Και όμως πλανιέται. Επιτέλους ένας Χριστόφιας με πυγμή

Κωστής Αχνιώτης

Αναφερόμαστε στην πρόσφατη δημοσιογραφική διάσκεψη του προέδρου της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια πάνω σε θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης. Όπως αναμενόταν, η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων μετέφερε τις θέσεις του χωρίς αρχές ετερόκλητου συνασπισμού κομμάτων και κομματιδίων της αντιπολίτευσης.

Επιτέλους είδαμε τον πρόεδρο με ήρεμο και δυναμικό ύφος να «κτυπά τα ρέστα του» στην πολύκροτη υπόθεση του Μαρί και άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να επανέλθει πάνω στο ζήτημα. Τώρα που πέρασε αρκετός καιρός από τότε που η δίκαιη αγανάκτηση των συγγενών των θυμάτων, ενορχηστρωμένη όμως από μια σχεδόν εμφύλια επαναφορά μιας αντικομουνιστικής άκρας δεξιάς και μιας ανήθικης εκμετάλλευσης του γεγονότος από τις πολιτικές ηγεσίες της αντιπολίτευσης, είναι η ώρα αντιμετωπιστεί αυτή η υπόθεση με ορθολογισμό. Γιατί ακριβώς θα πρέπει να διαφυλάξουμε τη δυνατότητα της κυβέρνησης του ανεξάρτητου κυπριακού κράτους να προβαίνει σε κατάσχεση ενός φορτίου με πυρομαχικά, για τον οποιοδήποτε λόγο το θεωρήσει σωστό και να το αποθηκεύει χωρίς αυτό να εκρήγνυται. Είναι αναγκαίο να ξεκαθαρίσει αυτή η υπόθεση , γιατί είναι σημαντικό ο κάθε πολίτης, εάν εκλεγεί, να μπορεί να γίνει πρόεδρος και ο κάθε πολίτης, εάν διοριστεί να μπορεί να γίνει υπουργός, γνωρίζοντας ότι ο κρατικός μηχανισμός αναλαμβάνει τις ευθύνες του σε ότι αφορά τις εργασίες που του ανατίθενται. Αναμένουμε ότι ένα ξεκαθάρισμα αυτής της υπόθεσης θα αποκαλύψει ταυτόχρονα τη σχέση των κυπριακών μέσων με την κατασκευή ψευδούς εικόνας και «περιρρέουσας ατμόσφαιρας».

Η χρηματοδότηση της Λαϊκής Τράπεζας 1,8 δις. και γενικά η κυβερνητική πολιτική έναντι των χρεοκοπημένων τραπεζών είναι ένα ζήτημα το οποίο χρήζει εμπεριστατωμένης μελέτης και ανάλυσης. Όμως η αποκάλυψη πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι για το μέγεθος της οικονομικής κρίσης που κτυπά την χώρα μας ευθύνονται οι τραπεζίτες, οι οποίοι πέταξαν το διπλάσιο περίπου του ΑΕΠ στην Ελληνική αγορά για σκοπούς κερδοσκοπίας καθώς και ο πρώην Διοικητής της κεντρικής τράπεζας που δεν άσκησε τον αναγκαίο έλεγχο, έδωσε την άνεση στον Πρόεδρο να περάσει στην αντεπίθεση. Όσες κραυγές και να βγάλει ο Νικόλας Παπαδόπουλος και ο Αβέρωφ Νεοφύτου αλλά και η πλειονότητα των βουλευτών που τους σιγόνταραν, δεν μπορούν να κρύψουν ότι τα τελευταία δυο- τρία χρόνια φώναζαν για τα «τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα» και για το Μαρί , για να καλύψουν την τραπεζική απερισκεψία στα ελληνικά ομόλογα και τα επισφαλή δάνεια.

Παρόλα αυτά, χωρίς να αμφισβητούμε τις ευθύνες των τραπεζών και της κεντρικής τράπεζας, δεν μπορούμε να θεωρήσουμε πως η κυβέρνηση είναι τελείως αθώα, για να αφεθούν να λειτουργήσουν οι τράπεζες όπως λειτούργησαν. Γιατί οποιαδήποτε πολιτική δύναμη ασκώντας κριτική και καταφεύγοντας σε κινητοποιήσεις, για παράδειγμα, μπορεί να δημιουργήσει αναχώματα. Θα μπορούσε π.χ. να μην υποκύψει στις πιέσεις της αντιπολίτευσης και να προβεί σε δανεισμό, για να ρίξουν δήθεν τα επιτόκια αφήνοντας τις να τα επενδύσουν στην ελληνική αγορά. Τώρα φυσικά δεν αναμένεται ότι θα μπορέσουν να επιστρέψουν τα χρωστούμενα στο κράτος. Είναι πάντως σε πίστη της κυβέρνησης το ότι , παρά την ασφυκτική αντιπολίτευση, κατάφερε να συγκρατήσει ως ένα βαθμό τα κεκτημένα των εργαζομένων.

Είναι ίσως ακόμα η στροφή ευρωπαϊκών δυνάμεων προς την κατεύθυνση της κοινωνικής συνοχής που έδωσε τη δύναμη στο Δημήτρη Χριστόφια να δηλώσει πως ενόσω είναι πρόεδρος το εφάπαξ των δημοσίων υπάλληλων, οι συντάξεις, ο 13^ος και το ταμείο κοινωνικών ασφαλίσεων δεν κινδυνεύουν. Οι δηλώσεις για την ΑΤΑ δεν πείθουν και ο κόσμος θα πρέπει να αναμένει εκφυλισμό της, εκτός εάν παρατηρηθούν δυναμικές αντιστάσεις από τον κόσμο της εργασίας. Δυστυχώς τα ελλείποντα μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια από τον προϋπολογισμό δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα προέλθουν από τους έχοντες και κατέχοντες. Θα αναμέναμε μια πιο καθαρή δήλωση επ΄ αυτού.

Εκείνο το «όπως σε βλέπω και με βλέπεις…θα αποκαταστήσω στη θητεία μου τα άτομα που εκτελέστηκαν ως προδότες από την ΕΟΚΑ», αποτελεί μια ιστορική δήλωση και τυχόν υλοποίηση της θα βάλει επιτέλους έναν σημαντικό λίθο σε ότι αφορά την υπόθεση «σκοτεινή όψη της ΕΟΚΑ» και θα αποκαταστήσει τα ονόματα πολλών ανθρώπων που διασύρθηκαν από την οργάνωση ή από άτομα που σχετίζονταν μαζί της.

Βέβαια υπάρχουν πολλά ζητήματα ανοιχτά για τον απολογισμό και την αξιολόγηση της προεδρίας Χριστόφια, ζητήματα σημαντικά στα οποία δεν επιτεύχθηκε ουσιαστική πρόοδος και τα οποία προσπεράστηκαν στην συνέντευξη – η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση όπου η εκκλησία και οι συντηρητικοί της συνοδοιπόροι της στην εκπαιδευτική κοινότητα και στα πολιτικά κόμματα δεν επέτρεψαν και πολλά, το κυπριακό που δεν κλείνει απλά με μια αναφορά στην τουρκική αδιαλλαξία, τους υδρογονάνθρακες και την εν δυνάμει επικίνδυνη προσέγγιση Κύπρου-Ισραήλ, θέματα με τα οποία θα αναφερθούμε σε ξεχωριστά άρθρα.

Η αναφορά του προέδρου, ότι πολλές φορές έμεινε μόνος του στους ευρωπαϊκούς θεσμούς υποστηρίζοντας ότι ο νεοφιλελευθερισμός δεν προσφέρει μέλλον στις κοινωνίες και είναι καταστροφικός, καταγράφεται στα υπέρ του. Όντως η αντίσταση του ελληνικού λαού και η εκλογική ανατροπή στη Γαλλία καθώς και η εντεινόμενη κρίση στη νότια Ευρώπη, οδηγούν πολλές δυνάμεις της Ευρωζώνης σε δεύτερες σκέψεις έναντι της πολιτικής της λιτότητας. Μας φαίνεται ωστόσο ότι ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν είναι σε θέση να βλέπει ποιο φάντασμα πλανιέται πάνω από την Κύπρο και την Ευρώπη. Οι καιροί είναι ρευστοί, ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός σε βαθιά κρίση και υπάρχουν διάφορα φαντάσματα στην γύρα...