Αδάμος Ζαχαριάδης: Μερικά, πρώτα συμπεράσματα για τις ελληνικές εκλογές

Πριν αναφερθώ στα πρώτα – ίσως βιαστικά - συμπεράσματα που προκύπτουν από τις ελληνικές εκλογές θέλω να πω τα εξής: Δεν πίστευα ποτέ ότι με ένα τέτοιο ποσοστό κάποιος Αριστερός μπορεί να νιώσει απογοήτευση. Δεν πίστευα ποτέ ότι στο εκλογικό κέντρο του ΣΥΡΙΖΑ θα αγωνιούσαμε όχι για το αν θα καταφέρουμε να μπούμε στην Βουλή αλλά αν θα καταφέρουμε να σχηματίσουμε κυβέρνηση.

Πάμε τώρα και στα συμπεράσματα τα οποία χωρίζω με βάση τον παραδοσιακό άξονα Δεξιά – Αριστερά:

Η «ηλικιωμένη» Δεξιά και οι Έλληνες νέο-ναζιστές

Η Δεξιά είναι βαθιά ριζωμένη στην ελληνική κοινωνία. Αν προσθέσει κανείς τις ψήφους όλων των δεξιών κομματικών σχηματισμών (εξαιρώ την Χρυσή Αυγή και θα εξηγήσω τον λόγο πιο κάτω) αθροίζει γύρω στο 40%. Οι μετρήσεις δείχνουν ότι στην πλειοψηφία τους οι ψηφοφόροι της Δεξιάς ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα +55 ενώ στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι αυτό που ονομάζουμε «φρόνιμοι» πολίτες που είτε δεν επιθυμούν μεγάλα ρίσκα είτε αποδείχθηκαν πιο ευάλωτοι στο κλίμα φόβου που καλλιεργήθηκε τις τελευταίες μέρες της προεκλογικής εκστρατείας.

Το 7% της Χρυσής Αυγής είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο». Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επικαλεστεί πλέον την άγνοια. Είναι ψήφος συνειδητή και αυτό είναι πολύ ανησυχητικό. Οι μετρήσεις, μάλιστα, έδειξαν ότι η συσπείρωση της νεοναζιστικής συμμορίας αυξήθηκε μετά το περιστατικό του ξυλοδαρμού της Λιάνας Κανέλλη από τον Κασιδιάρη. Έτσι, αποδεικνύεται ότι η εκτίμηση περί στιγμιαίας ψήφου διαμαρτυρίας στην Χρυσή Αυγή δεν ήταν σωστή και ότι οι νέο-ναζιστές έχουν ισχυρά ερείσματα στο εκλογικό σώμα. Ήδη οι τραμπούκοι έκαναν τις πρώτες τους επιθέσεις (σε μετανάστες και στο εκλογικό περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά) δείχνοντας ότι τα πράγματα μόνο χειρότερα μπορούν να γίνουν.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι εδώ

Το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ διαλύεται. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι καθηλώθηκε στο 12%. Το ΠΑΣΟΚ έχασε περιφέρειες όπως η Κρήτη και ο Πειραιάς, οι οποίες θεωρούνταν προπύργια του κόμματος, ενώ πρωτοκλασάτα στελέχη όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, η Φώφη Γεννήματα και ο Μιχάλης Καρχιμάκης έμειναν εκτός Βουλής. Ενδεικτικό των απωλειών του ΠΑΣΟΚ είναι το γεγονός ότι σε κανένα από τα μεγάλα αστικά κέντρα δεν κατάφερε να καταγράψει πάνω από 11%, ενώ από τις εκλογές του 2009 έχασε συνολικά 2.2 εκατομμύρια ψηφοφόρους.

Το μέλλον ανήκει στην Αριστερά

Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας στράφηκε στην Αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε απέναντί του όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, το μιντιακό και οικονομικό κατεστημένο, τις παρεμβάσεις από εξωθεσμικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας. Άντεξε στις πιέσεις και αναδείχθηκε σε ηγεμονική δύναμη, έβαλε την δική του ατζέντα στην πρώτη θέση των συζητήσεων και πέτυχε άνοδο από το 4.6% στο 26.9%. Η άνοδος αυτή ερμηνεύεται ως ένα ισχυρό «όχι» στις πολιτικές των μνημονίων και παράλληλα ως ένα ισχυρό «ναι» στην κινηματική δράση αλλά και την ενωτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ προς όλες τις αριστερές δυνάμεις. Η επιλογή του εκλογικού σώματος να τοποθετήσει το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς στη δεύτερη θέση είναι τέλος και ένα ισχυρό μήνυμα. Ένα μήνυμα που λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η δύναμη της ελπίδας αλλά ακόμα δεν έχει κερδίσει την πλήρη εμπιστοσύνη των πολιτών. Τώρα θα δοκιμαστεί ακόμα σκληρότερα και καλείται να αποδείξει ότι είναι αντάξιος της εμπιστοσύνης που του έδειξε το εκλογικό σώμα.

Δύο–τρία συμπεράσματα ακόμη για την Αριστερά:

1. Οι ψήφοι του ΣΥΡΙΖΑ προέρχονται από τη μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών, των ανέργων, και των νέων. Στις ηλικίες 18-34 ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει ποσοστό 33%. Επίσης, είναι πλειοψηφία στα μεγάλα αστικά κέντρα. Στην Αττική, μάλιστα, η ψήφος είχε έντονα ταξικά χαρακτηριστικά. Ενδεικτικό είναι ότι στα πλούσια προάστια, όπως η Εκάλη, η Ν.Δ έφτασε το 70% με τον ΣΥΡΙΖΑ να συγκεντρώνει μόνο 6.5%. Την ίδια ώρα στις υποβαθμισμένες περιοχές της Αττικής όπως η Δραπετσώνα ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 39% με τη Ν.Δ να παίρνει μόλις 15%.
2. Ο κόσμος της Αριστεράς αποδοκίμασε έντονα εκείνες τις δυνάμεις που δεν αναγνωρίζουν την ανάγκη της ενότητας και επιμένουν στον ενδοαριστερό εμφύλιο. Το ΚΚΕ έχασε τέσσερις μονάδες της εκλογικής του δύναμης μένοντας με δώδεκα βουλευτές, ενώ η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά πήρε μόλις 0.3% αν και στις 6 Μαΐου είχε 1.2%. Αν αθροίσει κανείς το 4.5% του ΚΚΕ με το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ καταλαβαίνει πόσο μεγάλη ευκαιρία έχασε η ελληνική Αριστερά.
3. Κλείνοντας θα δανειστώ τον τίτλο ενός άρθρου του Γεράσιμου Κουζέλη στην Αυγή: «Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν και μετά νικάς»