Διάσκεψη για το περιβάλλον και την ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο με πρωτοβουλία της Κύπρου

Στέφανος Νικής

Η 5^η Ιουνίου είναι αφιερωμένη στο περιβάλλον. Για το ζήτημα έγιναν διάφορες ανακοινώσεις από διάφορους αναφορικά με όσα πρέπει να γίνουν για να αντιστραφεί η πορεία προς την ολοκληρωτική καταστροφή του πλανήτη και της μικρής μας χώρας. Σημειώνω ως νέο, το ρεκόρ της χώρας μας ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην παραγωγή σκουπιδιών. Επισημαίνω όμως δύο σημεία που υποβαθμίστηκαν ή και παραγνωρίστηκαν εντελώς.

Το πρώτο αφορά στην περιβαλλοντική έγνοια για τους υδρογονάνθρακες και την εξόρυξη τους στην Ανατολική Μεσόγειο. Αφορά όχι μόνο την Κύπρο αλλά και όλες τις χώρες της περιοχής μας. Το ότι και οι άλλες χώρες επιδεικνύουν την ίδια έλλειψη ευαισθησίας για τη κοινή για όλους θάλασσα μας, ( που όταν μας κάνει κέφι την αποκαλούμε και κοιτίδα του πολιτισμού, υπονοώντας ότι αυτό μας κάνει και μας πολιτισμένους ) ασφαλώς δεν αποτελεί δικαιολογία για κανένα. Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να καμώνεται η όποια κυβέρνηση και η όποια αντιπολίτευση ότι διαθέτει μια κάποια περιβαλλοντική πολιτική όταν δεν διαθέτει καμιά πολιτική πρόληψης στο θέμα της εξόρυξης υδρογονανθράκων. Η απουσία προληπτικής πολιτικής στο ζήτημα αποτελεί κενό και για την Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία εκδίδει οδηγίες για πολλά περιβαλλοντικά ζητήματα όπως για παράδειγμα την παραγωγή αερίων του θερμοκηπίου για την οποία πληρώνουμε και ψηλό πρόστιμο που επιβαρύνει σημαντικά το οικογενειακό κονδύλι για τον ηλεκτρισμό. Μόνο ένα και μοναδικό ατύχημα σε πλατφόρμα εξόρυξης ανάλογο με αυτό που συνέβηκε πρόσφατα στον κόλπο του Μεξικού ή στα ανοιχτά της Βραζιλίας είναι αρκετό για να μετατρέψει μια κλειστή θάλασσα όπως τη δική μας σε βρώμικη λίμνη. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα είναι μοιραίο και για την ίδια την θάλασσα, τη θαλάσσια και παράλια ζωή αλλά και για τον τουρισμό και για μας που θα χρειάζεται όσοι μπορούμε να κολυμπούμε αλλού.

Με πρωτοβουλία της Κύπρου και σε συνεργασία ενδεχομένως με την Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να συγκληθεί ένα συνέδριο με όλες τις γειτονικές ώρες για αυτό το ζήτημα και βέβαια ενισχυμένο με ειδικούς περιβαλλοντολόγους. Σίγουρα δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι αυτό αφορά και στην Τουρκία με τον ίδιο τρόπο που θεωρούμε ότι η κατασκευή ενός πυρηνικού σταθμού στο Άκκουγιου μας αφορά όλους.

Βασικός πυλώνας μιας περιβαλλοντικής πολιτικής είναι η προώθηση και εμπέδωση της ειρήνης. Στην περιοχή μας ευρισκόμαστε μπροστά σε μια χωρίς προηγούμενο συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων ενώ ευρισκόμαστε μερικά χρόνια μακριά ακόμα από το πρώτο κυβικό μέτρο γκαζιού. Η Τουρκία επενδύει τεράστια ποσά στο ναυτικό της και πρόκειται τα επόμενα χρόνια να διαθέτει και ένα αεροπλανοφόρο. Η Κυπριακή Δημοκρατία πάγωσε την αδειοδότηση στα τέσσερα δυτικά οικόπεδα γιατί τα διεκδικεί άμεσα η Τουρκία. Το κλίμα έντασης την περιοχή δεν προδιαθέτει για ένα πλαίσιο ειρηνικής εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων. Ακόμα και αν υπάρξει κάποια εξόρυξη το κόστος των εξοπλισμών θα εξανεμίσει τα κέρδη που μπορεί να έχουν οι πληθυσμοί των χωρών της περιοχής ( νοουμένου ότι θα υπάρχουν κρατικές εταιρείες ). Κατά ανάλογο τρόπο που χρειάζεται να γίνει ένα περιφερειακό συνέδριο για το περιβάλλον, χρειάζεται να γίνει και ένα συνέδριο της Ανατολικής Μεσογείου για την ειρηνική διαχείριση των προβλημάτων.

Η ανάληψη μιας πρωτοβουλίας από την κυπριακή κυβέρνηση θα μπορούσε να αναβαθμίσει το διεθνές κύρος της Κύπρου και θα τόνιζε την παραδοσιακή πολιτική της ως χώρας που λειτουργεί ως γέφυρα ειρήνης στο περιβάλλον της και υποβοηθηθεί την έμφαση που δίνει στην ανάπτυξη του τομέα των υπηρεσιών. Θα τόνιζε επίσης τον αριστερό χαρακτήρα της κυβέρνησης.