άτομα που θα περιλαμβάνονται στην αναλογία του πληθυσμού που θα αποδεχτούν οι δύο πλευρές, θα εξασφαλίσουν την υπηκοότητα του ομόσπονδου κράτους, ενώ οι μετανάστες/εργάτες θα γίνονται αποδεχτοί σύμφωνα με την κοινωνικο-οικονομική δομή της χώρας. Ως εκ τούτου, κάνουμε έκκληση να αποφευχθούν ενέργειες που θα ακυρώσουν τη διαδικασία που συμφωνήθηκε νωρίτερα μεταξύ των δύο πλευρών.

6. Με τον πόλεμο, ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού στην Κύπρο αναγκάστηκε να αλλάξει τόπο διαμονής και να μεταναστεύσει. Ως εκ τούτου, το δικαίωμα της προσωπικής περιουσίας, το οποίο αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα, καταπατήθηκε με τη βία των όπλων. Πρέπει να σταματήσουν αμέσως οι οικοδομικές δραστηριότητες, οι οποίες αντίκεινται σε κάθε είδους διεθνές δίκαιο και που δυσκολεύουν την επίτευξη συμφωνίας, εξαιρουμένων των οικοδομικών δραστηριοτήτων ιδιωτών. Πρέπει να κηρυχθεί αμέσως μορατόριουμ στην εμπορευματοποίηση των ακινήτων που ανήκουν σε Ε/Κους, Αρμένιους και Μαρωνίτες. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να επιστραφεί αμέσως στους νόμιμους ιδιοκτήτες του το Βαρώσι, το οποίο κρατείται για χρόνια κλειστό και να αναγνωριστεί η δυνατότητα διεξαγωγής εργασιών που σχετίζονται με την επανεγκατάσταση σ’ αυτό. Πρέπει να αποκατασταθούν τα πλήγματα που επέφεραν η Τουρκία, η Αγγλία και η Ελλάδα, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της λύσης και να μπορέσει να υπάρξει μια πραγματική ειρήνη.
7. Η τ/κή διοίκηση και η Τουρκία πρέπει να προχωρήσουν στο σχεδιασμό και τις εργασίες υποδομής για την πόλη της Μόρφου για τη δημιουργία εναλλακτικού χώρου εγκατάστασης, κάτι το οποίο έγινε αποδεκτό στο παρελθόν. Τρεις από τις περιοχές των Μαρωνιτών στο βόρειο τμήμα της Κύπρου χρησιμοποιούνται ως στρατόπεδα. Η στρατιωτική κατοχή των περιοχών αυτών πρέπει να σταματήσει και πρέπει να δοθεί στους Μαρωνίτες η ευκαιρία να επιστρέψουν στα χωριά τους.

Η Κύπρος εδώ και χρόνια αποτελεί για την Τουρκία ένα μύθο ο οποίος αναφέρεται σε ηρωικές ιστορίες με ρατσιστικό και εθνικιστικό χαρακτήρα. Εμείς, θα αγωνιστούμε ενωμένοι ενάντια στην Τουρκία και στις «κατακτητικές» αντιλήψεις, προσβλέποντας στη διασφάλιση της ειρήνης και της αδελφοσύνης μεταξύ των λαών και με σκοπό οι Κύπριοι να καθορίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους. Στοχεύοντας σε ένα διαφορετικό μέλλον, είμαστε αποφασισμένοι μαζί να εξηγήσουμε μια άλλη ιστορία η οποία να περιέχει τα πραγματικά βάσανα της Κύπρου, τις απογοητεύσεις της και τις ελπίδες της.

Στο πλαίσιο όλων αυτών των διαπιστώσεων:

• Στηρίζουμε τον αγώνα που συνεχίζεται για επίτευξη μιας λύσης, στην οποία οι Κύπριοι θα αυτοδιοικούνται.
• Κάνουμε έκκληση προς όλες τις πλευρές για κατάπαυση του πυρός στην εμπόλεμη κατάσταση που συνεχίζεται στην Μέση Ανατολή και στην γύρω περιοχή. Υπογραμμίζουμε την αποφασιστικότητά μας για εντατικοποίηση του αγώνα, προκειμένου να αποσυρθούν όλα τα ξένα στρατεύματα και να κλείσουν όλες οι βάσεις που βρίσκονται στην περιοχή. Τονίζουμε για ακόμα μια φορά ότι εναντιωνόμαστε σε κάθε είδος ιμπεριαλιστική στρατιωτική επιχείρηση.
• Με τις σκέψεις αυτές, θέτουμε ως στόχο να εργαστούμε προκειμένου το Φθινόπωρο να διοργανωθεί στην Τουρκία ένα ευρείας συμμετοχής συνέδριο, με τη συμμετοχή και άλλων πολιτικών κομμάτων, συντεχνιών και δημοκρατικών μαζικών οργανώσεων της Τουρκίας.

HDK – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ (αποτελείται από BDP – Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας, EMEP – Εργατικό Κόμμα, SDP – Κόμμα Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, Κόμμα Σοσιαλιστών Εργατών και άλλα κόμματα και οργανώσεις

ÖDP – ΚΟΜΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

YKP – ΚΟΜΜΑ ΝΕΑ ΚΥΠΡΟΣ

Άγκυρα, 11.6.2012